Αποκαλυπτικές λεπτομέρειες από τη συνύπαρξή της με την αμετανόητη βιτριολίστρια, η οποία άφησε άφωνη την κοινή γνώμη όταν έλιωσε με καυστικό υγρό το πρόσωπο της άτυχης Ιωάννας Παλιοσπύρου, δίνει αποκλειστικά στην «Espresso» μια πρώην συγκρατούμενή της, η οποία περιγράφει καρέ καρέ τη ζωή της Εφης Κακαράντζουλα στους 17 μήνες που βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα του Καταστήματος Κράτησης Γυναικών στον Ελαιώνα Θηβών!
Δείτε τι δήλωσε η αστυνομική συντάκτρια της ESPRESSO, Νάντια Αλεξίου στην καθημερινή εκπομπή του Newsbreak «2 ΑΠ’ ΟΛΑ» για την συνέντευξη που πήρε από τη συγκρατούμενη της βιοτριολίστριας Έφης:
- Aπό τη Νάντια Αλεξίου
Η πρώην κρατούμενη, τα στοιχεία της οποίας είναι στη διάθεση της εφημερίδας, είναι μια από τις έγκλειστες οι οποίες έζησαν από πολύ κοντά την 36χρονη και είχαν σχεδόν καθημερινή επικοινωνία μαζί της, επιτυγχάνοντας να «δουν» για λίγο μέσα στο σατανικό μυαλό της γυναίκας που σόκαρε το πανελλήνιο.
Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην «Espresso», μίλησε για τη συμπεριφορά της Εφης μέσα στη φυλακή απέναντι στις συγκρατούμενές της και την απαθή, έως παγερή στάση που συνέχισε να κρατά ακόμα και μετά την προφυλάκισή της, χωρίς να δείχνει ίχνος μεταμέλειας! Χαρακτήρισε υπερόπτη, ψυχρή και χειριστική την πρώην συγκρατούμενή της, ενώ σόκαρε με τις αποκαλύψεις της ότι η 36χρονη έδειχνε να καμαρώνει μπροστά στις υπόλοιπες έγκλειστες ότι έκανε κάτι που καμία άλλη δεν έχει κάνει και ότι προσπαθούσε να δικαιολογήσει την αποτρόπαια πράξη της, λέγοντας: «Ε, μου γύρισαν τα μάτια, μου γύρισε το κεφάλι και το ‘κανα»!
Πώς πληροφορηθήκατε οι έγκλειστες της Θήβας την επίθεση στην Ιωάννα από μια άγνωστη, εκείνη τη στιγμή, γυναίκα;
«Επειδή παρακολουθούμε γενικότερα τι συμβαίνει έξω, παρακολουθούμε τηλεόραση, στις φυλακές βλέπουμε διαφορετικά τα γεγονότα. Ηταν σοκαριστικό και για εμάς. Λέγαμε “πώς μπορεί να φτάσει ένα μυαλό εκεί; Τι μπορεί να σκέφτεται αυτός ο άνθρωπος;”. Και, από την άλλη, προσπαθείς να μπεις στη θέση της κοπέλας που της συμβαίνει όλο αυτό και λες “μα, είναι δυνατόν; Επειδή της άλλης τής γύρισε το μάτι κατέστρεψε έναν άνθρωπο;”».
Στις πρώτες συζητήσεις μεταξύ σας τι σχολιάζατε;
«Οι πρώτες συζητήσεις πάντα, ειδικά σε έναν τέτοιον χώρο, είναι ότι κάπου θα φταίει και η άλλη πλευρά. Βλέπεις δύο εμφανίσιμες κοπέλες. Και λες “για ποιον λόγο να συμβεί κάτι τέτοιο; Γνωρίζονται από παλιά;”. Γιατί στην αρχή δεν ξέραμε… Στην πορεία το μάθαμε. Φτάνεις στο σημείο να λες “πόσο διεστραμμένο μπορεί να είναι ένα μυαλό για να φτάσει σε αυτό το σημείο;”. Φτιάχναμε σενάρια…»
Περιμένατε ότι θα βρεθεί αυτή που το έκανε;
«Από τις συζητήσεις που κάναμε μέσα, ήμασταν σίγουρες ότι το έχει κάνει μια γυναίκα και είχαμε συζητήσει και για ποιον λόγο έγινε αυτό. Ηταν τότε που είχε βγει ότι υπήρχε κάποιος άνδρας, και από εκεί ξεκίνησαν όλα. Στην εικόνα της Ιωάννας έβλεπα μια κοπέλα αρκετά εμφανίσιμη, με άνεση να κάνει τη ζωή της και, όταν ήρθε η Εφη στο κατάστημα κράτησης, ήμουν σίγουρη. Λέω “αυτή έρχεται εδώ και θα καλοπεράσει!”. Πάντα αυτή ήταν η πρώτη κουβέντα».
