Όλοι γνωρίζουμε ότι τα πανεπιστήμια είναι ο κατεξοχήν χώρος από όπου η Αριστερά «ψωνίζει» ψηφοφόρους.
- Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Οι «φοιτητές» της Αριστεράς μπορεί να μην ξυπνάνε το πρωί για να πάνε στα μαθήματα, αλλά θα δεις έναν σωρό από αυτούς στις 8.30 η ώρα να στέκονται στην πύλη της Φιλοσοφικής, προκειμένου να στρατολογήσουν νέο αίμα. Οι «φοιτητές» της Αριστεράς μπορεί να μην πατάνε στα μαθήματα, καθώς προέχει η επανάσταση… της ξάπλας, της μπίρας και της αμπελοφιλοσοφίας, αλλά είναι παρόντες σε όλες τις συνελεύσεις των μειοψηφιών που θα αποφασίσουν κατάληψη. Μπορεί να μην πατάνε στη σχολή τους για να δώσουν εξετάσεις ή να παρακολουθήσουν κάποια διάλεξη, θα πάνε όμως για να στολίσουν τους τοίχους της με αφίσες σε μορφή ταπετσαρίας, να κρεμάσουν πανό διαμαρτυρίας, να κάνουν μία μικροφωνική παρέμβαση.
Δεν θα ξεχάσω στη Φιλοσοφική ένα πρωί, εν ώρα μαθημάτων, τρία άτομα τα οποία είχαν στήσει στο αίθριο μικροφωνική, που ακουγόταν σε όλους τους ορόφους του κτιρίου, και ούρλιαζαν για τον Ομπάμα, τον ιμπεριαλισμό και τις ΗΠΑ. Δεν θα ξεχάσω γνωστή βουλευτίνα του ΚΚΕ να δίνει ομιλία πάλι στο αίθριο -και όχι, έστω, σε κάποιο αμφιθέατρο- και να μην μπορούμε να συγκεντρωθούμε στο μάθημα. Δεν θα ξεχάσω μία παρέα αχαρακτήριστων τύπων που μπήκαν να κάνουν skateboard μέσα στο κτίριο της Φιλοσοφικής και όταν τους έκανε παρατήρηση ο φύλακας τον έβρισαν. Αν δεν επεμβαίναμε κάποιοι άνθρωποι, θα είχε φάει και ξύλο. Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των φοιτητών; Η μία κοπελιά αναρωτιόταν «Ποιο είναι το πρόβλημα;», αφού και εκείνη κάνει μεταπτυχιακή εργασία στο skateboard (;). Ο άλλος που πλησίασε μάς κατηγόρησε, διότι μας ενοχλεί το skateboard, αλλά δεν μας ενοχλούν τα σκουπίδια, ότι η καθαριότητα ανατίθεται σε ιδιωτικές εταιρίες και άλλα τέτοια φαιδρά. Αυτοί που έκαναν skateboard δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί μέσα σε ένα πανεπιστημιακό κτίριο δεν μπορείς να κάνεις ό,τι σου κατέβει, αφού -κατά τη γνώμη τους- είναι δημόσιος χώρος.
Όπως δεν θα ξεχάσω και την ΑΣΟΕΕ, όπου κάτω ακριβώς από τη βιβλιοθήκη καθημερινά έστηναν «φοιτητές» πάρτι, ενώ μέσα στο κτίριο έβλεπες παρεούλες να παίζουν χαρτιά και λίγο πιο εκεί φοιτητές όλων των παρατάξεων να έχουν καβαλήσει τραπέζια με τους καφέδες ανά χείρας και να ουρλιάζουν έξω από αίθουσες διδασκαλίας. Για να μη θυμηθούμε τις γιάφκες και το παζάρι.
Στο πανεπιστήμιο υπάρχει ασυδοσία. Ξυλοδαρμοί φοιτητών, καθηγητών, τραμπουκισμοί, βρόμα και δυσωδία. Όσοι αντιτίθενται σε αυτό το νομοσχέδιο δεν θέλουν το πανεπιστήμιο ως χώρο όπου θεραπεύεται η επιστήμη, αλλά το θέλουν ως χώρο όπου διακινούνται ιδεοληψίες, όπου θα συνεχίσουν να «ψαρεύουν» τον «στρατό» τους. Πρέπει να δοθεί, επιτέλους, ένα τέλος.
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
