Τρεις χιλιάδες εθνικά, θαλάσσια, αστικά και πολιτειακά πάρκα στην πολιτεία της Βικτόρια, στην Αυστραλία, πέρασαν στα χέρια ενός Έλληνα, τον νέο πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου του κυβερνητικού οργανισμού Parks Victoria, Γιάννη Πανταζόπουλο.
- Της Βίβιαν Μπενέκου
Ο Έλληνας ομογενής, που «λύνει και δένει» στη Μελβούρνη, ανέλαβε μια από τις τρεις σπουδαιότερες κυβερνητικές θέσεις στην Αυστραλία.
Όχι τυχαία, όμως, καθώς υπήρξε επί 22 χρόνια βουλευτής του Κοινοβουλίου της Βικτόρια και οκτώ χρόνια υπουργός σε… έξι διαφορετικά υπουργεία!
Εκτός αυτών, συμμετέχει και ενεργά στην ελληνική εξωτερική πολιτική, καθώς υπήρξε πρόεδρος και παραμένει επίτιμος γενικός γραμματέας της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού (ΠΑΔΕΕ), που περιλαμβάνει στους κόλπους της όλους τους ομογενείς πολιτικούς ανά τον κόσμο.
Ο Γιάννης Πανταζόπουλος εξηγεί στην «Espresso» πώς η Αυστραλία νίκησε τον κορωνοϊό, και ποιο το μέλλον της ελληνικής διπλωματίας σε σχέση με τα Ελληνοτουρκικά και τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις.
Δηλώνει ΠΑΣΟΚ, φίλος του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και του Αλέξη Τσίπρα, ακούει Δημήτρη Μητροπάνο και Γιώργο Νταλάρα και θέλει να γυρίσει στην πατρίδα το συντομότερο.
- Στην Αυστραλία πετύχατε μηδενικά κρούσματα κορωνοϊού. Πως έγινε αυτό;
Ήμασταν κλεισμένοι οκτώ ολόκληρους μήνες. Οκτώ μήνες lockdown. Δεν κυκλοφορούσαμε από τις οκτώ το βράδυ, έως και τις πέντε το πρωί. Φορούσαμε μάσκες παντού, ήταν όλα τα καταστήματα κλειστά και το φαγητό ήταν μόνο delivery και όχι take away. Μας άφηναν να βγαίνουμε τον πρώτο καιρό μόνο μία ώρα την ημέρα.
Δεν γινόταν αλλιώς. Εδώ έχουμε πολλά γηροκομεία και σε αυτά τα θύματα ήταν πάρα πολλά. Ήταν πολύ δύσκολο αυτό που περάσαμε, αλλά έπρεπε να προστατευθούμε και να προστατεύσουμε.
Ακόμη και τώρα όμως, μετά το lockdown, το άνοιγμα έγινε σταδιακά. Στα ρεστοράν, στα καφέ, αλλά και στις εκκλησίες μπαίνει περιορισμένος αριθμός ανθρώπων. Ποδόσφαιρο και αθλητικές δραστηριότητες δεν υπάρχουν, δεν έχει ανοίξει ακόμη αυτός ο τομέας.
- Πότε βλέπετε αυτό το μαρτύριο να τελειώνει;
Δεν νομίζω σύντομα. Είναι σαν την ισπανική γρίπη. Θα χρειαστούμε τρία χρόνια, πιστεύω. Θα έχει και τρίτη φάση. Κι όσο για το εμβόλιο, κ.λπ., πιστεύω ότι έχουμε δρόμο ακόμη, ώστε αυτό να μπορεί να βάλει τέρμα στη νόσο. Πόσοι άνθρωποι θα κάνουν το εμβόλιο; Ο κόσμος φοβάται να το κάνει. Πιστεύουν ότι θα έχει παρενέργειες μετέπειτα στη ζωή τους, καθώς ο χρόνος των κλινικών δοκιμών θα είναι ελάχιστος.
- Αναλάβατε πρόεδρος σε έναν μεγαλειώδη οργανισμό που ενσωματώνει όλο το πράσινο της Βικτόρια. Μεγάλη ευθύνη.
