Σήμερα παρουσιάζουμε το δεύτερο μέρος της συνέντευξης με τον Zübeyir Aydar, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της KCK στον Σάββα Καλεντερίδη. Έχει ιδιαίτερη σημασία για να αντιληφθούμε την πραγματική κατάσταση στην Τουρκία.
- Από τον Σάββα Καλεντερίδη
Το τελευταίο διάστημα η Τουρκία επικεντρώθηκε στην ανατολική Μεσόγειο, συγκεντρώνοντας ναυτικές δυνάμεις στην περιοχή Κύπρου / Ελλάδας / Αν. Μεσογείου, και εξαπολύει ανοιχτές απειλές εναντίον της Κύπρου και των ελληνικών νησιών. Κατά την άποψή σας, πού μπορεί να φθάσει αυτή η επιθετική πολιτική απειλών πολέμου του Ερντογάν, ο οποίος όλο και περισσότερο απομονώνεται από την Ευρώπη και τον κόσμο;
Στην ανατολική Μεσόγειο, στην Κύπρο και στο Αιγαίο υπάρχει σοβαρό πρόβλημα που σχετίζεται με την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Ο Ερντογάν επέκρινε ήδη εκείνους που υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λωζάννης λέγοντας: «Πήραν μεγάλο μέρος της γης μας στη Λωζάννη, δεν μπορούμε να το δεχτούμε αυτό». Πριν από τρεις τέσσερις ημέρες ο Μπαχτσελί, κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν (πολλά από εκείνα που θέλει να κάνει πράξη η κυβέρνηση βγαίνουν πρώτα από το στόμα του), είπε για τα Δωδεκάνησα: «Πρέπει να αναθεωρηθεί το καθεστώς τους, αυτά τα νησιά ανήκουν στην Τουρκία». Αν το λέει αυτό ο Μπαχτσελί, η υπόθεση είναι σοβαρή. Όλοι πρέπει να το πάρουν στα σοβαρά.
Γιατί το πραγματικό ζητούμενο εδώ ξεπερνά την αναζήτηση φυσικού αερίου και πετρελαίου, και πάει πολύ πιο πέρα. Ενώ θα μπορούσαν να λυθούν τα όποια προβλήματα με τον διάλογο, η Τουρκία θεωρεί ότι είναι ισχυρή και προτιμά να προβάλλει τη δύναμή της απέναντι σε χώρες που θεωρεί αδύναμες. Βλέπει την Κύπρο και την Ελλάδα ως αδύναμες να αντισταθούν και θεωρεί ότι με τετελεσμένα μπορεί να επεκτείνει την επικράτειά της, καταλαμβάνοντας τα νησιά που είναι κοντά στις μικρασιατικές ακτές. Το ζήτημα δεν είναι μόνο η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ, πάει πολύ πιο πέρα. Αυτό είναι προϊόν των επεκτατικών πολιτικών της Τουρκίας.
Ο λαός και η κυβέρνηση της Ελλάδας πρέπει να δουν τα γεγονότα με αυτόν τον τρόπο, να τα αξιολογήσουν με αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει να λάβουν μέτρα ανάλογα. Η λύση στο πρόβλημα αυτό είναι η ισχυρή άμυνα. Η Τουρκία δεν καταλαβαίνει άλλη γλώσσα. Με άλλα λόγια, θα παρατάξεις απέναντί τους ισχυρή δύναμη, θα είσαι σε θέση να προστατέψεις τον εαυτό σου και μόνο τότε θα κάνουν βήμα πίσω. Διαφορετικά, θα συνεχίσουν να διατηρούν επιθετικές πολιτικές. Θα θελήσουν να καταλάβουν τα νησιά κοντά στην Ανατολία, όπως ακριβώς κατέλαβαν το ήμισυ της Κύπρου. Μπορούν ακόμη και να κάνουν νέες επιθέσεις στην Κύπρο.