Οταν συνελήφθη, σκεφτήκατε ότι ίσως έρθει στις φυλακές του Ελαιώνα;
«Ημουν σίγουρη ότι θα έρθει και θα αντιμετωπίσει μια σκληρή πραγματικότητα εκεί μέσα. Είναι μια κλειστή κοινωνία η φυλακή… Εξω, ίσως κάποια πράγματα να μην τα βλέπουμε. Εκεί μέσα δεν μπορείς να το κάνεις… Ερχεσαι σε καθημερινή επαφή και, ειδικά όταν ξέρεις και τι μπορεί να έχουν κάνει, γίνεσαι αγρίμι, είσαι τελείως διαφορετικός άνθρωπος. Εκεί είναι πιο δύσκολο, πιο βαρύ σε μας που θα πρέπει να δεχθούμε έναν άνθρωπο ο οποίος έχει κάνει κάτι πολύ άσχημο, γιατί θα πρέπει να συμβιώνεις κάθε μέρα, για όσον καιρό θα είσαι εκεί».
Η πρώτη μέρα στη φυλακή πώς ήταν;
«Υπάρχουν η α΄ και η β΄ πτέρυγα για τους υποδίκους. Γενικά, οι πτέρυγες δεν έχουν επικοινωνία μεταξύ τους, εκτός αν εργάζεσαι σε χώρο απ’ όπου μπορεί να έχεις πρόσβαση σε όλες τις πτέρυγες. Η Εφη εργαζόταν στον χώρο του ιματισμού, οπότε είχε πρόσβαση σε όλες τις πτέρυγες σε όλες τις κρατούμενες, όπως κι εγώ».
Η συμπεριφορά της, όταν ήρθε, πώς ήταν;
«Δεν θα έλεγα ότι είχε συμπεριφορά ενός ανθρώπου που είχε συνειδητοποιήσει την πράξη του, πού βρισκόταν, τι συνέβαινε, για ποιον λόγο ήταν εκεί… Ηταν σαν να έβλεπα έναν άνθρωπο που ίσως τον είχα βρει κι εγώ εκεί. Δεν ήταν απομονωμένη, κλεισμένη στον εαυτό της – ήταν κοινωνική. Η πρώτη μας επαφή δεν ήταν και η καλύτερη. Τουλάχιστον από την πλευρά τη δική μου, γιατί είχα απέναντί μου έναν άνθρωπο ο οποίος είχε διαπράξει κάτι πολύ άσχημο για τα δικά μου δεδομένα και δεν θα μπορούσα να το δικαιολογήσω με οποιονδήποτε τρόπο. Ο,τι και να μου έλεγε κάποιος, δεν είχε λογική για μένα αυτό που έκανε, να καταστρέψει τη ζωή ενός ανθρώπου…»
Η ίδια πώς έβλεπε εσάς, τις άλλες κρατούμενες;
«Θα σου φέρω ένα παράδειγμα για να καταλάβεις: Οταν εγώ βρέθηκα στη φυλακή, τον ενάμιση χρόνο ήμουν σε άθλια κατάσταση. Δεν ήθελα να μιλάω σε κανέναν, έκλαιγα, ήμουν κλεισμένη στον εαυτό μου, απομονωμένη. Οι κοπέλες προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν μαζί μου για να με κάνουν να νιώσω καλύτερα. Τα έβαζα με τον εαυτό μου, με τους γύρω μου, δεν είχα διάθεση ούτε να φτιάξω τα μαλλιά μου ούτε να προσέξω την εμφάνισή μου. Ηθελα να είμαι με τις πιτζάμες και να είμαι συνέχεια στο κρεβάτι. Ηθελα μόνο να σηκωθώ, να πάω να πάρω ένα τηλέφωνο και τέλος. Η Εφη είχε τελείως διαφορετική αντιμετώπιση: Εβαφε τα μαλλιά της, έφτιαχνε τα νύχια της, δεν ήταν ποτέ απεριποίητη. Η συμπεριφορά της ήταν ενοχλητική. Εγώ δεν θεωρώ ότι το συγκεκριμένο άτομο έχει συνειδητοποιήσει τι έχει κάνει, κι αν το έχει κάνει, το κρύβει πολύ καλά!»