Το Parks Victoria είναι ο οργανισμός που έχει την ευθύνη διαχείρισης εκτάσεων άνω των 4.000.000 εκταρίων στη Βικτόρια, που περιλαμβάνουν 3.000 πάρκα σε στεριά και θάλασσα. Δηλαδή περί το 18% όλη της πολιτείας, το 75% των υδροβιότοπων και το 70% των ακτογραμμών της. Τα πάρκα αυτά είναι το σπίτι για πάνω από 4.300 ιθαγενή φυτά και σχεδόν 1.000 ιθαγενή ζώα.
Στις εκτάσεις μας καταγράφονται πάνω από 100.000.000 επισκέψεις ετησίως, που μεταφράζονται σε 2,3 δισ. δολάρια. Ο προϋπολογισμός μας ανέρχεται σε 250.000.000 δολάρια, και διαχειριζόμαστε περιουσιακά στοιχεία 5,5 δισ. δολαρίων.
Για μας ο πράσινος ή ο λεγόμενος περιπατητικός τουρισμός είναι πολύ μεγάλο κομμάτι της οικονομίας μας. Ο Αυστραλός σέβεται τη φύση. Κανένας δεν κόβει δέντρα, δεν ρυπαίνει και δεν σκοτώνει ζώα. Είναι κομμάτι της οικονομίας μας το περιβάλλον. Ο πράσινος (Green) και ο γαλάζιος (Blue) τουρισμός, η φύση και η θάλασσα, αποτελούν σχεδόν το 8% των τουριστικών εσόδων της πολιτείας. Το ποσοστό αυτό εκτιμάται ότι θα αυξηθεί το επόμενο διάστημα. Ήδη την τελευταία δεκαετία καταγράφονται τριπλάσιοι επισκέπτες στα πάρκα.
- Τελείωσε η ενεργός πολιτική στο Κοινοβούλιο για εσάς;
Υπηρέτησα επί 22 χρόνια ως βουλευτής και υπουργός της Βικτόρια. Ανέλαβα έξι διαφορετικά χαρτοφυλάκια. Ήμουν πρόεδρος και παραμένω επίτιμος γενικός γραμματέας της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού.
Έκανα 22 χρόνια στο Κοινοβούλιο. Εδώ δεν καθόμαστε όπως στην Ελλάδα, στην πολιτική και μετά τη σύνταξη…
Μπήκα στο Κοινοβούλιο 29 ετών και στα 51 ήμουν ο «γέρος του Κοινοβουλίου».
Στην πολιτική ζωή πρέπει να ξέρεις πότε είναι η ώρα να φύγεις.
- Η Παγκόσμια Διακοινοβουλευτική Ένωση του Ελληνισμού συνεχίζει να κάνει δουλειά προώθησης των ελληνικών δικαίων στο εξωτερικό;
Φυσικά, πάντοτε. Εμείς δουλεύουμε με όλους, και δεν μας νοιάζουν τα κόμματα. Η ΠΑΔΕΕ ήταν στην αρχή κομμάτι του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας κι αυτό δεν ήταν σωστό. Δεν μπορείς, π.χ., να είσαι Αμερικανός γερουσιαστής και να είσαι συγχρόνως και κομμάτι ελληνικού υπουργείου.
Με πρόεδρο τον Γιάνναρο γίναμε ανεξάρτητη οργάνωση κι έτσι είμαστε ακόμη πιo δυνατοί. Ήδη τώρα, μετά τις αμερικανικές εκλογές, έχουμε τουλάχιστον επιπλέον οκτώ γερουσιαστές. Μετράμε 60 Ελληνοαμερικανούς γερουσιαστές.
- Η εκλογή Τζο Μπάιντεν πιστεύετε ότι θα βοηθήσει τα ελληνικά δίκαια ή ισχύει αυτό που γενικά θεωρούμε οι Έλληνες, δηλαδή ότι η αμερικανική πολιτική είναι ίδια πάντοτε;
Εγώ νομίζω ότι η προσωπική επαφή στην πολιτική παίζει ρόλο. Ο Μπάιντεν είχε φιλίες με Έλληνες, αλλά και τον Πατριάρχη, χρόνια πριν. Αυτά δεν έγιναν με το σκεπτικό ότι «θα γίνω πρόεδρος, άρα χρειάζομαι τη φιλία σου»! Στην πολιτική μετρούν οι φιλίες που έχεις χτίσει με τα χρόνια.
