Ενας αφύλακτος σταθμός τρένων με εγκαταλειμμένα βαγόνια και χιλιάδες βολτ έτοιμα να κεραυνοβολήσουν αθώα παιδιά που έχουν άγνοια κινδύνου. Ενα 15χρονο αγόρι, ο Κωνσταντίνος, που έφυγε χαρούμενος να πάει βόλτα με το ποδήλατό του και δεν επέστρεψε ποτέ.
- Από τον Ηλία Μαραβέγια
Ενα τραγούδι που δημιουργήθηκε στη μνήμη του από τον θείο του με στόχο να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς και να λάβουν επιτέλους τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να αποτραπούν μελλοντικά παρόμοιες τραγωδίες στο ίδιο σημείο. Μια χαροκαμένη μάνα, που απευθύνει σήμερα ύστατη έκκληση στον αρμόδιο υπουργό Κώστα Καραμανλή να μεσολαβήσει για να τηρηθούν οι υποσχέσεις που δόθηκαν, ώστε να μην υπάρξουν άλλα θύματα.
«Το περιστατικό συνέβη το 2017 στον Εμπορικό Σταθμό Διαλογής Τρένων στην περιοχή Μεζούρλο στη Λάρισα. Ο Κωνσταντίνος έφυγε από το σπίτι του για μια βόλτα με το ποδήλατο και δεν γύρισε ποτέ ξανά. Μπήκε στον συγκεκριμένο σταθμό (έτσι όπως συνήθιζαν έχοντας άγνοια του επικείμενου κινδύνου και πολλά άλλα παιδιά της περιοχής), με αποτέλεσμα να χτυπηθεί από ρεύμα 25.000 βολτ παθαίνοντας ηλεκτροπληξία» περιγράφει στην «Espresso» ο θείος του αδικοχαμένου 15χρονου και γνωστός μουσικός Βασίλης Μπαμπανιάρης, ο οποίος έχει βάλει τη δημιουργική σφραγίδα του στο κομμάτι «Τα τρένα που δεν φύγαν ποτέ απ’ τον σταθμό».
Πρόκειται για μια ορχηστρική -στο μεγαλύτερο μέρος της- δημιουργία, που περιλαμβάνει ωστόσο και κάποιους στίχους που είχε γράψει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος προτού φύγει από τη ζωή για το κορίτσι που ήταν ερωτευμένος.
Στην Εντατική
«Θυμάμαι έντονα τη στιγμή που ενημερώθηκα για το περιστατικό. Ηταν από εκείνες τις στιγμές που μαθαίνεις κάτι και δεν μπορείς να πιστέψεις ότι συνέβη πραγματικά. Ο Κωνσταντίνος τελικά κατέληξε, ύστερα από μια εβδομάδα νοσηλείας στην Εντατική του Παίδων» συμπληρώνει ο καλλιτέχνης αναφορικά με την τραγωδία που βίωσε η οικογένειά του το 2017.
Οσο για τις εξηγήσεις που δόθηκαν τότε στους γονείς του Κωνσταντίνου Μπαμπανιάρη για την έλλειψη σήμανσης ασφαλείας στον χώρο του σταθμού; «Οπως γίνεται (ως επί το πλείστον) και σε αντίστοιχες περιπτώσεις, οι εμπλεκόμενοι φορείς προσπαθούν εμμέσως να αποποιηθούν τις ευθύνες τους, ρίχνοντας το φταίξιμο στα θύματα και χρησιμοποιώντας ευφυολογήματα του τύπου “τι δουλειά είχε το παιδί σε αυτόν τον χώρο”, “ανέβηκε στο βαγόνι για να κάνει graffiti” κτ.λ., ενώ το βασικό ερώτημα είναι γιατί ένας εν λειτουργία σταθμός τρένων, με δεκάδες εγκαταλειμμένα βαγόνια και ηλεκτροφόρα καλώδια 25.000 volt, να είναι προσβάσιμος και από τις δύο πλευρές, δίχως φράχτη και καμία σήμανση ασφαλείας» σχολιάζει με νόημα ο Βασίλης Μπαμπανιάρης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο χαμός του ανιψιού του δεν είναι το μοναδικό περιστατικό που έχει καταγραφεί στο συγκεκριμένο επικίνδυνο σημείο. Είχε προηγηθεί ακόμη ένα το 2010, ενώ ακολούθησε κι άλλο μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου. Δύο περιστατικά που μπορεί να μην ήταν θανατηφόρα, όπως του 15χρονου, αλλά ήταν πάρα πολύ σοβαρά και θα μπορούσαν να είχαν την ίδια μοιραία κατάληξη.
