Σοκ προκάλεσε στον κόσμο της ναυτιλίας αλλά και στην τοπική κοινωνία της Χίου το ξαφνικό φευγιό της Μαρίας Τσάκου σε ηλικία 49 ετών, το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης.
Κανείς δεν περίμενε ότι η Μαρία Τσάκου της γνωστής οικογένειας Τσάκου που δραστηριοποιείται στη ναυτιλία, θα έφευγε μετά από μια σύντομη ασθένεια που την ταλαιπώρησε το τελευταίο διάστημα.
Η Μαρία Τσάκου ήταν απόφοιτος της Νομικής όμως επέλεξε να ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση, στον Όμιλο Τσάκου και συγκεκριμένα την Enrtust Maritime Co. την οποία ίδρυσε ο πατέρας της Ηλίας Τσάκος. Τρέφοντας μεγάλη αγάπη για τον τόπο της, η Μαρία Τσάκου αρθρογραφούσε σε εφημερίδες και διάφορα site ενώ ήταν συνιδιοκτήτρια στον Amagi Radio. Μάλιστα, την είδηση θανάτου της έκανε γνωστή ο συνιδρυτής του σταθμού Κυριάκος Αθανασιάδης:
«Η Μαρία δεν ήταν του κόσμου τούτου. Ήταν κάτι πέρα και πάνω από αυτόν. Μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνη της. Πολλοί θα πουν πολλά από σήμερα, και κάθε χρόνο πλέον, κι αυτό είναι μόνο καλό. Άλλοι τόσοι όμως, το έκαναν ήδη: εδώ και καιρό, σε ένα μακρύ βάθος χρόνου, λένε και ξαναλένε για τη Μαρία, σιγανά και συγκινημένοι. Και το κάνουν, όλοι αυτοί οι πολλοί όλα αυτά τα χρόνια, γιατί η Μαρία τούς είχε ακουμπήσει με το ραβδάκι της και τους είχε μεταμορφώσει με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Τους είχε στέρξει. Τους είχε βοηθήσει. Τους είχε σταθεί. Γιατί αυτό έκανε η Μαρία. Βοηθούσε. Έστεργε. Παραστεκόταν» αναφέρει στον αποχαιρετισμό του
Το 2012 είχε θέσει υποψηφιότητα για βουλευτής στη Χιο με τη Δράση, ενώ το 2015 έθεσε ξανά υποψηφιότητα με το Ποτάμι.
Όσοι την γνώριζαν κάνουν λόγο για μια γυναίκα αγαπητή σε όλους, που χαρακτηριζόταν από ειλικρίνεια, εξωστρέφεια και αυθορμητισμό, ενώ έδινε τη δική της μάχη για να καταρριφθούν οι κοινωνικές ανισότητες και η αδικία. Μάλιστα αναζητούσε διαρκώς τρόπους και λύσεις για να προσφέρει στην ιδιαίτερη πατρίδα της, το νησί της Χίου.
Σε παλαιότερη συνέντευξή της στο mononews.gr η Μαρία Τσάκου είχε πει μεταύ άλλων: «Καπετάνισσα, βέβαια, δεν έγινα, γιατί θεώρησα ότι δεν είναι επάγγελμα που το κάνουν οι γυναίκες. Τώρα στην εταιρεία μας, όπως και σε πολλές άλλες, υπάρχουν γυναίκες καπετάνισσες και ζηλεύω πάρα πολύ. Και περιττό να σου πω ότι είναι καλύτερες οι γυναίκες καπετάνισσες, πιο οργανωμένες, πιο πειθαρχημένες, πιο συγκροτημένες. Ίσως επειδή ισχύει το κλισέ, ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες γιατί μόνο οι καλύτερες καταφέρνουν να υπερνικήσουν την προκατάληψη, ότι οι γυναίκες δεν είναι επαρκείς. Ακόμη και στη ναυτιλία, όμως, παρότι υπάρχουν πλέον πολλές γυναίκες επαγγελματίες, κατά κάποιον περίεργο τρόπο, κουβαλάνε μαζί και όλα τα πρέπει και του γυναικείου ρόλου. Tα ταμπού πρέπει όμως να σπάνε. Και κάθε κοινωνία να γίνεται λίγο καλύτερη από την προηγούμενη και να ξεπερνάμε τη φύση»