Όλοι ακούσαμε για την αγορά που ανοιγοκλείνει σαν ακορντεόν, αλλά ελάχιστοι έπιασαν το οικονομικό υπονοούμενο
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Έπρεπε να έρθει φιλελεύθερη κυβέρνηση για να πλησιάσει το χρέος τα 400 δισ. ευρώ, να κλείσουν όλα τα μαγαζιά για περίπου έναν χρόνο, να επιβληθεί απαγόρευση κυκλοφορίας αλλά και για όση κυκλοφορία μας επιτρέπουν να υποχρεούμεθα να στέλνουμε sms στον Χαρδαλιά ή να φέρουμε πάνω μας χειρόγραφη βεβαίωση για το πού πάμε και τι σκοπεύουμε να κάνουμε με τη δίωρη «ελευθερία» που μας επιτρέπουν οι φιλελεύθεροι.
Θα έλεγε κάποιος ότι θυμίζει Κατοχή όλο αυτό, αλλά είναι μια κατοχή που την επιβάλαμε εμείς στον εαυτό μας και διά της ψήφου και με την ανοχή μας σε όλα τα τερατώδη που αποφασίζονται. Το δούλεμά μας από την εξουσία (την ψηφισμένη και τη… διορισμένη) έφτασε σε σημείο να μας λένε ότι θα βγαίνουμε έξω ανάλογα με τον λήγοντα στον αριθμό της ταυτότητάς μας.
Φυσικά, ουδείς μπορεί να κατηγορήσει αυτούς που έχουν λουκετιάσει την ελληνική αγορά ότι δεν στέλνουν μηνύματα αλήθειας μέσα στα πολλά φύκια και τις μεταξωτές κορδέλες που μας πουλάνε. Μία από τις μεγάλες αλήθειες είναι αυτό για την αγορά που «ανοιγοκλείνει σαν ακορντεόν». Ποιοι παίζουν το ακορντεόν, μανίτσες μου, στους δρόμους, τοποθετούν ένα κυπελλάκι πλαστικό μπροστά τους, εκτελούν το βαλς του Δουνάβεως και περιμένουν την ελεημοσύνη των διαβατών; Ναι, οι επαίτες! Για εκεί μας προορίζουν. Αυτοί, με τις βουλευτικές μισθουλάρες, τις υπουργικές και τις πρωθυπουργικές λιμουζίνες και τα δεκάδες ακίνητα που απέκτησαν με τον ιδρώτα του προσώπου τους (αλήθεια, πού ίδρωσαν όλοι αυτοί, στο τένις;) έχουν να εργαστούν από τον πρώτο Κριμαϊκό Πόλεμο.
Νομίζουν ότι τα καταστήματα είναι σαν τις υπουργικές και βουλευτικές λιμουζίνες που τους πληρώνουμε για να μετακινούνται. Έχουν την εντύπωση ότι σε μια επιχείρηση ανοίγεις το κουμπί και τσιτώνει γκάζια από μηδέν μέχρι 100 km ανά ώρα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Φυσικά, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ας ετοιμαστεί ο λαός μας να μάθει ακορντεόν στο Φιλελεύθερον Ωδείον του Κυριάκου Μητσοτάκη, εις το οποίον πρώτη καραμούζα και κόρνα στην ανάπτυξη (του μηδενικού κύκλου εργασιών) παίζει ο Άδωνις Γεωργιάδης.
