Το ιδεολόγημα του ραγιαδισμού ως συστατικό στοιχείο της καλλιέργειας αντιεθνικής συνειδήσεως εκ της επισήμου Πολιτείας διαχρονικά, ιδίως εκ της Μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν, ανεξαρτήτως του ανίσχυρου πλέον προσκτηθέντος πολιτικού προσήμου περί Δεξιάς ή Αριστεράς, δοθέντος ότι ζούμε σε ιδεολογικώς αποχρωματισμένες εποχές, όπου κυβερνούν οι παγκοσμιοποιητές με τη συνέργεια των εγχώριων εθνομηδενιστών συνεργών τους ανά κράτος εις τον κόσμο.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Ως εκ τούτου, λοιπόν, καθίσταται αναγκαίο επακόλουθο των ως άνω τα μέλη της Επιτροπής διά τον εορτασμό των 200 χρόνων εκ της Εθνεγερσίας να παραχαράσσουν τα πραγματικά γεγονότα της Επαναστάσεως και να παρασιωπούν κραυγαλέα το δομικό χαρακτηριστικό του εθνοαπελευθερωτικού αγώνα, το οποίο δεν είναι άλλο από την πίστη προς τον Χριστό καθώς και τα νάματα της ζώσης ορθοδόξου παραδόσεως.
Για τους ίδιους, εξάλλου, ανθελληνικούς λόγους απάλειψαν το σημείο του Σταυρού εκ του σήματος, δηλονότι ο στόχος τους είναι εξ αφορμής του εορτασμού η καλλιέργεια μιας αντιορθόδοξης και αντιεθνικής νοοτροπίας, με απώτερο σκοπό να εγκαθιδρυθεί στέρεα εις το μέλλον το επελαύνον ουδετερόθρησκο και ουδετεροεθνές κράτος.
Οι έμμισθοι δούρειοι ίπποι, τα εγχώρια φερέφωνα και τα μίσθαρνα όργανα των έξωθεν διευθυντηρίων της εθνικής αποδομήσεως ήδη αντιτάσσονται κατά της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας και της ετερότητας του εκάστοτε έθνους, ταυτίζοντάς το εσκεμμένα με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, προκειμένου να το καταλύσουν και να δημιουργηθούν άμορφες όμοιες συσσωματώσεις, οι οποίες θα διοικούνται από μια κυρίαρχη παγκόσμια διακυβέρνηση.
Εις τον ολετήρα αυτής της αντίληψης του καθολικού αφελληνισμού, λαμβάνεται υπόψη, πέρα από τον μεθοδευμένο και επιδοτούμενο εποικισμό της πατρίδας μας, όπου οι αλλοδαποί δρουν ανέλεγκτα και εις το απυρόβλητο, και η προσπάθεια διαμόρφωσης μιας ευρείας κουλτούρας ηττοπάθειας προς τις κατάφωρα άδικες επίβουλες βλέψεις του εχθρού, πειθαναγκάζοντάς μας ότι η δημιουργία μιας νεοπαγούς καταστάσεως οιονεί «Ίμια» εις τον Έβρο δεν καθίσταται δα και σοβαρό γεγονός.
Φρονώ ότι η έμμεση παραδοχή κατ’ ουσίαν εκ μέρους του κ. Δένδια, διά της δηλώσεώς του περί της συρρικνώσεως της εθνικής μας κυριαρχίας, τω όντι, περί της πεπραγμένης εισβολής και κατάληψης ελληνικού εδάφους από τους Τούρκους εις την περιοχή Μελισσοκομείο προς τα νότια του Έβρου, ως μια πράξη ήσσονος σπουδαιότητας, συνιστά βάναυση προσβολή προς το έθνος, αποτελεί περιύβριση των νεκρών αγωνιστών, οι οποίοι θυσιάστηκαν με αυταπάρνηση άχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός τους, προκειμένου οι ελληνόφωνοι μαρξιστές και οι εξωνημένοι ανθέλληνες της πατρίδας μας να απεμπολούν κάθε ίχνος εθνικής αξιοπρέπειας, υποτιμώντας τον Ελληνισμό.
Ωσαύτως, πρόσθετη εγκληματική έκφανση του ως άνω ισοπεδωτισμού συνιστούν ο ακρωτηριασμός της ελληνικής γλώσσας από τη ρίζα της, τη διαχρονική ιστορική της συνέχεια, η μη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής, η κατάργηση της καθαρεύουσας αλλά και του πολυτονικού συστήματος με φαιδρές δικαιολογίες, που αποτελούν την ταφόπλακα του Ελληνισμού.
Σήμερον, ημείς οι Νεοέλληνες, διαποτισμένοι από την κηδεμονία της χρεοκοπημένης και ανθελληνικής σταλινοφασιστικής Αριστεράς μετά των φαιδρών εκπροσώπων της πρακτόρων, οι οποίοι χαρακτηρίζουν τα αρχαία ελληνικά νεκρή γλώσσα αλλά και την καθαρεύουσα συντηρητισμό, αδυνατούμε να καταλάβουμε, εις την κοιτίδα του πολιτισμού όπου γέννησε τη γλώσσα αυτή, την παρακαταθήκη την οποία μας κατέλειψαν οι πρόγονοί μας, εις την ποίηση, εις την αρχιτεκτονική, δεν δυνάμεθα να διαβάσουμε Όμηρο, Πίνδαρο, αρχαία ελληνική γραμματεία αλλά ακόμη και απλές επιγραφές ή ρήσεις σε μουσεία.
Ο ανθελληνισμός αποτελεί τη σύγχρονη στάση των διαχρονικών προδοτών, οι οποίοι, αντί τριάκοντα αργυρίων, ως έκγονοι του Ιούδα, σταυρώνουν την πατρίδα μας. «Αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους, συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω ελληνικά, επειδή δεν ξέρουν γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική» (Νικηφόρος Βρεττάκος).
*Δικηγόρος
