Με μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και ανησυχία παρακολουθούν στο μέγαρο Μαξίμου τα τεκταινόμενα στον ΣυΡιζΑ. Όχι για το λόγο που θα πίστευε κάποιος, ελπίζοντας ότι θα δημιουργηθούν εσωκομματικές ρωγμές στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αμφισβήτηση του Αλέξη Τσίπρα. Το αντίθετο.
Η αμφιλεγόμενη στάση στα ελληνοτουρκικά που ακολουθεί ο πρωθυπουργός και αποτελεί συνέχεια της πολιτικής του Κώστα Σημίτη, την οποία μέχρι πριν από λίγα χρόνια η Νέα Δημοκρατία αποδοκίμαζε σύσσωμη, δοκιμάζει και την κυβέρνηση αλλά και την αξιωματική αντιπολίτευση. Η ευθεία διαφοροποίηση του Αντώνη Σαμαρά, μηνύματα βουλευτών όπως ο Κυρανάκης, αλλά και η παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου που αποδομούν με σοβαρά επιχειρήματα την κυβερνητική πολιτική έναντι της Τουρκίας, προκαλούν ανησυχία παρά το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν πανίσχυρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτηση του μέσα από το ίδιο του το κόμμα.
Όταν η Ν.Δ. γίνεται εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ
Το άγχος λοιπόν της κυβέρνησης έγκειται στο κατά πόσον ο Αλέξης Τσίπρας θα συνεχίσει να στηρίζει αυτή την κυβερνητική πολιτική στα ελληνοτουρκικά. Εάν γυρίσουμε πίσω στο 2000, θα δούμε ότι το σχέδιο Σημίτη για εκχώρηση μέρους της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας στην Τουρκία, ακυρώθηκε ακριβώς επειδή υπήρχε απέναντι η Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή. Σήμερα κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Η Νέα Δημοκρατία έχει μετατραπεί σε εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και απέναντι της δεν υπάρχει κανένας Καραμανλής, αλλά ο ΣυΡιζΑ του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος μαζί με τον Γιώργο Κατρούγκαλου υπερθεματίζουν την συνέχιση της πολιτικής Σημίτη, όπως αυτή εκφράζεται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Υπάρχει όμως ένα ενδιαφέρον σημείο. Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣυΡιζΑ διαφωνούν κάθετα με την στάση Μητσοτάκη και κατεπέκταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στα ελληνοτουρκικά. Σε σημείο μάλιστα που ένας στους τρεις ψηφοφόρους του ΣυΡιζΑ να συμφωνεί ακόμα και με τις απόψεις του «μισητού» Αντώνη Σαμαρά!
Και φυσικά η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣυΡιζΑ, συμφωνεί με τις απόψεις του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, απόψεις που μάλιστα είχαν επιβληθεί ως εξωτερική πολιτική στα ελληνοτουρκικά κατά την διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣυΡιζΑ!
Διάσταση απόψεων μεταξύ ψηφοφόρων και κόμματος
Σε αντίθεση λοιπόν με την ηγετική ομάδα του ΣυΡιζΑ, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι προέρχεται από θεωρητικούς της αριστεράς, οι ψηφοφόροι του κόμματος έχουν τελείως διαφορετική άποψη για την ασυλία που δίνει ο Αλέξης Τσίπρας τον Κυριάκο Μητσοτάκη την ώρα που ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται να αλλάξει την εθνική πολιτική έναντι της Τουρκίας. Δεν είναι λίγοι μάλιστα οι ψηφοφόροι του ΣυΡιζΑ που διαφωνούν ακόμα και με τις Πρέσπες, γεγονός που εκτός από τις δημοσκοπήσεις, αποτυπώνεται στο τεράστιο ποσοστό αποχής των ψηφοφόρων από τις τελευταίες εθνικές εκλογές. Αυτή ακριβώς η αποχή πρώην ψηφοφόρων του ΣυΡιζΑ είναι που έδωσε την αυτοδυναμία στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Υπάρχουν μάλιστα και ακόμα πιο σκληρές προσεγγίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ψηφοφόρους του ΣυΡιζΑ, που θεωρούν τον Κοτζιά υπεύθυνο για την ήττα του κόμματος, με κάποιους μάλιστα να μιλούν για «δώρο Κοτζιά στο Μητσοτάκη»!
