Ο θάνατος του Μίκη και τα αφιερώματα που ακολούθησαν για τη ζωή του και το μεγάλο έργο του, απέδειξαν γιατί η πατρίδα μας είναι στην 70η θέση, παγκοσμίως, από πλευράς ελευθεριών του Τύπου. Όλα τα ελεγχόμενα πανελλαδικά κανάλια, με περισσή υποκρισία, αφιέρωσαν στα δελτία ειδήσεων και σε διάφορες εκπομπές, πολύ χρόνο για την πολιτική δράση και την υπέροχη μουσική που έγραψε ο παγκόσμιος μουσικοσυνθέτης.
Ούτε ένα από τα κανάλια δεν συμπεριέλαβε στα ρεπορτάζ ή στα τηλεοπτικά αφιερώματα, την τελευταία ομιλία του στην πλατεία Συντάγματος για το Σκοπιανό, ή τις ομιλίες του στην ίδια πλατεία κατά τη διάρκεια της περιόδου, όπου είχαν κατασκηνώσει εκεί οι αγανακτισμένοι. Κουβέντα για τις αντιμνημονιακές δηλώσεις και τις καταγγελίες του Μίκη Θεοδωράκη για την οικονομική κατοχή! Ούτε ένα δευτερόλεπτο για τη συμφωνία των Πρεσπών, για τους φασίστες και για τον υγιή πατριωτισμό, που κατηγορείται από τη σημερινή ηγεσία ως “γραφικότητα” ή “εξτρεμιστική δράση”, ή “ψεκασμένη σκέψη”.
Η λογοκρισία, η σκοπιμότητα, η στρατολογημένη δημοσιογραφία, η κατοχή επί σκηνής. Το κυρίαρχο γεγονός της ζωής του Μίκη Θεοδωράκη, η συγκλονιστική τελευταία ομιλία του για τη συμφωνία των Πρεσπών στο Σύνταγμα, όπως και οι ομιλίες του για τη “Σπίθα”, τους αγανακτισμένους και την οικονομική κατοχή του μνημονίου, “ετάφησαν” από τους δημοσιογράφους μιας ιδιαίτερα σκοτεινής εποχής, μιας παρακμιακής περιόδου για την ιστορική χώρα μας.