Και η κυβέρνηση Τραμπ είχε δημιουργήσει καλές σχέσεις με την Ελλάδα, κι αυτό οφείλεται στο ότι έχει αναβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια η διπλωματία της Ελλάδας στο εξωτερικό. Καταφέραμε, επιτέλους, να μπορούν να ακουστούν και οι δικές μας ανάγκες, της Ελλάδας και της Κύπρου δηλαδή, εκεί που πρέπει.
Πάντως, η πολιτική στάση των ΗΠΑ είναι καλύτερη από ό,τι πριν από 10 χρόνια.
Αν μπορούμε να συνεχίσουμε αυτό το καλό που άρχισε στη διπλωματία, θα πάμε όντως καλύτερα. Γι’ αυτό λέω ότι οι παλιές προσωπικές επαφές μετράνε.
- Τα Ελληνοτουρκικά, τα οποία γνωρίζω ότι τα παρακολουθείτε στενά, πού βλέπετε να οδηγούνται;
Είναι δύσκολο να πω. Θέλουμε εμείς να βγει η Τουρκία από το ΝΑΤΟ; Δεν νομίζω. Μας συμφέρει σαν Ελλάδα; Όχι. Θέλουμε οι χώρες του ΝΑΤΟ να είναι πιο αυστηρές με την Τουρκία; Εκατό τοις εκατό το θέλουμε αυτό.
Δεν μπορείς να είσαι μέλος του ΝΑΤΟ και να κάνεις αυτά που κάνεις. Νομίζω, επίσης, ότι η φιλία που είχε ο Τραμπ με τον Ερντογάν δεν μας βοηθούσε. Ελπίζω ο Μπάιντεν να κάνει κάτι διαφορετικό. Αυτό που με ανησυχεί εμένα όμως πιο πολύ δεν είναι τι κάνει η Αμερική για την Ελλάδα, αλλά τι κάνει η Ευρώπη για την Ελλάδα.
Είμαστε τα σύνορα της Ευρώπης, είμαστε η Ευρώπη, και οι φίλοι μας εκεί δεν είναι μαζί μας. Έχουμε να κάνουμε δουλειά ακόμη με την Ευρώπη. Το έργο της Ε.Ε. δεν έχει τελειώσει με τις χώρες της.
- Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη γνωρίζεστε;
Ναι, γνωριζόμαστε από χρόνια με τον πρωθυπουργό. Είχαμε καλή επαφή από όταν ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά κι όταν ήταν υπουργός.
Η δική μου φιλοσοφία, φυσικά, προσεγγίζει στο παλιό ΠΑΣΟΚ. Εκεί τοποθετούμαι εγώ πολιτικά. Όμως πιστεύω ότι αυτοί που εκλέγονται είναι οι σωστοί της στιγμής. Όταν έρχεται μια πολιτική αλλαγή, δηλαδή, έρχεται γιατί ο πολίτης τη βλέπει αναγκαία.
Φυσικά εμείς ως ΠΑΔΕΕ δεν βλέπουμε κόμματα. Συνεργαζόμαστε με όποιον είναι στην κυβέρνηση. Μας ενδιαφέρει να δυναμώνει η φωνή της Ελλάδας εκεί που πρέπει, δηλαδή στα διεθνή φόρα.
Καλή αρχή στη διπλωματία είχε κάνει ο Αλέξης Τσίπρας. Ποιος περίμενε ότι ο Τσίπρας θα είχε τόσο καλή επαφή με την Αμερική; Δημιουργήθηκαν πολλά εξαιτίας αυτής της καλής σχέσης.
- Δηλώνετε ΠΑΣΟΚ. Άρα σας ρωτώ πώς αισθάνεστε που το ΠΑΣΟΚ σχεδόν δεν υπάρχει σήμερα. Τι έχει φταίξει, πιστεύετε, γι’ αυτό;
Είναι δύσκολο να πω πώς ακριβώς αισθάνομαι. Καλώς ή κακώς η πολιτική είναι σαν την ποδοσφαιρική ομάδα μας. Ποιος θέλει η ομάδα του να μην πηγαίνει καλά; Αλλά υπάρχουν και ομάδες που δεν πάνε καλά.