«Υστερα από το πρώτο περιστατικό που συνέβη το 2010 σε ένα αγόρι 12 χρονών (που επίσης κεραυνοβολήθηκε και έπαθε εγκαύματα σε ποσοστό 70%) οι γονείς έκαναν μήνυση στον ΟΣΕ κι έπειτα από συνεχείς δίκες και αναβολές δεν έχουν δικαιωθεί ακόμα. Αν από εκείνο το πρώτο περιστατικό είχε τοποθετηθεί ο κατάλληλος φράχτης με την κατάλληλη σήμανση, ο Κωνσταντίνος τώρα θα ζούσε» επισημαίνει ο Βασίλης Μπαμπανιάρης.
«Τελικά το 2018, έναν χρόνο μετά δηλαδή από το δεύτερο τραγικό ατύχημα (και ύστερα από έντονες πιέσεις των γονιών του Κωνσταντίνου), τοποθετήθηκε ένας τυπικός φράχτης, ενώ για σήμανση τοποθετήθηκαν πλαστικοποιημένα έντυπα Α4, που με τις βροχές καταστράφηκαν. Το τρίτο περιστατικό συνέβη τον Δεκέμβρη του 2020 με θύμα ένα κορίτσι 18 ετών και το βασικό αίτημα των γονιών και των κατοίκων της περιοχής παραμένει να φύγουν τα εγκαταλειμμένα βαγόνια από τον συγκεκριμένο σταθμό» λέει ο Βασίλης Μπαμπανιάρης.
Ο καλλιτέχνης θείος του Κωνσταντίνου αποφάσισε να γράψει το τραγούδι στη μνήμη του, προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς. Το κομμάτι με τίτλο «Τα τρένα που δεν φύγαν ποτέ απ’ τον σταθμό» περιλαμβάνεται στο νέο του άλμπουμ με τίτλο «Η γέφυρα», που περιέχει συνολικά οκτώ βιωματικά τραγούδια με επιρροές από τη rock, τη folk και την blues μουσική με ηχοχρώματα από παραδοσιακά και ηλεκτρικά όργανα.
Συναισθήματα
«Εγραψα τη μουσική όταν ο Κωνσταντίνος βρισκόταν στην Εντατική, επιστρέφοντας μια από εκείνες τις μέρες από το νοσοκομείο. Επιασα την κιθάρα και η μελωδία γεννήθηκε μόνη της εκφράζοντας το συναίσθημά μου, ενώ οι στίχοι ανήκουν στον Κωνσταντίνο. Ηταν κι εκείνος μουσικός, έπαιζε κιθάρα, πήγαινε στο ωδείο και έγραφε στίχους. Τους συγκεκριμένους στίχους λοιπόν μου τους εμπιστεύτηκε η μητέρα του και την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Το τραγούδι αυτό ευελπιστώ να γίνει ακόμη μια φωνή που θα συνταχθεί μαζί με αυτές των γονέων και της τοπικής κοινωνίας, με στόχο την αναγνώριση και την ουσιαστική επιτέλους αντιμετώπιση του προβλήματος από τους αρμόδιους φορείς» καταλήγει ο Βασίλης Μπαμπανιάρης.
Η έκκληση της χαροκαμένης μάνας στον υπουργό Κώστα Καραμανλή!
Η μητέρα του πρόωρα και άδικα χαμένου Κωνσταντίνου Μπαμπανιάρη στέλνει σήμερα μέσω της «Espresso» το δικό της σπαραχτικό μήνυμα στον αρμόδιο υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Κώστα Καραμανλή ζητώντας να δοθεί επιτέλους μια λύση.
«Ο Κωνσταντίνος μάς χάρισε τόση αγάπη τα 15,5 χρόνια της ζωής του, που για άλλους δεν αρκεί μια ζωή ολόκληρη για να δώσουν. Η αγάπη του αυτή είναι παρηγοριά και οδηγός μας. Μέλημά μας είναι να μη φύγει άλλο παιδί με αυτόν τον μαρτυρικό τρόπο. Τα ελάχιστα που έγιναν προς αυτή την κατεύθυνση, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν εμπόδισαν τα ατυχήματα. Θέλουμε να απευθύνουμε μια ύστατη έκκληση προς τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών να μεσολαβήσει ώστε οι υποσχέσεις που δίνονται χρόνια τώρα για απομάκρυνση των εγκαταλειμμένων βαγονιών από το Μεζούρλο να γίνουν πράξη αύριο κιόλας. Ας λάμψει το αστέρι της καρδιάς μας, αυτό θα ήθελε ο Κωνσταντίνος μας, αυτό θέλουν όλα τα παιδιά».
