Δύο ειδήσεις μού προκάλεσαν εντύπωση τον τελευταίο καιρό, οι οποίες φαίνονται ασύνδετες μεταξύ τους, αλλά παρατήρησα μια υποκρυπτόμενη σύζευξη.
- Από τον δρα Απόστολο Κρητικόπουλο*
Πριν από λίγες ημέρες συντονισμένα 100 έγκριτοι Ευρωπαίοι οικονομολόγοι πρότειναν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), λόγω της πρωτοφανούς πανδημίας κορονοϊού, που επηρεάζει αρνητικά όλους μας, να διαγράψει ένα μεγάλο μέρος (συνολικά 3 τρισεκατομμύρια ευρώ!) του εθνικού χρέους κάθε χώρας-μέλους της ευρωζώνης και να δρομολογηθεί αυτή η τεράστια χρηματική εξοικονόμηση σε οικολογικά μέτρα πράσινης ανάπτυξης.
Η πρόεδρος της ΕΚΤ κυρία Λαγκάρντ αρνήθηκε τη συγκεκριμένη πρόταση για λόγους αρχής λειτουργίας της κεντρικής τράπεζας, η οποία απαγορεύει τη νομισματική χρηματοδότηση κρατών, αλλά «έκλεισε το μάτι» και έμμεσα συμφώνησε πως η ανάπτυξη που πρέπει να έρθει στη μετά κορωνοϊό εποχή οφείλει να αφορά την πράσινη ενέργεια με θετικό οικολογικό αποτύπωμα.
Δηλαδή η ελίτ των σοφών θεωρεί πως πρέπει να μπει η επερχόμενη ανάπτυξη σε ένα καλούπι και να είναι «πράσινη», στα πρότυπα που είχε θέσει και ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου επί της βραχύβιας και άκρως αποτυχημένης διετούς πρωθυπουργίας του πριν από 10 χρόνια.
Από την άλλη, διάβασα ότι η Κίνα προχώρησε στην ενεργοποίηση του νέου τύπου πυρηνικού αντιδραστήρα, ο οποίος βασίζεται στο φυσικό φαινόμενο της σύντηξης (Fusion) και όχι της σχάσης (Fission). Κατά τη συγκεκριμένη διαδικασία παράγονται τεράστια ποσά ενέργειας, με μηδενική έκλυση αερίων θερμοκηπίου, καμία ραδιενεργή ακτινοβολία και απειροελάχιστες πιθανότητες για ατυχήματα.
Ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό; Δυστυχώς αυτός ο ουτοπικός αντιδραστήρας, που θυμίζει το «αεικίνητο» του Ιουλίου Βερν από τον 19ο αιώνα, καταναλώνει -με την ως τώρα τεχνολογία- τεράστια ενέργεια για να λειτουργήσει ο ίδιος.
Καταναλώνει περισσότερη ενέργεια από όση παράγει. Αλλά αυτή τη στιγμή γίνεται μια παγκόσμια κούρσα για το ποια συμμαχία (ΗΠΑ, Ε.Ε., Κίνα ή Ρωσία) θα καταφέρει να κατασκευάσει πρώτη αντιδραστήρα με θετική παραγωγή ενέργειας.
Υπάρχουν εικασίες ότι θα κατασκευαστεί στην επόμενη 30ετία (δεν είμαστε σίγουροι ακόμα), αλλά φανταστείτε αν αυτό το ενδεχόμενο γίνει πραγματικότητα τι κοσμογονικές αλλαγές θα φέρει: κάθε σύγχρονη προσπάθεια πράσινης μετάβασης θα θεωρηθεί απαρχαιωμένη και δαπανηρή.
Ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά και κάθε λογής συσκευή συλλογής ανανεώσιμης ενέργειας θα εξαφανιστούν εν ριπή οφθαλμού. Είναι δυνατόν να τζογάρουμε το 30 τοις εκατό του χρέους της Ε.Ε. ενώ υπάρχει αυτό το σοβαρό ενδεχόμενο ριζικής ανατροπής στο ενεργειακό τοπίο της πράσινης ενέργειας με την κατασκευή λειτουργικού αντιδραστήρα σύντηξης; Αναρωτιέμαι.
*Διδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
