H στήλη μας μετά και τις τελευταίες αρνητικές για τη χώρα μας διπλωματικές εξελίξεις -ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία μάς πιέζουν για εφ’ όλης της ύλης διάλογο με την Τουρκία, υπό τις απειλές της γείτονος για αποχώρηση από το ΝΑΤΟ- επικεντρώνει σήμερα την προσοχή της σε ένα «άγνωστο» στο ευρύ κοινό τηλεγράφημα του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα Νίκολας Μπερνς, ο οποίος είναι συχνός συνομιλητής του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αν επικρατήσουν οι Δημοκρατικοί.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Φέρει ημερομηνία 20 Ιανουαρίου 1998, δημοσιεύεται στο εξαιρετικό βιβλίο των Μιχάλη Ιγνατίου – Νίκου Μελέτη για τη Συμφωνία της Μαδρίτης και κωδικοποιούνται δι’ αυτού (σελίδες 320-329) οι μυστικές άγνωστες στον ελληνικό λαό τότε θέσεις της κυβέρνησης Σημίτη για τα προς παραπομπή θέματα στη Χάγη.
Επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε αυτό για δύο λόγους:
Πρώτον, διότι η χορογραφία των Ιμίων μοιάζει πολύ με τη χορογραφία των ημερών στο Καστελόριζο. Αφού οι Τούρκοι κατέστησαν διά του ερευνητικού τους την περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας αμφισβητούμενη, τώρα καλούνται οι δύο πλευρές να απόσχουν από μονομερείς ενέργειες και να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου! Για κάτι που σε αμφότερες τις περιπτώσεις (Ιμια, υφαλοκρηπίδα) ανήκει στην Ελλάδα.
Δεύτερον, διότι όπως τότε έτσι και τώρα από τις μυστικές συναντήσεις του Βερολίνου έχει αρχίσει υπόγειο παζάρι για τα θέματα που θα περιληφθούν στον διάλογο και σε αποτυχία αυτού στη συμφωνημένη διαιτησία της Χάγης. Ηδη ο Ερντογάν χρησιμοποίησε τον όρο «Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας».
Τι αποκαλύπτεται λοιπόν από το εξαιρετικά ενδιαφέρον έγγραφο Μπερνς;
Πρώτον, ότι η Ελλάς συζητούσε να κριθεί η κυριαρχία των Ιμίων στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι θα προσέφευγε η Τουρκία σε αυτό για να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους! Σύμφωνα με τον Μπερνς, «η ελληνική κυβέρνηση θέλει να αναγνωριστεί ότι είναι η Τουρκία που αμφισβητεί το εδαφικό στάτους κβο. Και έπειτα η Ελλάδα θα αποδεχόταν την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης».
Δεύτερον, η κυβέρνηση Σημίτη «απέρριπτε την ιδέα ότι τα Ιμια μπορούν να διασυνδεθούν με προϋπάρχουσες διαφορές για τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα». Σύμφωνα με τον Μπερνς, ο Σημίτης επιδείκνυε «επιμονή» για τον διαχωρισμό των θεμάτων, «αν και δεν είναι σαφές για πόσο» (σημείωνε δηκτικά).
Τρίτον, η κυβέρνηση Σημίτη εμφανιζόταν να διαπραγματευτεί όλα τα θέματα (υφαλοκρηπίδα, εναέριος χώρος, αποστρατιωτικοποίηση νησιών, χωρικά ύδατα), αλλά «βήμα βήμα», ένα ένα και όχι πακέτο όπως ήθελαν και θέλουν οι Τούρκοι! Πίστευε ότι η επίλυση του θέματος της υφαλοκρηπίδας θα συμπαρέσυρε προς επίλυση και τα λοιπά, άγνωστο προς ποία κατεύθυνση!
Τέταρτον και σημαντικότερο, η κυβέρνηση Σημίτη δεχόταν να συζητήσει ή να παραπέμψει στη Χάγη την αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων! Το πρόβλημά της ήταν μεθοδολογικό! Σύμφωνα με τον Μπερνς, «η Ελλάς υποστηρίζει ότι οι δυνάμεις της στα νησιά δεν συνιστούν αξιόπιστη απειλή για την Τουρκία», αν και κατά την άποψη του Αμερικανού «η ελληνική κυβέρνηση τα εξόπλισε κατά παράβαση της Συνθήκης των Παρισίων του 1947». Όπως αποκαλύπτει ο Αμερικανός διπλωμάτης στο έγγραφό του προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, «από την άποψη της ελληνικής πλευράς η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μπορεί να ακολουθήσει ή να αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος, αλλά όχι να προηγηθεί μιας συμφωνίας για τις βασικές πολιτικές και νομικές διαφορές στο Αιγαίο». Επειδή σε αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε τώρα και οι Τούρκοι επιμένουν να παραπεμφθούν στη Χάγη θέματα κυριαρχίας νησιών και αποστρατιωτικοποίησης -έστω με την πρακτική του τεμαχισμού-, έκκληση προς την κυβέρνηση της Ν.Δ.:
Μη φορτωθείτε τις αμαρτίες Σημίτη. Μην προσπαθήσετε να τελειώσετε ό,τι δεν πρόλαβε εκείνος!
