«Εισφορά αλληλεγγύης» είχε βαφτίσει το 2011 ο Γιώργος Παπανδρέου τον παραπανίσιο φόρο στο εισόδημά μας.
- Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*
«Μα, πόσο σοσιαλιστικό όνομα δώσανε σε αυτόν τον φόρο;» είχα σκεφτεί τότε, όταν πρωτάκουσα την ονομασία του, αφού μου έκανε εντύπωση το συνοδευτικό «περιτύλιγμα» με το συνθετικό «αλληλεγγύη». Σαν να σου έλεγαν ότι όποιος δεν συμμετείχε θα ήταν ανήθικος και κακός άνθρωπος, ενώ όσοι συνεισφέραμε -εξαναγκαστικά!- θα είχαμε, υποτίθεται, κάποια επίσημη σήμανση ηθικού πλεονεκτήματος. «Είναι προσωρινός ο φόρος» έλεγαν τότε οι υποτακτικοί του συστήματος και, φυσικά, «ήταν για το καλό μας».
Γέλαγα από μέσα μου, γιατί πραγματικά υπήρχαν συνάνθρωποί μας που πίστευαν ότι ήταν για ελάχιστα χρόνια ο φόρος. Γνώριζα καλά πως είχε έρθει για να μείνει, όπως είχε έρθει και το χαράτσι τότε, το Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Επιφανειών, που αργότερα έγινε ο γνωστός σε όλους μας ΕΝΦΙΑ. Πόσο χάρη είχαν οι σοσιαλιστές στο να μας φορτώνουν φόρους! Τι καταπληκτική μαεστρία στο να τιμωρούν την αξία ενός εργαζόμενου ανθρώπου που μοχθεί, αφού και οι δύο αυτοί φόροι ενεργούσαν επιβαρυντικά απέναντι στην ιδιοκτησία. Η εισφορά αλληλεγγύης ανέβαινε στα ουράνια όσο αυξανόταν το ετήσιο εισόδημά σου, και ο ΕΝΦΙΑ τιμωρούσε κλιμακωτά και αυξανόμενα όσους είχαν επενδύσει στην ιδιοκτησία ακινήτων. Σαν να σου ούρλιαζε το κράτος στο αυτί σου, να μην έχεις εισόδημα μέσα στο έτος και να πουλήσεις ό,τι ακίνητη ιδιοκτησία έχεις στο βιος σου!
Ήταν σαφές ότι ήταν ντροπή η «συσσώρευση πλούτου», και με τις εξευτελιστικές εξελίξεις που είχαμε λόγω Μνημονίων (ηλεκτρονική καταγραφή των συναλλαγών μας και της περιουσίας μας, de facto κατάργηση τραπεζικού απορρήτου απέναντι σε κάθε κυβερνητική Αρχή, αποφυγή χρήσης μετρητών κ.ά.) κάθε έννοια ατομικής οικονομικής ελευθερίας μας είχε διαρρηχθεί.
Όμως, με ιδιαίτερη χαρά διάβασα την ανακοίνωση της κυβέρνησης της Ν.Δ. ότι θα καταργήσει «προσωρινά, για ένα και μόνο έτος» την εισφορά αλληλεγγύης. Ακόμα και η φοβική ανακοίνωση του κράτους ότι η κατάργηση αυτού του -εντελώς άδικου και τιμωρητικού- φόρου θα ισχύσει για ένα και μόνο έτος ήταν πραγματικά μια ανακούφιση. Όχι τόσο για την οικονομική ανάσα που θα χαρίσει σε συμπολίτες μας, που 10 έτη τώρα ήταν οι μπροστάρηδες ίπποι στο άροτρο της φοροδοσίας προς το κράτος.
Σημασία έχει το γεγονός ότι, επιτέλους, μια κυβέρνηση αντιλήφθηκε -έστω και ελάχιστα- πόσο σημασία έχει η ελάφρυνση των αποπνικτικών φόρων για την επανέναρξη της οικονομίας. Επικροτώ αυτή την κίνηση και εύχομαι, εκτός από μόνιμη κατάργηση, σύντομα να παύσει ολοκληρωτικά και ο ΕΝΦΙΑ.
*Διδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
