Η κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προκαλείται από τα lockdowns είναι τεράστια
- Από τον Μιχάλη Ψύλο
« Η υπομονή για την καγκελάριο εξαντλείται»! Ο τίτλος είναι από την εφημερίδα «Die Welt», που δεν μπορεί φυσικά να χαρακτηριστεί αντιπολιτευόμενη. Απλά απηχεί την κοινή γνώμη. Γιατί, όπως γράφει ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ουλφ Πότσχαρντ, «ο τρόπος επιστροφής σε μια πιο φυσιολογική ζωή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Αλλά σκοντάφτει. Επειτα από περισσότερο από έναν χρόνο κρίσης και κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ακόμη απαιτούνται πρακτικές αποφάσεις – διαφορετικά δεν διακυβεύεται μόνο η ελευθερία των πολιτών, αλλά η επιβίωσή τους».
Και αυτό δεν ισχύει μόνο στη Γερμανία αλλά και σε όλες τις χώρες-δορυφόρους της στην Ευρώπη, που ακολουθούν τη συνταγή Μέρκελ για όλο και πιο αυστηρά περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού και των μεταλλάξεών του. «Με τη συνδρομή των Ιππέων της Αποκάλυψης, με τη μορφή απαισιόδοξων επιστημόνων, που κάνουν τους ανθρώπους να φοβούνται όλο και περισσότερο» γράφει πικρόχολα ο Γερμανός δημοσιογράφος.
Όλοι οι πολίτες στήριξαν από την αρχή τα μέτρα με υποδειγματικό τρόπο, με προσωπική ευθύνη και υπακοή. Αλλά η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τις Αρχές καταρρέει.
Οι ΜΕΘ έχουν τελειώσει
Γιατί βλέπουν την ίδια ώρα τα εμβόλια να είναι ακόμη… δείγματα, τα μέσα μαζικής μεταφοράς υπερπλήρη επειδή δεν αγοράστηκαν πρόσθετα, οι ΜΕΘ έχουν τελειώσει, οι έλεγχοι στους χώρους εργασίας ανύπαρκτοι. Δηλαδή σε ό,τι έχει την ευθύνη το κράτος υπάρχει παταγώδης αποτυχία!
«Από την αρχή της πανδημίας η κυβέρνηση γνωρίζει μια συνταγή πάνω απ` όλα: όλοι θα μείνουμε στο σπίτι όσο το δυνατόν περισσότερο. Αλλά χρειαζόμαστε ένα διαφανές σχέδιο ανοίγματος που να προσφέρει προσανατολισμό και να δημιουργεί προβλεψιμότητα» λέει πολύ σωστά ο ηγέτης των Ελευθέρων Δημοκρατών (FDP) Κρίστιαν Λίντνερ, σε άρθρο του στο περιοδικό «Der Spiegel». Αντί γι’ αυτό «μας κρατάνε κλειδωμένους επί μήνες και οι περιορισμοί που ανακοινώθηκαν ως κυματοθραύστης τείνουν να γίνουν μόνιμοι».
Και φυσικά η κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προκαλείται από αυτήν τη στρατηγική είναι τεράστια. Οι πολίτες έχουν εξαντληθεί – είτε πρόκειται για γονείς, για παιδιά και νέους, είτε αυτοαπασχολουμένους, επιχειρηματίες ή εργαζομένους. Οποιαδήποτε στρατηγική είναι όμως καλή μόνο όταν υποστηρίζεται από τους ανθρώπους στη χώρα. Γι’ αυτό απαιτείται επειγόντως επανεξέταση στη διαχείριση της πανδημίας και μια νέα στρατηγική για την αντιμετώπιση της κρίσης.
«Και να μην εκμεταλλεύονται οι πολιτικοί την εξουσία τους για να δικαιολογήσουν την ίδια πολιτική με νέα γλώσσα» σημειώνει ο Λίντνερ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ βλέπουν τα ποσοστά τους να έχουν υποχωρήσει σήμερα στα χαμηλότερα επίπεδα από τον Μάρτιο του 2020 και την έναρξη της πανδημίας.
«Σε έναν χρόνο ουδείς θα μιλάει για κρούσματα, αλλά μόνο για τους νεκρούς» που άφησε πίσω η πανδημία και η κακή διαχείριση της κρίσης, όπως λέει ο δήμαρχος του Ροστόκ Κλάους Ρίε Μάντσεν, που ηγείται μιας πόλης με παραδειγματική επιτυχία στους εμβολιασμούς.
«Από τα μέσα Δεκεμβρίου στο Ροστόκ είχαμε μια μακρά λίστα γιατρών, νοσοκόμων και εθελοντών που οργανώθηκαν σε 40 κινητές ομάδες για να εμβολιάσουμε όλον τον πληθυσμό, ακόμη και τους πιο ηλικιωμένους στα σπίτια τους» λέει ο δήμαρχος, περιγράφοντας απλές λύσεις που εφάρμοσε στην πόλη από την αρχή της πανδημίας.
Οι πολιτικοί προσπαθούν βέβαια να πείσουν τους πολίτες ότι το κακό θα περάσει. Ότι είναι θέμα χρόνου να νικηθεί ο ιός. Αναμφίβολα με την πρόοδο των εμβολιασμών θα ζήσουμε «την τελευταία άνοιξη αυτής της πανδημίας» λέει ο Γερμανός επιδημιολόγος Λόταρ Βίλερ, επικεφαλής του περίφημου Ινστιτούτου «Robert Koch».
Ο ιός μπορεί να μην εξαφανιστεί, αλλά πιθανότατα θα είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνος σε λίγους μήνες. Οι περιορισμοί πιθανότατα θα εξαφανιστούν σιγά σιγά και η ζωή που γνωρίζαμε πιθανότατα θα είναι δυνατή και πάλι εφέτος. Και μετά, τι; Ποιες θα είναι οι ψυχολογικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες από το παρατεταμένο και πολλές φορές παράλογο lockdown;
«Από την πανώλη στην εποχή του Ιουστινιανού το 541 ως τον Μαύρο Θάνατο το 1348-1353 και την Ισπανική Γρίπη του 1918, η ιστορία είναι γεμάτη πανδημίες που είχαν μακροχρόνιες κοινωνικές επιπτώσεις» προειδοποιούν οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ Φίλιπ Μπάρετ, Σοφία Τσεν και Ναν Λι σε μελέτη που δημοσίευσαν πριν από λίγες ημέρες. «Αυτός είναι ένας από τους μεγάλους φόβους που εγείρει η πανδημία: μετά τον Covid-19 και την οικονομική κρίση, οι ανισότητες είναι πιθανό να διευρυνθούν επικίνδυνα.
Οι αισιόδοξοι θέλουν να πιστεύουν ότι μόλις τεθεί υπό έλεγχο ο ιός η επιστροφή στην ανάπτυξη θα συμβάλει στη μείωση των ανισοτήτων που έχουν επιδεινωθεί τους τελευταίους μήνες. Ίσως. Αλλά τα μαθήματα του παρελθόντος απαιτούν προσοχή.
Η πανδημία μπορεί να αποκαλύψει ή να επιδεινώσει τα προϋπάρχοντα κενά στην κοινωνία, όπως τα ανεπαρκή δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας, η έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς ή η αντίληψη μιας ανίκανης ή διεφθαρμένης κυβέρνησης» τονίζουν οι τρεις οικονομολόγοι του ΔΝΤ. Προειδοποιούν μάλιστα ότι «η κοινωνική αναταραχή εμφανίζεται λίγο αργότερα, καθώς οι επιδημίες επιταχύνουν τις πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις».