Μέσα στη φυλακή δεν ρωτάς για τις πράξεις που οδήγησαν εκεί μια συγκρατούμενη;
«Η Εφη δεν μιλούσε για την πράξη της μέσα στη φυλακή. Αλλά όλοι ξέραμε ποια ήταν και τι είχε κάνει. Για μας ήταν “το βιτριόλι”. Από εκεί που άκουγες τι θα γίνει όταν έρθει στη φυλακή -που δεν συμφωνώ, γιατί δεν είμαστε εμείς που θα δικάσουμε κάποιον άλλον για τις πράξεις του-, αντιθέτως, τη ρωτάγανε: “Ρε κορίτσι μου, γιατί το έκανες αυτό;” Δεν μίλαγε. Στην αρχή δεν μίλαγε καθόλου, κι επειδή μίλαγα και με κοπέλες στον Κορυδαλλό, γιατί κατεβαίναμε για μεταγωγές και από τη Θήβα, ήταν αυτές οι ερωτήσεις που της έκαναν. Δεν έλεγε ότι έχει μετανιώσει. Το μόνο που έλεγε ήταν “Ε, μου γύρισαν τα μάτια, μου γύρισε το κεφάλι, το ‘κανα!”. Αυτό. “Εγινε…”! Μόνο αυτό έλεγε. Τη λέγαμε “βιτριόλι” και δεν θα σταματήσει αυτό. Η πράξη σου σε ακολουθεί. Τίποτε δεν μένει κρυφό. Ποτέ δεν θα ακούσεις το όνομα – είναι το αδίκημα που βρίσκεται εκεί. Μπροστά της, όμως, κανένας δεν θα τολμούσε να το πει αυτό».
Είναι μια υπενθύμιση της φυλακής για τα αδικήματα ή μομφή;
«Θα μπορούσε να είναι μια υπενθύμιση, αλλά τις περισσότερες φορές έχει σκοπό να προκαλέσει τον άλλον».
Στον χώρο της φυλακής πώς ήταν η συμπεριφορά της; Αλλαξε την άποψη των κρατουμένων;
«Ηταν φιλική. Ηθελε να είναι αποδεκτή και φιλική με όλους, και νομίζω ότι το κατάφερε σε μεγάλο βαθμό. Οσο καιρό ήμουν στη Θήβα, υπήρξαν κρατούμενες που βρέθηκαν κοντά της. Υπήρχε, όμως, ένα “γιατί;”. Δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτεί επίθεση από κάποια. Η συμπεριφορά της ήταν ενός ανθρώπου φυσιολογικού, ίσως να σου δημιουργούσε και τη σκέψη “γιατί αυτή η κοπέλα να βρίσκεται εδώ;”».
Πώς θα τη χαρακτήριζες;
«Εχει έναν ιδιαίτερα χαρακτηριστικό τρόπο να φέρνει τους ανθρώπους εκεί που θέλει. Μπορεί να φέρει τα πράγματα στα μέτρα της, ακόμα κι όταν όλη η κατάσταση είναι σε βάρος της. Οταν την κοίταζα στα μάτια έβλεπα έναν ψυχρό άνθρωπο, χωρίς κανένα συναίσθημα, χωρίς καμία ευαισθησία. Ακόμα και το χαμόγελό της, όταν σου έλεγε “έλα, βρε, εντάξει”, ήταν παγωμένο! Σε έκοβε από πάνω μέχρι κάτω! Ενας άνθρωπος ψυχρός, που θα μπορούσε να περάσει στο άλλο άκρο και συνεχίζει να έχει αυτή τη συμπεριφορά. Δεν είναι ένας άνθρωπος που έχει μετανιώσει, που θα ζητήσει συγγνώμη… Εγώ δεν πιστεύω ότι έχει μετανιώσει για κάτι. Δεν θέλει να τη λυπούνται».
