Ανανεώσιμη κοροϊδία με… μηδενικό αποτύπωμα
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Από το κατώφλι του 21ου αιώνα διαδοχικές γερμανικές κυβερνήσεις έσπευσαν να αγκαλιάσουν τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής, διαφημίζοντας τη «μοναδική» συνταγή θεραπείας: πράσινη ενέργεια και ηλεκτροκίνηση.
Σπάνια σε δημοκρατικές χώρες διαπιστώνεται μία τόσο μεγάλης έκτασης σύμπνοια πολιτικών όλων των παρατάξεων αλλά και της κοινής γνώμης γύρω από ένα «όραμα», που οφείλει νομοτελειακά να γίνει κεκτημένο ολάκερης της Ευρώπης. Κι όταν πίσω από το… όραμα βρίσκεται η Γερμανία, το γεγονός δεν μπορεί παρά να μας τρομάζει.
Η γερμανική προσήλωση στη σύγχρονη «θρησκεία των ΑΠΕ» είναι τέτοια που έκανε ακόμη και το… ξινό συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης -σε μια ιστορική απόφασή του τον περασμένο Απρίλιο- να συνταχθεί με τα αιτήματα μιας οργάνωσης νεαρών Γερμανών ακτιβιστών, τύπου… Γκρέτα Τουίνμπεργκ, καλώντας την κυβέρνηση Μέρκελ «να επιταχύνει δραματικά τη λήψη μέτρων για την κλιματική αλλαγή».
Αυτό σημαίνει, εξηγούσε με ενδόμυχη χαρά η Ντόιτσε Βέλε, «επίσπευση επέκτασης και χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως ο ήλιος και ο αέρας. Περισσότερες ανεμογεννήτριες στην ξηρά και τη θάλασσα, περισσότεροι ηλιακοί συσσωρευτές… Η κυβέρνηση θα πρέπει να επιταχύνει τον διάλογο για μια γρήγορη «απανθρακοποίηση της οικονομίας». «Σοφόν το σαφές» έλεγαν οι αρχαίοι. Όμως, γιατί η Γερμανία μαζί με την πρωταθλήτρια των αιολικών πάρκων Δανία έχει το ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη, χωρίς ταυτόχρονα να έχει μειώσει το ποσοστό ρύπων στα επιθυμητά επίπεδα; Ελα μου, ντε…
Οι επιστημονικές φωνές που επισημαίνουν την κραυγαλέα αντίφαση, υποστηρίζοντας ότι η αποθέωση των ανανεώσιμων δεν επιλύει το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, πυκνώνουν, αλλά ταυτόχρονα και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης που έχουν αναλάβει (με το αζημίωτο) την εργολαβία της… σωτηρίας του πλανήτη σπεύδουν να τις φιμώσουν διά της περιθωριοποίησης. Ξέρετε τώρα… «Ψεκασμένοι» και τα τοιαύτα… Τώρα, πόσο «ψεκασμένος» μπορεί να θεωρηθεί, για παράδειγμα, ο κορυφαίος Δανός περιβαλλοντολόγος Bjorn Lomborg, είναι μια άλλη υπόθεση. Βασικός κλιματικός σύμβουλος για πολλά χρόνια διαδοχικών κυβερνήσεων της χώρας του, που πρωτοπορεί στα αιολικά, θεωρήθηκε «αιρετικός» όταν πρώτος υποστήριξε ότι, ακόμη και αν εφαρμοστούν μέχρι κεραίας οι δεσμεύσεις της Συμφωνίας του Παρισιού έως το 2030, το αποτέλεσμα θα ήταν μία μείωση κατά… 0,048 βαθμούς Κελσίου έως το 2100! Πολύ εύκολοι οι αφορισμοί, λοιπόν, περί «ψεκασμένων» ακόμη και για επιστήμονες. Μόνο που δεν χρειάζεται να είσαι αρνητής της κλιματικής αλλαγής για να αντιληφθείς το επικίνδυνο αδιέξοδο με τη γερμανική εμμονή της πράσινης μετάβασης και τη λατρεία στις ανανεώσιμες. Ούτε συνωμοσιολόγος για να καταλάβεις ότι τα περίφημα «μηδενικά αποτυπώματα» επιχειρηματικών κολοσσών, όπως η Apple, η Amazon ή η Tesla, «αγοράζονται» στο παγκόσμιο χρηματιστήριο των ρύπων με τις ευλογίες αδρά χρηματοδοτούμενων «φιλοπεριβαλλοντικών» ΜΚΟ.
