Μπορεί να έχουν περάσει σαράντα πέντε μέρες από τον τραγικό θάνατο του Οδυσσέα Τσιαμπόκαλου, όμως ο υπεύθυνος για το τροχαίο που του στοίχησε τη ζωή δεν έχει εντοπιστεί.
Το ιδρυτικό μέλος του χιπ χοπ συγκροτήματος Razastarr είχε παρκάρει το αυτοκίνητό του στον επαρχιακό δρόμο Θήβας – Θίσβης και κατέβηκε από το όχημά του, όταν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες ένας διερχόμενος οδηγός τον παρέσυρε και τον εγκατέλειψε αιμόφυρτο στην άσφαλτο.
Η οικογένεια και οι φίλοι του καλλιτέχνη ζητούν δικαίωση όμως η υπόθεση έχει «παγώσει».
Με μια συγκλονιστική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο φίλος και συνεργάτης του αδικοχαμένου Οδυσσέα, ο Γιώργος Σπηλιόπουλος κάνει λόγο για «δολοφονία» και τονίζει ότι ο οδηγός που τον παρέσυρε δεν του έδωσε καμία πιθανότητα να ζήσει και τον άφησε να ξεψυχήσει στην άσφαλτο.
«45 μέρες μετά. Κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν.
Τις πρώτες ώρες της 23ης Αυγούστου, λίγο έξω από το χωριό του, σε έναν δρόμο που είχε οδηγήσει εκατοντάδες φορές, στον επαρχιακό δρόμο Θήβας – Θίσβης, ο Ανδρέας Τσιαμπόκαλος Δολοφονήθηκε. Δεν ήταν ένας “νεκρός σε τροχαίο”.
Δολοφονήθηκε, γιατί ενώ είχε παρκάρει δεξιά το αυτοκίνητό του (το οποίο παρέμεινε άθικτο) με τα φώτα του αναμένα και ενώ ήταν ΠΕΖΟΣ, έχοντας κατέβει από αυτό, χτυπήθηκε από όχημα και ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΕ.
Όποια / όποιος χτύπησε τον Ανδρέα, αποφάσισε να μην του δώσει καμία πιθανότητα να επιζήσει, με αποτέλεσμα να ξεψυχήσει βασανιστικά στην άσφαλτο, μετά από ώρα.
Μέχρι και σήμερα, η ταυτότητα του/της δολοφόνου δεν έχει αποκαλυφθεί από τις αρχές, ούτε αυτός/αυτή έχει παρουσιαστεί αυτοβούλως να παραδεχτεί το έγκλημα.
45 μέρες μετά, είναι πλέον ξεκάθαρο, ότι η δικαίωση που οφείλεται πρώτα στην υπέροχη ψυχή του Ανδρέα και έπειτα στους ανθρώπους του, δεν θα έρθει εξ’ ουρανού, ούτε αυτεπάγγελτα. Θα πρέπει να δωθεί ακόμη ένας αγώνας. Ο οποίος φυσικά και θα δωθεί και θα κερδηθεί.
Αυτό που μάλλον δεν έχουν καταλάβει αυτοί που ευθύνονται για το έγκλημα αλλά και για την μη αποκάλυψη του/της δολοφόνου, είναι ότι ο Ανδρέας έχει γύρω του ΠΟΛΛΟΥΣ ανθρώπους, οι οποίοι δεν θα ησυχάσουν ΠΟΤΕ, αν δεν αποκαλυφθεί η αλήθεια και αν ο υπαίτιος δεν τιμωρηθεί, με το τίμημα που του αξίζει. Όσο κι αν αυτό διαρκέσει, ότι κι αν χρειαστεί γι αυτό.
Ο Ανδρέας ήταν ένας Υπέροχος, Ξεχωριστός άνθρωπος. Συνώνυμο της Καλοσύνης, της Λεβεντιάς, της Ντομπροσύνης. Με απέραντη αγάπη και τεράστιο σεβασμό για την οικογένειά του, με γνήσια, βαθιά αγάπη για τη φύση και τα ζώα, με λατρεία μικρού παιδιού για τους τόπους του, με έρωτα και ρομαντισμό για την μουσική, με πάθος και ανυπομονησία για την ζωή. Ένας άνθρωπος που βοηθούσε τους ανθρώπους. Αγαπήθηκε όσο του άξιζε και θα αγαπιέται στον αιώνα τον άπαντα, γιατί η πορεία και το στίγμα του στη ζωή ήταν πολύτιμα για όσους ήμασταν τυχεροί να ζήσουμε μαζί του.
Σαν μουσικός, ο Ανδρέας ήταν, είναι και θα είναι ένας Θρύλος. Ένας Τιτάνας και Μέγας Δάσκαλος για το ελληνόφωνο ραπ, εκλεκτός ακόμη και από αυτούς που αποτέλεσαν την πολύ μικρή ομάδα που άνοιξε δρόμους για όλους όσους ακολούθησαν. Ενεργός μέχρι και την τελευταία του πνοή, σεβαστός από όλους τους μουσικούς, σε όλους τους μουσικούς χώρους της ανεξάρτητης Ελληνικής μουσικής. Ένας καλλιτέχνης που άγγιξε ψυχές και που έσωσε ζωές, όσο κι αν ποτέ δεν θα το παραδεχόταν. Όπως ακριβώς και ο Νικόλας. Και ταυτόχρονα οι πιο ταπεινοί.
Λένε πως η ζωή συνεχίζεται. Ναι, συνεχίζεται. Αλλά πλέον χωρίζεται στην ζωή πρίν και μετά από αυτό.
Φίλοι από το γυμνάσιο, από τη γειτονιά. Μπάσκετ στον ΑΓΣΒ και στην Αγία Τριάδα. Μετά ήρθε η μουσική. Πάρτι στο στέκι και στη Βουτζά στο Βύρωνα, συναντήσεις στο Horizon, στο Άλσος και στα events με τον Bukem. Συναυλίες με τους Raza, με τους Muddy, Solo, Live για καλούς σκοπούς, Λαμπηδόνα, ταξίδια, μπύρες στο Superfly…η ζωή μου όλη.
Ήμουν σίγουρος ότι μαζί με τον Νικόλα θα καθόμασταν σε κάποιον καφενέ στα Άγραφα ή στα Τζουμέρκα και θα αραδειάζαμε βιβλία τις ιστορίες στα βαθιά γεράματα.
Αδελφέ μου όποιος μας το χάλασε αυτό, αλλά κι αν υπάρχει κάποιος που καλύπτει, θα πληρώσουν. Στο ορκίζομαι. Στο χρωστάμε και το χρωστάμε στον εαυτό μας.
Από τις εκατοντάδες φωτογραφίες, σε αποχαιρετώ για την ώρα με μια δική σου πολύ αγαπημένη, από το χέρι του Spiros. Έτσι, αγέρωχος, με το βλέμμα σου να μιλάει. Αγρίμι. Παλικάρι. Στα βουνά που λάτρευες. Μέχρι να ξανασυναντηθούμε» αναφέρει στην ανάρτησή του.
Δείτε επίσης: Βίντεο ντοκουμέντο από το δυστύχημα με τον Οδυσσέα Τσιαμπόκαλο – Αναζητείται ο οδηγός που τον παρέσυρε (video)
