Η έμφαση στη δορυφορική τηλεόραση, στα Βαλκάνια και στην ενημέρωση θα αποτελέσει επένδυση στη δημοκρατία, αλλά και στο εθνικό συμφέρον
- Από τον
Μανώλη Κοττάκη
Αντιπαρέρχομαι τα σχόλια ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι καταγγέλλουν τον πρωθυπουργό στις Βρυξέλλες για συγκέντρωση εξουσίας, επειδή διατήρησε τις αρμοδιότητες της ενημέρωσης (ΕΡΤ – ΑΠΕ) για τον εαυτό του. Η αντίληψη του κ. Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού για τα ΜΜΕ -στην αντιπολίτευση είχε δείξει άλλα- προκύπτει καταρχάς από την τολμηρή επιλογή του να δώσει την πρώτη του μετεκλογική συνέντευξη στο «hard talk» του ΒΒC, ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που φημίζεται για την οξύτητα, τη σκληρότητα και την επιθετικότητα των δημοσιογράφων – ανακριτών προς τους προσκεκλημένους τους.
Στημένη ερώτηση και ελαστικότητα ούτε κατά διάνοια. Ο μόνος Ελληνας που έχει περάσει αυτή τη βάσανο πλην Μητσοτάκη είναι -αν θυμάμαι καλά- ο Κωστής Λαπαβίτσας ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ουδείς άλλος. Και πάντως όχι ο κ. Τσίπρας.
Οταν λοιπόν ο πρωθυπουργός εκθέτει τον εαυτό του στον πολιτικό κίνδυνο να διαπράξει επικοινωνιακό λάθος σε παγκόσμια μετάδοση, δίδοντας συνέντευξη σε ένα απαιτητικό talk show, είναι τουλάχιστον αστείο να κατηγορείται για τέτοιες συμπεριφορές αυταρχισμού. Και αν, εν πάση περιπτώσει, κάνει το λάθος και επιδείξει αυταρχισμό και δεν σεβαστεί μελλοντικώς την ελευθερία του Τύπου, εδώ είμαστε να του ασκήσουμε δριμεία κριτική, όπως το έχουμε κάνει στο παρελθόν όταν συγκρούστηκε με τον όμιλό μας.
Οι φιλελεύθεροι δεν είναι σαν τους αριστερούς. Δεν καταπίνουν την κάμηλο. Ομιλούν. Δεν χαρίζονται. Σε τελική ανάλυση, αν κάποιος στην Αριστερά είχε χιούμορ θα έπρεπε να προκαλέσει τον κύριο Μητσοτάκη στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του να εντάξει μια αντίστοιχη εκπομπή συνεντεύξεων τύπου «hard talk» στην ΕΡΤ! Αλλά πού μυαλό…
Ωστόσο, δεν είναι σήμερα το θέμα μου αυτό. Η αρμοδιότητα. Θέμα μου είναι η άσκηση της αρμοδιότητας. Βρίσκομαι αισίως 25 χρόνια στον χώρο των ΜΜΕ. Κυρίως στον ιδιωτικό τομέα σε διευθυντικές θέσεις σε εφημερίδες και ραδιόφωνα.
Ωστόσο, με την άνεση ενός ανθρώπου που από το 2004 έχει εργαστεί κατά περιόδους ως εξωτερικός συνεργάτης της ΕΡΤ για 10 χρόνια με όλες τις κυβερνήσεις, πλην ΠΑΣΟΚ, θεωρώ ότι η συζήτηση για την ΕΡΤ όπως γίνεται σήμερα είναι εντελώς λάθος. Ούτε οι αρμοδιότητες είναι το θέμα ούτε αν μεταδόθηκε ή όχι μισή γραμμή από μια ανακοίνωση για να αντιδικούν ανοήτως τα κόμματα. Δεν είμαστε στην εποχή του μονοπωλίου που έμεναν πράγματι γεγονότα κρυφά.
Δεν ζούμε στην εποχή του Μαρούδα και του μπάρμπα Γιάννη Βούλτεψη, που τα κόμματα αντάλλασσαν ανακοινώσεις έως αργά το βράδυ στο πλαίσιο της αδυσώπητης κόντρας Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ. Είμαστε σε άλλη εποχή.
Στην ΕΡΤ -όσο καιρό συνεργάζομαι- πράγματι οι κυβερνήσεις προσπαθούν να προβάλλουν τις απόψεις τους μονομερώς. Καμιά φορά πράγματι το παρακάνουν. Ωστόσο, ποτέ η ΕΡΤ δεν χρησιμοποιήθηκε για να περάσουν μέσα από τις συχνότητές της οι απόψεις της διαπλοκής.
Η ΕΡΤ, ακόμη και στα χειρότερά της, μεταδίδει εκπομπές για την εθνική μας ταυτότητα, την πολιτισμική μας παράδοση, τη θρησκευτική μας επιλογή. Εκκλησία, παρελάσεις, δημοτικό τραγούδι, γλώσσα.
