Επιτέλους, εκδόθηκε η 1.253η ΚΥΑ για την πανδημία, που ορίζει τα της εστιάσεως, για να ξέρουμε τι μας γίνεται.
- Από τον Χρήστο Μπολώση
Μόλις τη διάβασα, έπιασα φίλο έναν λοιμωξιολόγο, που θα μου λέει πότε το τεστ είναι έγκυρο, πότε φοράμε μάσκα, πότε βρίζουμε και θα έχει στην κωλότσεπη πρόχειρο ένα rapid test, καλού κακού. Επιστράτευσα έναν γνωστό μου πολεοδόμο, να μου εξηγεί τι είναι η «πέργκολα», τι η «τζαμαρία» και τι η «καλύβα του Καραγκιόζη».
Προσέλαβα ωρομίσθιο καθηγητή Γεωμετρίας για να υπολογίζει το ποσοστό πληρότητας το μαγαζιού που πρόκειται να επισκεφθώ. Όλοι αυτοί θα βγαίνουμε μαζί, διότι μπορεί μεν ο κάπελας να έχει μεριμνήσει για όλα αυτά, αλλά γυρεύεις καμιά φορά; Χαρδαλιάς είναι αυτός! Τότε επενέβη το στεφάνι μου, που -όπως πάντα- είναι πιο πρακτικό: «Καλά, όλα αυτά χρειάζονται για να πάμε να φάμε έξω;» Το σκέφτηκα λίγο και είπα: «Ρε, σαν να’ χεις δίκιο. Δεν πάνε στην κόλαση όλοι τους, που λέει και ο άγιος Μεσσηνίας!» Και παρήγγειλα σουβλάκια από τον Παντελή.
