Ποια είναι η σχέση Γερμανίας – Τουρκίας; Ποιος είναι ο ρόλος των Μέρκελ – Ερντογάν;
- Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Ο προβληματισμός μου για τα πιο πάνω ερωτήματα, ξεκίνησε όταν διαπίστωσα τόσο την προκλητικά επιθετική συμπεριφορά του Ερντογάν όχι μόνο κατά της Ελλάδας αλλά και εναντίον της Συρίας και της Λιβύης, όσο και την μεθοδική αλλά αποτελεσματική τακτική της Γερμανίας όχι μόνο να προστατεύεται η Τουρκία από τις εύλογες διαμαρτυρίες άλλων κρατών, μελών της ΕΕ, αλλά και να ενισχύεται οικονομικά για την αύξηση της στρατιωτικής της ισχύ.
Υπάρχουν πάμπολλα περιστατικά που αποδεικνύουν ότι η Γερμανία έχει απλώσει ομπρέλα προστασίας πάνω από την Τουρκία, επιτρέποντάς της την μία μετά την άλλη παρανομία, το ένα μετά το άλλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Αν μάλιστα κάποιος εξετάσει πόσες Γερμανικές βιομηχανίες έχουν εγκατασταθεί και λειτουργούν στη Τουρκία καθώς επίσης και τους φορολογικούς όρους που διέπουν αυτή την εγκατάσταση, αντιλαμβάνεται την οικονομική αιχμαλωσία που έχει επιβάλει η Γερμανία στην Τουρκία (7.000 γερμανικές εταιρείες έχουν επενδύσει στην Τουρκία 13 δις ευρώ). Η αποχώρηση (λέμε τώρα) των Γερμανικών βιομηχανιών θα σηματοδοτούσε όχι απλά την οικονομική κατάρρευση της Τουρκίας αλλά την πλήρη καταστροφή της. Κι αυτή η εγκατάσταση των βιομηχανιών αποτελούσε στρατηγικής σημασίας παρέμβαση της Γερμανίας. Ταυτόχρονα η Τουρκία βρίσκεται στην πρώτη θέση των κρατών που προμηθεύονται όπλα από την γερμανική αμυντική βιομηχανία.
Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε με την ταυτόχρονη επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, του υπουργού Άμυνας του Κατάρ Khalid bin Mohammed al-Atiyya και του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών Χάικο Μάας όπου συναντήθηκαν με την καταρρέουσα κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ στη Λιβύη και όπως δήλωσαν, συζήτησαν για τον τρόπο παύσης των εχθροπραξιών και για μια πιο δίκαιη διανομή των πετρελαϊκών εσόδων που είναι θέμα κρίσιμης σημασίας για μια λύση στη σύγκρουση στη χώρα.
Συμπερασματικά μπορεί κάποιος να υποθέσει, πως Γερμανία και Τουρκία συνεργάζονται στα πλαίσια ενός μεγαλόπνοου σχεδίου για την κυριαρχία τους αρχικά στη Μεσόγειο κι αργότερα σε άλλες περιοχές.
Η Γερμανία είναι ο εγκέφαλος κι η Τουρκία το εκτελεστικό όργανο. Μόνο έτσι εξηγείται η προκλητική έως αηδιαστική προστασία της Γερμανίας στις προκλητικές κι επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας, μόνο έτσι ερμηνεύεται το απύθμενο θράσος του Ερντογάν.
Η Γερμανία ΠΟΤΕ δεν θα ξεχάσει την ταπεινωτική ήττα της στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο ενώ ο Ερντογάν, με τα πάμπολλα κόμπλεξ που κουβαλά, θέλει να αποδείξει, πρώτα στον εαυτό του και μετά στους υπηκόους του και στην παγκόσμια κοινότητα, ότι είναι «σπουδαίος πολιτικός».
Στόχος της Γερμανίας ήταν πάντα, η κυριαρχία της σε όλο τον κόσμο. Στόχος της Μέρκελ είναι η Γερμανία να γίνει κυρίαρχο κράτος υποδουλώνοντας είτε οικονομικά είτε στρατιωτικά όλα τα «υποδεέστερα» κράτη. Ένα από αυτά τα κράτη είναι κι η Ελλάδα.
Το μίσος της Γερμανίας κατά της Ελλάδας εκφράστηκε με τον καλύτερο τρόπο κατά την διάρκεια της επιβολής των μνημονίων. Τόσο σκληροί κι απάνθρωποι όροι, δεν επιβλήθηκαν στη Γερμανία από τους συμμάχους, μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μετά την παράδοσή της. Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, λεηλασίες περιουσιών, καταστροφή υποδομών ήταν οι κατηγορίες. Όμως οι σύμμαχοι ήταν επιεικείς. Την βοήθησαν με πολλούς τρόπους, να ανασυγκροτήσει την οικονομία της, να φτιάξει τις υποδομές της, να έχει την ελευθερία της. Μέλος των συμμαχικών δυνάμεων αλλά και θύμα της Γερμανικής θηριωδίας, ήταν κι η Ελλάδα. Η Ελλάδα που απλόχερα της έδωσε χείρα βοηθείας, η Ελλάδα που δεν της κράτησε μίσος. Αυτή την συμπεριφορά η Γερμανία δεν την αναγνώρισε όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Κι έδειξε το φρικτό της πρόσωπο επιβάλλοντας απάνθρωπα μνημόνια που οδήγησαν σε αυτοκτονία χιλιάδες Έλληνες.
Ας μη τρέφουμε αυταπάτες ούτε εμείς σαν χώρα αλλά ούτε κι άλλες χώρες της Ευρώπης.
Τα σχέδια της Γερμανίας πιθανόν να είναι μεγαλόπνοα όπως αυτά του Χίτλερ. Αυτό δείχνουν οι πράξεις της. Τους τελευταίους μήνες προσπαθεί να σύρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την Ελλάδα για να τις αρπάξουν τα κυριαρχικά της δικαιώματα στις περιοχές εκείνες που υπάρχει ορυκτός πλούτος, έχοντας για μπαμπούλα τον Ερντογάν. Γι’ αυτό κι εξοργίστηκε όταν η Ελλάδα υπέγραψε σύμφωνο με την Αίγυπτο για τον καθορισμό της ΑΟΖ. Διαπίστωσε πως η Ελλάδα την «έπιασε» στον ύπνο!
Οι χώρες της Ευρώπης οφείλουν να απομυθοποιήσουν τον ρόλο της Γερμανίας κι αυτό μπορούν να το επιτύχουν συμμαχώντας μεταξύ τους και ζητώντας να εφαρμοστούν όλα όσα προβλέπονται από το καταστατικό της ΕΕ καθώς κι από το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της θάλασσας. Μόνο έτσι θα αποφύγουμε τα χειρότερα που απειλητικά έρχονται…