Το ΠΑΣΟΚ έκανε λάθος που άλλαξε το όνομά του σε Κίνημα Αλλαγής. Έφυγε όλος ο ρομαντισμός. Νομίζω, έκαναν λάθος με την πολιτική ανάγκη μετά τον Γιώργο Παπανδρέου και μέσα στην κρίση να αλλάξουν το όνομα και τη βιτρίνα. Είναι πολύ σοβαρό θέμα η βιτρίνα. Και η Ιστορία μάς λέει πως τα κόμματα που το κάνουν αυτό δυσκολεύονται. Καλύτερα να φας τη δυσκολία που έχεις μπροστά σου με το όνομα αυτό, που μπήκες σε κυβέρνηση και βγήκες έστω χαμένος, για να μπορέσεις να φτιάξεις ένα μέλλον μετά. Η ιστορία των πολιτικών κομμάτων παγκοσμίως μας λέει ότι τα κόμματα κρατάνε το όνομά τους και στο καλό και στο κακό.
- Εσείς γεννηθήκατε και ζείτε στη Μελβούρνη. Η οικογένειά σας έχει επαφή με την Ελλάδα;
Η Ελλάδα είναι μέσα μας. Και στη σύζυγό μου Βίκυ, η οποία είναι Ελληνίδα με καταγωγή από την Πέλλα, και στον γιο μου τον Ναθαναήλ, 22 χρονών σήμερα που σπουδάζει στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και στην κόρη μου τη Λούσι, που σπουδάζει εδώ στη Μελβούρνη Νομικά και Διεθνείς Σχέσεις.
- Έχετε σκεφθεί τη μόνιμη επιστροφή στην Ελλάδα;
Το έχω σκεφθεί και το θέλω. Εάν όχι μόνιμη επιστροφή, αυτό που συνήθως κάνουν οι ομογενείς, δηλαδή να μένουμε έξι μήνες στην Ελλάδα και έξι στην Αυστραλία. Άλλωστε έχουμε και το πατρικό σπίτι της γυναίκας μου στην Πέλλα, ενώ εγώ έχω θείες στην Ηλεία.
Πριν αναλάβω πρόεδρος στο Parks Victoria, ετοιμαζόμαστε να έρθουμε. Όμως, μετά ανέλαβα υποχρεώσεις και άλλαξαν τα σχέδια.
- Τι σας λείπει από την πατρίδα σας;
Μου λείπει η αθώα αγάπη των Ελλήνων για τη χώρα τους. Το αγγλοσαξονικό σύστημα που ζούμε εμείς εδώ είναι σκληρό και αυστηρό. Λέμε ότι έχουμε δημοκρατίες, αλλά έχουμε άλλες δημοκρατίες, που μπορεί να έχουν σταθερές και δυνατές οικονομίες, αλλά δεν έχουν την ελευθερία της Ελλάδος. Στην Ελλάδα σε πέντε λεπτά κλείνεις παρέα και πας παραλία για ουζάκι. Πας στο χωριό και μαζεύονται όλοι να σε χαιρετήσουν με φιλέματα…
Εδώ πρέπει να κλείσεις ραντεβού ένα μήνα πριν για να δεις κάποιον, ακόμη και συγγενή. Ο καθένας είναι κλεισμένος στο σπίτι του και δεν νοιάζεται κανείς για κανέναν. Ο κόσμος ζει τη ζωή του μέσα στο σπίτι του. Γι’ αυτό και αντέξαμε την οκτάμηνη καραντίνα. Δεν άλλαξε ο τρόπος ζωής μας δηλαδή.
Η Ελλάδα έχει κοινωνική προσωπικότητα, γι’ αυτό και δεν είναι εύκολα τα lockdowns.
- Τι μουσική ακούτε;
Μου αρέσουν οι παλιοί… Μητροπάνος, Νταλάρας και άλλοι.
