H ανεπαίσθητη διολίσθησή μας προς μία μη ορθολογιστική και άκρατα άλογη πραγματικότητα, η οποία ενίοτε εγχαράσσεται εις το υποσυνείδητό μας, ένεκεν της ακούσιας χειραγώγησής μας εκ της παραπληροφορήσεως – προπαγάνδας ορισμένων εκ των αργυρώνητων τελούντων εν διατεταγμένη υπηρεσία ΜΜΕ, μας περιάγει, τουλάχιστον προσωρινώς, προς έναν διανοητικό λήθαργο και αίφνης ανανήφουμε και συνειδητοποιούμε με ενάργεια την ειδοποιό διαφορά της κίβδηλης ειδήσεως από την αληθή.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η ονειδιστική αυτή πρακτική ακολουθείται εις την κοινωνία μας υπό της κυβερνήσεως σήμερον, η οποία επιχειρεί σπασμωδικά να διασώσει και να υποστηρίξει τις κραυγαλέες πλημμέλειες καθώς και τα ολέθρια σφάλματα τα οποία διέπραξε, διαρκούσης της αλυσιτελούς διαχειρίσεως της πανδημίας. Το γεγονός ότι πέρυσι σχεδόν με τα μισά κρούσματα είχαμε περιέλθει εις έναν δεύτερο αλλεπάλληλο εγκλεισμό και ύστερα διαδοχικά εις έναν αυστηρότερο τρίτο, ενώ σήμερα με τα τριπλάσια σχεδόν η κυβέρνηση «ποιείται την νήσσαν», δίχως να δίδει σαφείς απαντήσεις περί του διακυβεύματος της δημόσιας υγείας ως έδει, αλλά παρασιωπώντας την αμείλικτη αλήθεια ότι οι μη εμβολιασμένοι αφενός από την 16η/09/2021 εισέρχονται εις τον χώρο της εργασίας των αποκλειστικά και μόνον διά βραχέος – ταχέος διαγνωστικού ελέγχου προλήψεως διασποράς του ιού, καθώς και ήδη εκ της περιόδου του θέρους, απαγορεύεται ρητώς και διά ροπάλου να εισέλθουν εις κλειστούς χώρους ψυχαγωγίας και διασκεδάσεως.
Ως εκ τούτου λοιπόν, εφόσον οι μη εμβολιασμένοι ελέγχονται συστηματικά, κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή προς πάσα δραστηριότητά τους, απορίας άξιον καθίσταται, και δη με ποσοστό εμβολιασμού 75% του πληθυσμού, ποια εν τέλει είναι η πηγή διασποράς του ιού, καθίστανται άραγε οι εμβολιασμένοι, οι οποίοι απολαμβάνουν ανισότιμα εν σχέσει προς το σύνολο της κοινωνίας διακριτική μεταχείριση, όχι επειδή και αυτοί εξίσου μεταδίδουν τον ιό, αλλά επειδή υπάκουσαν εις την κυβέρνηση και υπεβλήθησαν συλλήβδην προς την ιατρική αυτή πράξη;
Εις τον αντίποδα, όσοι αντέδρασαν διά οιονδήποτε λόγο αφενός τιμωρούνται απηνώς με την επιβολή μίας προ-ποινής αποκλεισμού εκ της κοινωνίας διά του νεοπαγούς κοινωνικού «απαρτχάιντ», ενώ συγχρόνως καθίστανται επί μακρόν εγκλωβισμένοι εις ένα καθεστώς αναστολής της εργασίας, το οποίο πλήττει εκ βάθρων τον πυρήνα του τυπικά ισοδύναμου και ισόκυρου, συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος εις την εργασία και εξ ετέρου περιθωριοποιούνται κοινωνικά διά του στίγματος και της ηθικοκοινωνικής απαξίας του «μιάσματος», «του βδελύγματος», «του ψεκασμένου» κ.ά.
Αυτή καθίσταται ανεπαίσχυντα η αντίληψη της κυβερνήσεως διά το κράτος δικαίου, αλλά και η τρανή απόδειξη ότι ουδόλως ενδιαφέρεται διά τη δημόσια υγεία, αλλά μόνο διά να εξυπηρετήσει τα αλλότρια και σκοτεινά εξω-εθνικά συμφέροντα με την επιβουλή και εργαλειοποίηση του ιού, εξ ου και προάγει εν είδει εμπόρου και «τελάλη» από άκρου εις άκρον εις την επικράτεια διά των συντεταγμένων τηλεοπτικών διαύλων της τη φαιά προπαγάνδα περί του ευεργετικού εμβολίου.
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