Τέτοιοι δικτάτορες, όπως ο Ερντογάν, δεν είναι ικανοποιημένοι με το εσωτερικό, επιτίθενται στους γύρω τους. Ο Σαντάμ επιτέθηκε στους Κούρδους μέσα, διέπραξε σφαγές με χημικά όπλα, επιτέθηκε στο Ιράν, διεξήγαγε έναν μεγάλο πόλεμο με το Ιράν για οκτώ χρόνια άσκοπα και μετά μπήκε στο Κουβέιτ. Εάν παρέμενε στο Κουβέιτ, θα συνέχιζε τις επιθέσεις και σε άλλες χώρες του Κόλπου και σε άλλα κράτη. Ο κόσμος τον σταμάτησε.
Οι ηγέτες της Τουρκίας ακολουθούν τον ίδιο δρόμο. Για μένα, όσοι λαοί είναι θύματα της τουρκικής επιθετικότητας, οι Ελληνες, οι Κούρδοι, οι Αρμένιοι, οι Αραβες, θα πρέπει οπωσδήποτε να συνασπιστούν για να αμυνθούν σ’ αυτές τις επιθέσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο κόσμος, που απειλούνται από τη μετανάστευση και την τρομοκρατία του ISIS, που συντονίζονται από την Άγκυρα, δεν πρέπει να παραμείνουν απλοί θεατές σε όλα όσα διαπράττει η Τουρκία.
Αυτοί οι δικτάτορες θα υποχωρήσουν μόνο αν δουν δύναμη στους αντιπάλους τους, αν δουν ότι αυτοί είναι ισχυρότεροι από τους ίδιους. Επομένως, η Ε.Ε. δεν πρέπει να αρκείται μόνο σε δηλώσεις, πρέπει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα στον τομέα της άμυνας. Ο Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του ως σουλτάνο Σουλεϊμάν και θέλει να ξεπεράσει τον Κεμάλ. Λέει: «Ο Μουσταφά Κεμάλ ίδρυσε τη δημοκρατία, εγώ έως το 2023 θα επεκτείνω το έδαφος της Τουρκίας». Στόχος του είναι η Ροζάβα (Βόρεια Συρία), το Νότιο Κουρδιστάν (επαρχία Μοσούλης) και τα νησιά του Αιγαίου. Αυτή η επεκτατική πολιτική θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη και να ληφθούν ανάλογα μέτρα.
Ποια μπορεί να είναι η πορεία του Κουρδικού στην Τουρκία του Μπαχτσελί και του Ερντογάν; Υπάρχει πιθανότητα πολιτικής λύσης; Κατά την άποψή σας, πώς θα λυθεί το Κουρδικό, το πιο σοβαρό πρόβλημα της Τουρκίας; Μπορείτε να εξηγήσετε την πολιτική στάση του Απελευθερωτικού Κινήματος του Βόρειου Κουρδιστάν σχετικά με τις τρέχουσες πολιτικές του Ερντογάν;
Η τρέχουσα πολιτική της Τουρκίας στοχεύει στην εξάλειψη των Κούρδων, δηλαδή είναι μια πολιτική κοινωνικού δαρβινισμού. Με μια δημογραφική μηχανική προσπαθούν να εξοντώσουν τους Κούρδους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορούμε να μιλάμε για ειρήνη. Ως κίνημα δεν περιμένουμε μια πολιτική λύση με την τρέχουσα κυβέρνηση. Η στάση μας είναι να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας σε όλα τα επίπεδα κάνοντας τους εαυτούς μας πιο ισχυρούς ενάντια στις επιθέσεις τους. Θα αμυνθούμε με σθένος στην Τουρκία και όπου αλλού μπορούμε.
Όσο υπάρχει αυτή η κυβέρνηση, δεν περιμένουμε ειρήνη, είτε μέσα είτε έξω. Κατά συνέπεια, επανατοποθετούμε τον εαυτό μας και προσπαθούμε να κάνουμε τους εαυτούς μας πιο δυνατούς. Οι Τούρκοι λένε εδώ και 37 χρόνια ότι «τους τελειώσαμε, τους τελειώνουμε», αλλά εμείς είμαστε εδώ και αγωνιζόμαστε. Μας επιτίθενται συνεχώς, έχουν αποκτήσει σύγχρονα οπλικά συστήματα, λαμβάνοντας βοήθεια από ορισμένα κράτη. Ειδικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα. Λένε ότι θα μας εξαλείψουν με αυτά. Αυτό δεν είναι αλήθεια.
