Λίγοι ξεπερνούν σε υποκρισία τους δικαιωματιστές που κάνουν ότι δεν βλέπουν τη θέση της γυναίκας στις ισλαμικές κοινωνίες
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η χρήση κάποιου ύφους, που μπορεί να εκληφθεί ως υποτιμητικό ή μειωτικού υπαινιγμού, ή ακόμα και η υποψία αισθήματος ανωτερότητας άνδρα σε σχέση με γυναίκα μπορεί να προκαλέσει δικαιωματιστικό αμόκ σε κόμματα, οργανώσεις και «συλλογικότητες» που θεωρούν «τοξική» την αρρενωπότητα, αλλά μόνο αυτήν που βλέπουν στις δυτικές κοινωνίες. Η αρρενωπότητα στον υπόλοιπο πλανήτη τούς φαίνεται μια χαρά. Ειδικά όσα συμβαίνουν σε ισλαμικές κοινωνίες δεν τα έχουν παρατηρήσει, δεν τα έχουν δει, δεν φαίνεται να τους θίγουν. Μερικές ντουζίνες από βουρδουλιές σε πλάτη κοπελίτσας που βγήκε βόλτα δίχως την παρουσία ανδρός – προστάτη – διαχειριστή της οικογενειακής τιμής θεωρούνται πταίσματα σε σχέση με τις απόψεις ενός αρσενικού στην Ελλάδα που μπορεί να πιστεύει ότι σε μερικές εργασίες οι άνδρες τα καταφέρνουν καλύτερα.
Όσα συμβαίνουν στην Τουρκία δεν τα έχουν πάρει χαμπάρι οι δικαιωματιστές. Η κατάσταση στο Αφγανιστάν, όπου οι Ταλιμπάν ΙΣΩΣ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ στις γυναίκες να παρακολουθούν πανεπιστημιακά μαθήματα πίσω από… παραβάν, τους φαίνεται φυσιολογική.
Το βρομόξυλο που έφαγαν τις προάλλες οι γυναίκες στην αγορά της Καμπούλ όταν τις πήραν χαμπάρι οι Ταλιμπάν να ψωνίζουν δεν θεωρείται δα και τόσο κακό. Τα κινήματα σαν το #MeToo είναι σαν τα ασύρματα σταθερά τηλέφωνα. Δεν λειτουργούν αν βρίσκονται πολύ μακριά από τη βάση τους.
Όταν βλέπουν τις γυναίκες των μουσουλμάνων να κυκλοφορούν στις ευρωπαϊκές πόλεις ντυμένες σαν ομπρέλες καφετέριας, κουκουλωμένες από την κορυφή μέχρι τα νύχια, σφυρίζουν αδιάφορα. Πώς μπορεί κάποιος να πάρει στα σοβαρά κινήματα που υποτίθεται ενδιαφέρονται για τα δικαιώματα των ανθρώπων αλλά συνηθίζουν να… εξαιρούν από τα ενδιαφέροντά τους και τη στοργή τους όλους όσοι καταπιέζονται στις ισλαμικές κοινωνίες;
Όλοι αυτοί μεριμνούν με συνέπεια και ζήλο για τα επουσιώδη (και πολύ συχνά για τα ανύπαρκτα) και αδιαφορούν επιδεικτικά για τα μεγάλα και καυτά ζητήματα. Οπως είπε και ο Χριστός (στο Κατά Ματθαίον 23:24) είναι «ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες!».