Τι συναισθήματα σου προκαλεί η Εφη με τη στάση της;
«Από τις φωτογραφίες που έδειχναν πριν συλληφθεί δεν έχει διαφορά το βλέμμα της. Εχει το ίδιο παγωμένο βλέμμα ενός ανθρώπου ικανού για τα πάντα, για να καταφέρει αυτό που θέλει. Είναι από τους ανθρώπους που βλέπεις και λες “με τρομάζει”, και δεν τον ξέρεις, αλλά σου βγάζει αυτό το αίσθημα. Αυτό είδα και στην Εφη, γιατί έχει αυτό το βλέμμα που σου δίνει την αίσθηση ενός ανθρώπου που μπορεί να φτάσει στο άλλο άκρο. Και έφτασε… Είναι δύο άνθρωποι, με την προσπάθειά της να δείξει κάτι άλλο από αυτό που είναι. Αν έλεγα ότι αντιμετωπίζει θέματα ψυχιατρικά, θα της έδινα ελαφρυντικά. Οταν έχεις έναν άνθρωπο με παγωμένο βλέμμα μπροστά σου, δεν μπορείς να σκεφτείς κάτι άλλο. Δεν είναι δικαιολογία, είναι αυτό που είναι εκεί. Η εικόνα της είναι ενός άγριου ζώου, που προσπαθεί να δείξει δύναμη που δεν έχει, ότι μπορεί να κάνει και να καταφέρει τα πάντα. Και αυτός ο άνθρωπος που το κάνει είναι άρρωστος…»
Τι άνθρωπος πιστεύεις ότι είναι;
«Αν πάρουμε το δεδομένο ότι πήγαινε σε καφετζούδες, σε χαρτορίχτρες, για να της πουν αυτά που ήθελε να ακούσει… Γιατί ένας άνθρωπος που έχει έστω και το τόσο στο κεφάλι του να δημιουργήσει πρόβλημα, όταν ψάχνεται, προσπαθεί να αποκτήσει δύναμη για να ακούσει αυτό που θέλει, να κάνει αυτό που σκέφτεται… Και αυτό την κάνει επικίνδυνη. Από αυτά τα πράγματα καταστράφηκε και κατέστρεψε τη ζωή και της Ιωάννας. Της έλεγαν αυτά που ήθελε να ακούσει και το μυαλό της τής έλεγε “να την καταστρέψω και να κάνω κακό”! Αρχίζεις μετά και το χάνεις. Ούτε νομίζω ότι θα φύγει αυτό από το κεφάλι της. Το έκανε και το λέει και μόνη της. Στο δικαστήριο αυτό είπε. Οταν απευθύνθηκε στην Ιωάννα και της λέει “ξέρεις εσύ τον λόγο που το έκανα”, το άκουσα και ανατρίχιασα! Εχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που του έχεις καταστρέψει τη ζωή, δεν το λες αυτό το πράγμα. Και με τόση ψυχρότητα λες “ξέρεις γιατί το έκανα”, άρα μέσα στο μυαλό σου δεν το έχεις ξεκαθαρίσει. Λες ότι “ξέρω τι έκανα και το στηρίζω αυτό που έκανα”. Εκεί, πιστεύω, θα τα βρει σκούρα και ο συνήγορός της, να μπορέσει να την υπερασπιστεί».
Πώς την είδες στα δικαστήρια;
«Είναι ο ίδιος ψυχρός άνθρωπος. Μια εικόνα “επιμελώς ατημέλητη”, γιατί όλα μετράνε σε μια “εικόνα” όταν βρίσκεσαι σε ένα δικαστήριο».
Οταν ακούσει την ποινή πώς πιστεύεις ότι θα αντιδράσει;
«Οταν άκουσα τη δική μου ποινή, μου ήρθε εγκεφαλικό… Δεν ξέρω αν ο τόσο λίγος χρόνος στη φυλακή θα τη βοηθήσει να συνειδητοποιήσει τι έχει κάνει. Εγώ έβλεπα έναν άνθρωπο που θεωρεί ότι θα βγει… χθες! Το έχει σίγουρο ότι θα βγει. Πώς το έχει φτιάξει στο κεφάλι της δεν ξέρω, αλλά το είχε σίγουρο ότι θα βγει!»
