Βέβαια, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν είναι Θεμιστοκλής για να επιβάλει στους Αθηναίους προμήθεια ικανού στόλου πολεμικών πλοίων, επειδή προβλέπει κάθοδο Ασιατών πλιατσικολόγων (τότε, των Περσών) μέχρι τον…Σαρωνικό!
- Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο
Όταν, όμως, αυτό το «απίστευτο» για τους Αθηναίους συνέβη πράγματι οι μεν Πέρσες θάφτηκαν στον βυθό του Σαρωνικού, ο δε Θεμιστοκλής έκτοτε απογειώθηκε στα ουράνια της ελληνικής Ιστορίας! Και, εντάξει, τότε οι Ελληνες ήταν ανεξάρτητοι, δεν υπήρχαν ταυτόχρονα… Γερμανοί, Αγγλοσάξονες των δύο πλευρών του Ατλαντικού, Ολλανδοί, Δανοί, Τσέχοι, Φινλανδοί κ.λπ. για να παριστάνουν τους «συμμάχους» και να εξαρτούν τις θέσεις τους από σφυρίγματα των Γερμανών, ούτε υπήρχαν Ε.Ε. και ΝΑΤΟ για να περιμένει ο Θεμιστοκλής «αλληλεγγύη», αντί της σημερινής τρικλοποδιάς των υποτιθέμενων νυν συμμάχων: «Βρείτε τα με τους Τούρκους με… “διαπραγμάτευση”»! Κι αυτό, όταν τουρκικό ερευνητικό πλεούμενο αλωνίζει επί 10 μέρες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα!
Άλλωστε, οι Τούρκοι δεν επιθυμούν ακριβώς «γιαβάς γιαβάς» φιλική κουβέντα με καφέ! Ο «σουλτάνος» ξέρει καλά ότι ετούτο το κουβεντολόι ισχύει ήδη επί 46 χρόνια για την Κύπρο. Συζητάμε… μισό αιώνα (!) για τον τρόπο απόσυρσης των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί, αλλά δεν βαριέσαι! Και μόνο, λοιπόν, το «γιαβάς γιαβάς» ευνοεί πλήρως τους νεοοθωμανούς! Το ίδιο ισχύει με τη γιαβάς γιαβάς μέθοδο επί έτερα… 25 χρόνια, προς παγίωση του αμερικανικού δόγματος «no flags, no troops, no ships» σε γκριζαρισμένα από τους Τούρκους σημεία του Αιγαίου, από το 1996! Δηλαδή, το γκριζάρισμα γιαβάς γιαβάς γίνεται…μαύρισμα!
Ο γράφων θα βάλει σήμερα στην άκρη κάθε πρόσχημα, για να γίνει όσο μπορεί κατηγορηματικός: Στην παρούσα κατάσταση, όπου οι Νεοέλληνες αντιμετωπίζουμε το χειρότερο είδος εχθρού που μπορεί να τύχει σε έναν λαό επί Γης, είδος εχθρού που κατά τα κλασικά ιστορικά πρότυπα ταυτίζεται για εμάς με τους επί 600 χρόνια αιμοσταγείς πλιατσικομανείς Τούρκους, φάνηκε στον ουρανό (μάλλον ως ευλογία Θεού!) ένας φίλος-αστέρι.
Είναι ο σημερινός πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, το τολμηρό αυτό νέο παιδί, «σειράς» ηλικιακής του κ. Μητσοτάκη (αλλά και του κ. Τσίπρα), σύζυγος μιας -κατά τα φαινόμενα ειλικρινούς φιλελληνίδος- ιστορικού, από την όλη πορεία του οποίου στα διεθνή ζητήματα κρατώ ιδίως τρία δεδομένα: α) Τη στάση του στα θέματα της Λιβύης και της ΝΑ Μεσογείου, για τα οποία ανήρτησε ανακοίνωση στην ιστοσελίδα του ότι τα συζήτησε εκτεταμένως προ τετραημέρου με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, λαμβάνοντας κατηγορηματική θέση εναντίον των Τούρκων. β) Θυμάμαι ότι σε συνάντηση κορυφής της Ε.Ε. είχε ρωτήσει τον προηγούμενο Ελληνα πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, ενώπιον και τρίτων, όταν είχαν αρχίσει τα «σούρτα φέρτα» των τουρκικών γεωτρύπανων στην ΑΟΖ της Κύπρου: «Αλέξη, να στείλω τον γαλλικό στόλο στην Κύπρο, να τρομάξουν και οι… γάτες του Ερντογάν;» Ο Αλέξης τα ’χασε! «Ασε, Εμανουέλ μου» είπε «να τα πω με τους δικούς μου, να ρωτήσουμε και τον μπαρμπα-Σαμ απ’ τον Ατλαντικό και… βλέπουμε!» γ) Τέλος, η Γαλλία δεν είναι μόνο πυρηνική δύναμη, είναι και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ψάχνετε, τώρα, για… Γερμανούς; Νικημένους ισοπεδωτικά σε δύο Παγκοσμίους Πολέμους, με μια… καγκελαρίνα σπαστική, υποψήφια κατάκοιτη γηροκομείου;
