Η δυσπιστία των πολιτών ως προς την αξιοπιστία των εμβολίων δεν ανάγεται σε μία θεωρία συνωμοσιολογίας, αλλά εκπηγάζει από την αποτυχία της στάσεως της κυβερνήσεως να πείσει ουσιαστικά την κοινή γνώμη περί του ανιδιοτελούς ενδιαφέροντός της προς την προάσπιση αμιγώς της υγείας των πολιτών.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Είναι πρόδηλο όταν διώκεται απηνώς ο εκφράζων διάφορη γνώμη περί του ιού και ακολούθως στιγματίζεται ως αντιφρονών ή όταν οι εκάστοτε πληττόμενες επαγγελματικές ομάδες δεν ενισχύονται οικονομικά, καίτοι τίθεται σε αναστολή, ένεκεν της υγειονομικής κρίσης, η απρόσκοπτη άσκηση της δραστηριότητάς τους, αντιλαμβάνεστε ότι λίαν ευλόγως και απολύτως θεμιτώς οι πολίτες διατηρούν ρητές επιφυλάξεις περί των αγαθών προθέσεων της Πολιτείας. Πώς είναι δυνατόν να πένονται οι ως άνω επαγγελματικές ομάδες και η κυβέρνηση να στρουθοκαμηλίζει, παραλείποντας να στέρξει αμελλητί προς την οικονομική αρωγή τους, ως εκ τούτου λοιπόν, εις τον αντίποδα, η ίδια αμείλικτη, άτεγκτη και αδιάφορη κυβέρνηση διά το ως άνω καίριο ζήτημα, αίφνης να ενδιαφέρεται διά τη δήθεν καταπολέμηση της πανδημίας διά του εμβολίου, προστατεύοντας την υγεία των πολιτών.
Είναι πρόδηλο ότι στατιστικά ανά έτος αποβιώνουν, εκ των παρεμπιπτόντων ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, σωρεία συνανθρώπων μας, οι οποίοι όμως αρχικώς διακομίσθηκαν εις τα δημόσια θεραπευτήρια υπό άλλη αιτία, διά ποιο λόγο, λοιπόν, δεν κινητοποιείται τελεσφόρως η Πολιτεία διά το ακανθώδες, καίριο και μείζον τούτο διαχρονικό κοινωνικό ζήτημα, ενώ, τουναντίον, απολυτοποιεί την ενεστώσα πανδημία, διά της στρατηγικής του «δόγματος σοκ», ασκώντας πλύση εγκεφάλου εις την κοινωνία. Ωσαύτως ένα πρόσθετο ζήτημα καθίσταται η φαιά προπαγάνδα των εξωνημένων ΜΜΕ, καθώς και ορισμένων έμμισθων φερέφωνων, τελούντων σε διατεταγμένη υπηρεσία των υπερεθνικών διευθυντηρίων, τα οποία λοιδορούν την Εκκλησία, εξαπολύοντας συλλήβδην μύδρους κατά των πιστών. Η πρακτική δηλαδή του στιγματισμού των χριστιανών ορθοδόξων ή της συλλογικής τους κατασυκοφάντησης ίνα επιβληθεί στανικά η καθεστωτική αντίληψη, η οποία παραπέμπει σε πρωτόγνωρες ολοκληρωτικής επίνευσης πρακτικές, οι οποίες απολύτως δικαιολογημένα ξενίζουν τους πολίτες.
Οι εξωμότες αυτοί της δημοκρατίας, οι διαπρύσιοι κήρυκες του συσκοτισμού της αλήθειας, φωτίζουν μία πτυχή της πραγματικότητας, παρασιωπώντας συγχρόνως και τεχνηέντως το σύνολο αυτής καθ’ εαυτήν, ούτως ώστε να πειθαναγκάσουν την υπνώττουσα μάζα.
Εν άλλοις λόγοις βιώνουμε έναν νεοπαγή πόλεμο με ειρηνικά μέσα, με μοναδικό στόχο την επιβίωσή μας, ψυχική, σωματική και οικονομική, έναν όμως επίμοχθο αγώνα, παντελώς μοναχικό με ένα εχθρικό και αδηφάγο κράτος, το οποίο σφετερίζεται την άγνοια του κόσμου και επιβουλεύεται την ελλιπή εκπαίδευσή του. Εν κατακλείδι, εν όψει των εφετινών Χριστουγέννων, όπου πλέον έχει εκλείψει η εν λόγω φράσις, μολονότι η προμετωπίδα του Συντάγματος αναφέρεται ευθαρσώς και ανυπερθέτως εις τον Τριαδικό Θεό, όπως και ο χαρακτήρας του εν ισχύ Συντάγματός μας καθίσταται μέχρι σήμερον αμιγώς ορθόδοξα χριστιανικός, λόγω ότι αμαυρώνει τα σχέδια των σύγχρονων παγκοσμιοποιητών, και δη των οραματιστών του εγκαθιδρυθησομένου ουδετεροεθνούς και ουδετερόθρησκου κράτους.
Συνελόντι ειπείν εις πείσμα των ως άνω, κύπτουμε εν μετανοία το γόνυ προς τον κατά Σάρκα Γεννηθέντα Θεάνθρωπο Ημών, τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστόν, εκζητώντας ίλεω προς τις αμαρτίες μας και ψηλαφώντας διά της Αναστάσεώς Του την οντολογική μας Ελευθερία.
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
