Την αντίδραση του Συμβουλίου της Επικρατείας προκάλεσε η σφαγή ζώων χωρίς αναισθητοποίηση στο πλαίσιο θρησκευτικών λατρευτικών τελετών της μουσουλμανικής και εβραϊκής θρησκείας στην Ελλάδα.
Το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ έκρινε παράνομη και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία Κοινή Υπουργική Απόφαση του 2017, σχετικά με τη σφαγή των ζώων στο πλαίσιο θρησκευτικών εκδηλώσεων λατρευτικών τύπων αλλοθρήσκων, επισημαίνοντας πως εκδόθηκε «κατά παράβαση του άρθρου 2 παρ. 2 του νόμου 1197/1981 ερμηνευόμενου σύμφωνα με το πνεύμα του Κανονισμού 1099/2009 και των αρχών της καλής διαβίωσης των ζώων, όπως αυτές θεμελιώνονται στο άρθρο 13 της ΣΛΕΕ και το πρωτόκολλο αριθ. 33».
Στο σκεπτικό τονίζεται πως «εσφαλμένα θεώρησε ο κανονιστικός νομοθέτης ότι δεσμευόταν από το άρθρο 4 παρ. 4 του εν λόγω Κανονισμού να επιτρέψει τη θρησκευτική σφαγή χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση των ζώων, παρά το γεγονός ότι η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του νόμου 1197/1981 που απηχεί τις σύγχρονες και σύμφωνες με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιλήψεις περί της μεταχείρισης των ζώων κατά τη σφαγή τους, απαγορεύει ήδη τη θανάτωση θηλαστικών στα σφαγεία χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση».
Το ανώτατο ακυρωτικό διοικητικό δικαστήριο της χώρας ζητά από τη «διοίκηση να ρυθμίσει το ζήτημα της σφαγής ζώων στο πλαίσιο λατρευτικών τύπων με τρόπο που να εξασφαλίζει τόσο την προστασία των ζώων από κάθε ταλαιπωρία κατά τη σφαγή τους όσο και τη θρησκευτική ελευθερία των θρησκευόμενων Μουσουλμάνων και Εβραίων που ζουν στην Ελλάδα, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που παρέχουν οι ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 26 του Κανονισμού 1099/2009».
Στο ΣτΕ είχε προσφύγει η Πανελλήνια Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία η οποία και δικαιώθηκε.