Αν η Αmazon, για παράδειγμα, πάσχιζε για τη σωτηρία του πλανήτη, θα έπρεπε να συντάσσεται με την πλατφόρμα των Γερμανών Πράσινων, που -μέσα στις διάφορες παλαβομάρες τους- προτείνουν και κατάργηση των… αεροπορικών πτήσεων (αρχικά εσωτερικού) για τη μείωση της ρύπανσης. Μόνο που αυτό θα ισοδυναμούσε με την αρχή του τέλους για την αυτοκρατορία του Τζεφ Μπέζος… Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Ηδη οι «συνάδελφοι» του Αμερικανού κροίσου, οι πανίσχυροι Γερμανοί ολιγάρχες της βιομηχανίας, φρόντισαν να «κοντύνουν» τους Πράσινους κατά δέκα μονάδες, θυμίζοντας κάτι… απλήρωτους λογαριασμούς της επικεφαλής τους. Το άσχημο όμως για τους πάμπλουτους «σωτήρες του πλανήτη» είναι όταν τους ξεσκεπάζει ένας διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης, που λογίζεται και για αριστερός. Το χτύπημα, λοιπόν, ήρθε από τον πολυβραβευμένο Μάικλ Μουρ. Και ήταν βαρύ. Ο ανήσυχος Αμερικανός παραγωγός, παρέα με έναν ανήσυχο περιβαλλοντολόγο, αποφάσισε αυτή τη φορά να αναδείξει την απάτη της «πράσινης ενέργειας» και των «μηδενικών αποτυπωμάτων». Το ντοκιμαντέρ «Ο πλανήτης των ανθρώπων» πρωτοανέβηκε στο ΥouTube την 21η Απριλίου του 2020, παραμονή της 50ής επετείου της Ημέρας της Γης. Και μέχρι να το… κατεβάσουν (σ.σ.: σήμερα μπορείτε να το βρείτε στο διαδίκτυο), είχαν προλάβει να το δουν 8.000.000 άνθρωποι.
Το μήνυμα του Μουρ πονάει, γιατί ξεφτιλίζει πρωτίστως τις οικολογικές «μη κυβερνητικές οργανώσεις», που στρατεύονται με τους παγκόσμιους μεγιστάνες για τη «σωτηρία του πλανήτη» και, αντιστοίχως, τους πολυεθνικούς κολοσσούς, που κυνηγάνε από πίσω τις «πράσινες» ΜΚΟ για να τις χαρτζιλικώσουν, αγοράζοντας «πράσινο» άλλοθι. Ενοχλεί, επίσης, γιατί ξεφτιλίζει μεγάλες διεθνείς προσωπικότητες, όπως ο αντιπρόεδρος του Κλίντον, Αλ Γκορ, που αφιέρωσαν -υποτίθεται- τη ζωή τους στην κλιματική αλλαγή, αλλά στην πραγματικότητα ανακάλυψαν μία μέθοδο… χλιδάτου βιοπορισμού.
Ο αφηγητής του ντοκιμαντέρ Τζεφ Γκιμπς ομολογεί ότι αρχικά είχε γοητευτεί από την προοπτική της πράσινης ενέργειας, στην πορεία όμως άρχισε να ανακαλύπτει ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν είναι ακριβώς όσο… πράσινες τις παρουσιάζουν. Η παραγωγή ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών πάνελ γίνεται με άκρως ενεργοβόρες μεθόδους, που βασίζονται στα συμβατικά ορυκτά καύσιμα. Επομένως, η κατασκευή τους υπό μία έννοια επιτείνει το πρόβλημα.
Επιπλέον, αυτές οι μεταβλητές ΑΠΕ έχουν γρήγορη ημερομηνία λήξης στη λειτουργία τους. Αν δεν αντικατασταθούν τα βασικά εξαρτήματά τους, σε 15-20 χρόνια είναι για… πέταμα. Μόνο που τα υλικά από τα οποία φτιάχνονται δεν ανακυκλώνονται. Τα πελώρια πτερύγια στις ανεμογεννήτριες τελευταίου τύπου, που είναι και…ανοικονόμητες, όταν κλείσουν τη ζωή τους, καταλήγουν σε ειδικούς τόπους υγειονομικής ταφής στερεών αποβλήτων, ενώ τα φωτοβολταϊκά, για να διατηρούν την απόδοσή τους, χρειάζονται διαδοχικές πλύσεις με νερό και, επομένως, καταναλώνουν υδάτινους πόρους.
Ξαναγυρνώντας στους Γερμανούς, αυτό που ενοχλεί περισσότερο είναι ότι όχι μόνο «ποντάρουν τα ρέστα τους» στις ανανεώσιμες, αλλά θεωρούν ότι κατέχουν το… αλάθητο του Πάπα και υποχρεώνουν όλους τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Το «green deal» για να γίνει η Ευρώπη η πρώτη κλιματικά ουδέτερη ήπειρος, μηδενίζοντας τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050, είναι μια γερμανική επινόηση. Ομως, οι ευρωπαϊκές χώρες δεν αποτελούν (ακόμη) ομόσπονδα γερμανικά κρατίδια για να υιοθετούν το ίδιο ενεργειακό μοντέλο.
Είναι εντελώς διαφορετικές οι ανάγκες της Νορβηγίας με τα ατελείωτα ποτάμια και τις υδροηλεκτρικές μονάδες της Γαλλίας, με τα πυρηνικά εργοστάσια της Δανίας, με τα απέραντα πλωτά αιολικά της Πολωνίας ή της Ελλάδας, που διαθέτουν μεγάλα κοιτάσματα λιγνίτη και λιθάνθρακα, καθώς και τις αντίστοιχες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής.
Ξαφνικά όλοι οι συμβατικοί σταθμοί παραγωγής πρέπει να κατεβάσουν διακόπτες, επειδή η Γερμανία αποφάσισε να ηγηθεί του αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Μόνο που τα έξοδα της μετάβασης θα μετακυλιστούν στον Ευρωπαίο φορολογούμενο, που θα τρίβει τα μάτια του κάθε φορά που θα βλέπει τον λογαριασμό ρεύματος. Και αν στον επόμενο καύσωνα σταματήσουν να λειτουργούν τα κλιματιστικά ή στην επόμενη χιονοθύελλα κοπεί η θέρμανση, οι τελευταίοι που θα λογοδοτήσουν θα είναι οι Γερμανοί…