Στο πεδίο της μάχης δεν έχουν επιτυχίες, δεν μπορούν να πολεμήσουν εναντίον μας. Επίσης, αναπτύσσουμε κι εμείς αντίμετρα κατά των σύγχρονων οπλικών συστημάτων τους. Θα υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Η Τουρκία σχεδιάζει κάθε χρόνο και λέει θα τελειώσουμε φέτος με το Κουρδικό. Όμως, εμείς κάθε χρόνο γινόμαστε ισχυρότεροι. Παλεύουμε με αυτόν τον τρόπο, αγωνιζόμαστε για 37 χρόνια, συνεχίζουμε τον αγώνα μας εναντίον τους. Η Τουρκία δεν είναι τόσο δυνατή. Με άλλα λόγια, αυτή η κυβέρνηση έχει διαθέσει όλους τους πόρους της χώρας στον πόλεμο, λόγω του πολέμου η οικονομία της καταρρέει σταδιακά, οι στρατιώτες της δεν μπορούν να πολεμήσουν στο έδαφος, προσπαθούν να πάρουν αποτελέσματα με εναέρια μέσα, αλλά αυτό δεν μπορεί να πάει πολύ καιρό. Άλλωστε, η τεχνολογία δεν είναι υπό το μονοπώλιο κανενός. Βρίσκουμε κι εμείς αντίμετρα και τεχνικές, τις χρησιμοποιούμε και αντιμετωπίζουμε την απειλή. Υπό αυτήν την άποψη λέμε ότι η παρούσα κυβέρνηση θα φύγει γρήγορα. Αυτοί προσπαθούν να παρατείνουν τη ζωή τους στην εξουσία. Πιστεύω ότι αυτοί θα φύγουν νωρίτερα με έναν σοβαρό αγώνα.
Τέλος, θα ήθελα να επαναλάβω τα εξής: Πιστεύω ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών ενάντια στον ρατσιστικό φασισμό, στην καταπίεση, στους εκβιασμούς, στον πόλεμο και στις σφαγές είναι πολύ σημαντική και θα φέρει καρπούς. Υπό αυτήν την έννοια λέω ότι επείγει η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Απευθύνω τους θερμούς μου χαιρετισμούς και τον σεβασμό μου σε όλους τους αναγνώστες σας.
Ποιος είναι ο Zübeyir Aydar
Ο Κούρδος δικηγόρος και πολιτικός Aydar γεννήθηκε το 1961 στην περιοχή Eruh, στο Βόρειο Κουρδιστάν. Μετά την αποφοίτησή του από τη νομική σχολή εργάστηκε ως επικεφαλής του Παραρτήματος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD) και επαρχιακός πρόεδρος του κόμματος SHP του Siirt. Το 1991 εκλέχθηκε στο Κοινοβούλιο ως βουλευτής του νομού Siirt, με το κόμμα SHP.
Την ίδια χρονιά πέρασε στις τάξεις του κουρδικού κόμματος DEP. Το 1994, όταν συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν οι βουλευτές του, έλαβε το καθεστώς του πολιτικού πρόσφυγα στην Ελβετία. Ανέλαβε καθήκοντα σε ανώτερες θέσεις σε κουρδικούς πολιτικούς οργανισμούς, όπως το Εξόριστο Κουρδικό Κοινοβούλιο (PKDW), που ιδρύθηκε το 1995, και το Εθνικό Κογκρέσο του Κουρδιστάν (KNK), που ιδρύθηκε το 1999. Εκλέχθηκε πρόεδρος του Kongra-Gel το 2003. Σήμερα είναι μέλος του KCK και επίσης μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του KNK.