Η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣυΡιζΑ λοιπόν, δεν είναι οι «θεωρητικοί της αριστεράς» που ούτως ή άλλως είναι ένα ελάχιστο ποσοστό στο εκλογικό σώμα, όπως αυτό αποτυπωνόταν πριν από την στροφή του Αλέξη Τσίπρα το 2011, άρα είναι αποξενωμένοι από τις κομματικές επιλογές. Άρα δεν τίθεται θέμα κομματικής πειθαρχίας στις επιλογές του ΣυΡιζΑ σε οποιοδήποτε τομέα. Ειδικά όμως, στα ελληνοτουρκικά.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων του ΣυΡιζΑ προέρχεται από το λεγόμενο πατριωτικό ΠΑΣΟΚ το οποίο έμεινε άστεγο μετά την ανάληψη της ηγεσίας του κινήματος από τον Κώστα Σημίτη, τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Ένα ποσοστό που παρέμεινε στον ΣυΡιζΑ διότι ούτε η Φώφη Γεννηματά μπόρεσε να τους επαναπατρίσει. Αυτό το ποσοστό λοιπόν που εμπνέεται από τις θέσεις του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στην Τουρκία, αλλά ακόμα και του γέρου της Δημοκρατίας που θεωρείται ο μοναδικός ηγέτης του τελευταίου αιώνα που συγκρούστηκε ανοιχτά με την Τουρκία φτάνοντας στο σημείο να ενισχύσει την Κύπρο με την μεραρχία, δεν υπάρχει περίπτωση να υποταχθεί σε επιλογές συναίνεσης απέναντι στην Τουρκία.
«Βάστα Τσίπρα»!
Στο μέγαρο Μαξίμου λοιπόν θεωρούν βέβαιο ότι οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας δεν πρόκειται να αντιδράσουν στην πολιτική Μητσοτάκη απέναντι στην Τουρκία, ή και να αντιδράσουν δεν πρόκειται να εκφραστούν σχισματικά. Αντίθετα, ανησυχούν για τυχόν ανοιχτή αμφισβήτηση του Αλέξη Τσίπρα από την εκλογική του βάση η οποία μπορεί να εκφραστεί – για κάποιους ήδη αποτυπώνεται – στις δημοσκοπήσεις στις οποίες για αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να ανακάμψει παρά την κατάρρευση οικονομίας και κοινωνίας. Θεωρούν λοιπόν εφιαλτικό το σενάριο να υπάρξει μια περαιτέρω συρρίκνωση του ΣυΡιζΑ λόγω της παθητικής του στάσης στα ελληνοτουρκικά.
Αυτό δεν είναι μία θεωρητική ανησυχία αλλά έχει ουσιαστικό χαρακτήρα. Η όποια συμφωνία με την Τουρκία η οποία θα οδηγεί σε εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας όπως αυτά αποτυπώνονται από το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, θα πρέπει να περάσει με 180 ψήφους από το ελληνικό κοινοβούλιο. Δεν είναι δηλαδή κάτι σαν την συμφωνία των Πρεσπών που μπορεί να ακυρωθεί και αύριο το πρωί με απλή πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Αφού έτσι ακριβώς εγκρίθηκε.
Η συναίνεση Τσίπρα λοιπόν θεωρείται απαραίτητη για να ολοκληρωθεί το σχέδιο Μητσοτάκη στα ελληνοτουρκικά. Εάν ο Τσίπρας πιεστεί από την εκλογική βάση όχι μόνο μπορεί να εμποδίσει την επίτευξη οποιασδήποτε συμφωνίας με την Τουρκία, αλλά σίγουρα θα έχει και ανάλογα εκλογικά οφέλη. Οφέλη που φυσικά δεν τα έχει με την παραδοσιακή πολιτική αντιπαράθεση σε θέματα όπως το πανεπιστημιακό άσυλο ή την αστυνόμευση στα πανεπιστήμια, τα οποία αφορούν ένα μικρό κομμάτι του ελληνικού λαού, σε αντίθεση με τα ελληνοτουρκικά που αφορά το σύνολο των Ελλήνων.