Μπορεί να απολαμβάνει τη δημοσιότητα που έχει προσελκύσει για λάθος λόγους;
«Πιστεύω ότι μπορεί να το ζει αυτό που συμβαίνει. Ενδεχομένως να την εξιτάρει. Εβγαζε μια υπεροψία, μια συμπεριφορά “έχω κάνει αυτό που δεν έκανε άλλη”! Φοβάμαι ειλικρινά ότι αυτόν τον άνθρωπο η όλη κατάσταση τον κάνει χειρότερο απ’ ό,τι είναι… Δεν έχει να χάσει κάτι άλλο… Ακόμα και όταν φύγει από εκεί, δεν ξεχνιέται αυτό που έχει κάνει. Η Ιωάννα θα ζει και θα είναι η υπενθύμιση της πράξης της, και αυτή η πράξη δεν μπορεί να ξεχαστεί. Και υπάρχουν και άτομα που έχουν υποστεί ανάλογη επίθεση, όπως η Ιωάννα. Δυστυχώς, η Εφη έκανε την πράξη, κρατείται στις φυλακές και θα ακούσει μια ποινή. Το “μετά” δεν ξέρω αν το έχει σκεφτεί. Βγαίνοντας τι θα κάνει; Θα μπορέσει να κρυφτεί; Εχει βγει το πρόσωπό της, το τι έχει κάνει. Πώς θα ζει αυτός ο άνθρωπος μετά;»
Πιστεύεις ότι θα μπορούσε βγαίνοντας να κάνει σχέση, να τακτοποιήσει τη ζωή της;
«Εχουν μεγάλη διαφορά γυναίκα με άνδρα κρατούμενο. Εβλεπες γυναίκες να αλληλογραφούν με έναν κρατούμενο για μια ακραία πράξη, για φόνο, και να θέλουν να τον παντρευτούν και ό,τι άλλο. Στην περίπτωση της Εφης είναι πολύ πιο δύσκολο. Γιατί για τον άνδρα είναι το “ο άνδρας αυτός έχει δύναμη” και ο άνδρας μπορεί να το σκεφτεί και δεύτερη και τρίτη φορά, και να μην ξαναφτάσει σε αυτή τη θέση. Στη γυναίκα λειτουργεί τελείως διαφορετικά. Κάποιος θα σκεφτεί “να μπλέξω με μία που μπορεί να κάνει κακό ακόμα και σε μένα;”. Εκείνη μπορεί να το σκέφτεται, όμως… Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε…»
Εκτιμάς ότι η Ιωάννα είναι ασφαλής πλέον ή θα ζει με τον φόβο;
«Η Ιωάννα είπε ότι νιώθει φόβο και θεωρεί ότι κινδυνεύει ακόμα… Κι εγώ στη θέση της Ιωάννας το ίδιο θα έλεγα! Θα ήθελα να έρθω σε επικοινωνία μαζί της. Στενοχωριέμαι γι’ αυτό που της συνέβη. Αν μπορούσα να πω κάτι στην Ιωάννα, θα της έλεγα πόση δύναμη ψυχής έχει, ότι πραγματικά θα πρέπει να παίρνουμε παράδειγμα από εκείνη για πράγματα που μας έχουν συμβεί και λέμε ότι “τελείωσαν όλα”. Υποκλίνομαι σε αυτή την κοπέλα και της εύχομαι ό,τι καλύτερο».
Θα μπορούσε να κρατήσει κάποιος επαφή με την Εφη για οποιονδήποτε λόγο;
«Δεν νομίζω ότι θα έχει ζωή… Κατέστρεψε τα πάντα από επιλογή της. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι κάτι χειρότερο! Σίγουρα, κάποιος άρρωστος άνθρωπος μπορεί να βρεθεί – και υπάρχουν πολλοί… Και μέσα κάποιοι, επειδή η φυλακή είναι μια πολύ κλειστή κοινωνία. Κάποιοι κρατάνε επαφές, και όχι μόνο θα ξαναβρεθούν εκεί που είναι, αλλά θα γίνουν πολύ χειρότερα τα πράγματα…»
Η οικογένειά της πώς πιστεύεις ότι βιώνει αυτή την υπόθεση;
«Είναι ένας ψυχρός άνθρωπος, κενός άνθρωπος – δεν έχει τίποτα. Αν μιλήσω στον τοίχο, μπορεί και να μου απαντήσει! Και, σίγουρα, οι γονείς της το ζουν όλο αυτό πολύ δύσκολα. Ισως γι’ αυτό δεν έχουν παρουσία στο δικαστήριο. Είναι το παιδί τους, αλλά, από την άλλη, όταν βλέπεις και το παιδί της άλλης οικογένειας να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση από το δικό σου το παιδί, ανθρώπινα και μόνο λες “Τι γεννήσαμε; Τι μεγάλωνα; Ενα τέρας;”»!