Ειδικά η ραδιοφωνία, ειδικά το τρίτο πρόγραμμα.
Η συζήτηση σήμερα λοιπόν για την ΕΡΤ των ονείρων μας ως πολιτών πρέπει να γίνει σε νέα βάση. Πώς ένα δημόσιο μέσο ενημέρωσης με ιδιαίτερα έμπειρο τεχνικό δυναμικό θα φέρει σε πέρας για λογαριασμό της πατρίδας μας μέσα σε ένα ρευστό διεθνές περιβάλλον την εθνική του αποστολή. Το διακύβευμα δεν είναι η συρρίκνωσή του. Το διακύβευμα είναι η εξυγίανση και η ανάπτυξη προς τρεις κατευθύνσεις.
Πρώτον, αναγέννηση της δορυφορικής τηλεόρασης. Η ΕΡΤ, τώρα που συζητούμε για τους αποδήμους και το χαρτοφυλάκιο έχει ο δημοσιογράφος Αντώνης Διαματάρης, πρέπει να ενώσει με τις αντένες της το όλον έθνος. Να δείξει τον πλούτο του έθνους! Το επιστημονικό και επιχειρηματικό δυναμικό του. Να καταστήσει την Ελλάδα οικεία στις νεότερες γενιές ομογενών που δεν ξέρουν ελληνικά. Με κορμό δανεικό πρόγραμμα ενημερώσεως πολιτισμού από την ΕΡΤ 1 και αθλητικό από το αντίστοιχο κανάλι μπορεί να καταστεί πανίσχυρο εθνικό κανάλι μετάδοσης της οικουμενικότητας του ελληνικού πολιτισμού.
Δεύτερον, ανασύνταξη της ΕΡΤ 3, θα τη μετονόμαζα σε τηλεόραση της Μακεδονίας. Δεν είναι δυνατόν να λέμε αυτάρεσκα ότι η Ελλάς διεκδικεί ρόλο στα Βαλκάνια και να μην έχει άποψη για το τι γίνεται στη Σερβία, στη Βουλγαρία, στα Σκόπια, στην Τουρκία, στο Μαυροβούνιο. Εχουμε και εμείς μειονότητες που μπορούν να αποτελέσουν γέφυρες φιλίας. Είναι δυνατόν να περνά ο αγωγός ΤΑP από το έδαφός μας με συνδέσεις με τους Βαλκάνιους γείτονες, να καθίσταται το αεροδρόμιο «Μακεδονία» κόμβος για τη Μέση Ανατολή, να αναβαθμίζεται η γεωπολιτική αξία των λιμανιών Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Καβάλας, να ιδρύεται Μουσείο Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη και η ΕΡΤ 3 να κοιτά προς την Αθήνα όταν έχει για γήπεδο όλο τον Βορρά; Η ανάπτυξή της με τη μετάδοση βαλκανικού δελτίου ειδήσεων με ένα δίκτυο ανταποκριτών -όχι πάνω από πέντε- σε όλες τις γειτονικές πρωτεύουσες των οποίων οι λαοί θέλουν να μάθουν ελληνικά είναι μονόδρομος.
Τρίτον και τελευταίο, η ενημέρωση. Ιδεώδες θα ήταν η συγχώνευση των συχνοτήτων ΕΡΤ 1-2. Ο πολιτισμός μπορεί να μετακομίσει άνετα στο Κανάλι της Βουλής, όπου ήδη γίνεται σπουδαία δουλειά. Η επένδυση στην ενημέρωση χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος με πλουραλισμό και σεβασμό στα χρήματα του φορολογουμένου συμφέρει και την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Οι προεκλογικές συμπάθειες ιδιωτικών ΜΜΕ σύντομα θα μετατραπούν σε μετεκλογικό πόλεμο που θα κηρύξουν οι αυτονομημένοι πειρατές καναλάρχες, παλαιοί και νέοι, όταν ο Κυριάκος θα αρνηθεί να διαπραγματευτεί την εξουσία του μαζί τους! Δεν θα αργήσει αυτή η μέρα, ήδη πέφτουν τροχιοδεικτικές βολές.
Ο κόσμος πρέπει να μαθαίνει τα νέα. Οχι την άποψη της κυβέρνησης. Τα νέα! Εχω εμπιστοσύνη σε πολύ λίγους καναλάρχες ότι θα λένε τα νέα. Στον νου τους θα έχουν τις δουλειές τους. Οχι τα νέα. Φαίνεται άλλωστε αυτό από την αντίδραση κάποιων να μπει γερά η ΕΡΤ διεκδικώντας εμπορικά έσοδα στο παιχνίδι των αθλητικών μεταδόσεων.
Καταλήγω: Η επένδυση στην ΕΡΤ δεν είναι απλώς επένδυση στην ενημέρωση και στον πολιτισμό. Αν γίνει σωστά, είναι επένδυση στη δημοκρατία και στο εθνικό συμφέρον.
Η Ελλάς θα αποκτήσει δεύτερο υπουργό Εξωτερικών.
