Έχουμε παρατηρήσει το εξής: Κάθε φορά που γράφουμε για το «επιτήδειο Κέντρο», το οποίο έχει πιάσει στασίδι στη Ν.Δ. αλλά -όπως εκτιμούμε- θα την εγκαταλείψει στην πρώτη δύσκολη στροφή, εμφανίζεται ένας… Χαράλαμπος στο διαδίκτυο για να ισχυριστεί ότι χωρίς τον χώρο αυτόν η Ν.Δ. δεν θα γινόταν ποτέ κυβέρνηση και ότι περίπου του οφείλει την ύπαρξή της.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Και ότι η προσέγγισή μας αυτή απέχει από την ιδεολογική διακήρυξη της Ν.Δ. του Κωνσταντίνου Καραμανλή που απέρριπτε τις παραπλανητικές ετικέτες του Κέντρου, της Αριστεράς και της Δεξιάς – ξεχνά, βεβαίως, μια φρασούλα του ιδεολογικού μανιφέστου ο ποιητής: ότι στη Ν.Δ. οι ετικέτες υποχωρούν μόνον όταν όλο το δυναμικό της παράταξης «υπηρετεί τα αληθινά συμφέροντα του έθνους». Αν μετέχουν σε αυτήν πρόσωπα από άλλους χώρους που υπηρετούν τα αληθινά συμφέροντα του έθνους, έχει καλώς. Υποχωρούν οι ετικέτες. Εάν όχι, αν δεν τα υπηρετούν, οι ετικέτες αποκτούν ξανά τη σημασία τους.
Το έθνος είναι το ενοποιητικό στοιχείο της παράταξης. (Προφανώς και δεν έχουμε την απαίτηση από εισαγόμενους στην παράταξη να το προσέξουν, αλλά ας μην αλλοιώνουν τα κείμενα τουλάχιστον.) Το περίεργο μάλιστα είναι ότι ο… Χαράλαμπος του διαδικτύου εμφανίζεται για να μας «μαλώσει» κάθε φορά που γράφουμε ή υπαινισσόμαστε ότι δύο συγκεκριμένοι εκσυγχρονιστές υπουργοί του Μαξίμου επιχειρούν να παρασύρουν τον πρωθυπουργό σε άλλες πολιτείες, «ιδανικές».
Ούτε εκπρόσωπος Τύπου τους να ήταν! Αλλά δεν βαριέστε, η ζωή δεν παύει να μας εκπλήσσει. Πάλι φίλοι θα είμαστε. Συνήθως δεν απαντούμε σε αναγνώσματα που μας διασκεδάζουν, αλλά επειδή το… ύποπτο κρούσμα εμφανίζεται για πολλοστή φορά, θα κάνουμε σήμερα μία εξαίρεση. Οι προκλήσεις ενίοτε πρέπει να απαντώνται. Αντί απαντήσεως, όμως, θα σας διηγηθούμε μία ιστορία από αυτές που μας αρέσουν. Οταν επρόκειτο να ψηφιστεί ο νέος εκλογικός νόμος, στο εσωτερικό της κυβέρνησης είχαν αναπτυχθεί τρεις απόψεις: Η πρώτη τασσόταν υπέρ της υιοθετήσεως του γερμανικού μοντέλου: 150 βουλευτές θα εκλέγονταν με λίστα στην επικράτεια και 150 σε μονοεδρικές.
Οι 150 με αναλογική και οι 150 με πλειοψηφικό. Αυτό το μοντέλο ενίσχυε υπέρμετρα την εξουσία του αρχηγού και πρωθυπουργού και βεβαίως ενίσχυε και τους εκλεγόμενους στις μονοεδρικές περιφέρειες βουλευτές, καθώς δεν θα χρειάζονταν την υποστήριξη των καναλιών της διαπλοκής για να εκλεγούν. Επρόκειτο για ένα σύστημα που γενικώς μείωνε τις εξαρτήσεις του προέδρου της κυβερνήσεως και των βουλευτών. Οι τελευταίοι θα ηδύναντο να ξανοίγονται σε ευρύτερα ακροατήρια, πέραν του στενού εκλογικού τους πυρήνα. Η δεύτερη άποψη που κατατέθηκε στον εσωτερικό διάλογο του Μαξίμου ήταν η επαναφορά του νόμου Παυλόπουλου, ο οποίος με το μπόνους των 50 εδρών εξασφάλισε αξιοσημείωτη σταθερότητα στη χώρα ακόμη και στις πιο ταραγμένες περιόδους της χρεοκοπίας.
Χωρίς το μπόνους των 50 εδρών η Ν.Δ. δεν θα είχε συγκροτήσει κυβέρνηση συνεργασίας το 2012. Αλλά ο νόμος αυτός είχε ένα μειονέκτημα: Έφερε το επώνυμο του μισητού σε κάποιους Προκόπη Παυλόπουλου. Η τρίτη άποψη ήταν και αυτή που επικράτησε: Να υιοθετηθεί μία παραλλαγή του νόμου Παυλόπουλου με βάση την οποία θα λαμβάνει αυτοδυναμία το πρώτο κόμμα, αλλά ψαλιδισμένη. Το μάξιμουμ του μπόνους των εδρών που θα λαμβάνει θα είναι 40 και αυτές κλιμακωτά – αναλόγως του ποσοστού του στην κάλπη. Με 34% ποσοστό, για παράδειγμα, το δώρο δεν είναι 40 έδρες. Δεν θα σας πω πόσες έδρες αντιστοιχούν στο 28% της δημοσκόπησης, θα τρομάξετε. Επρόκειτο για έναν εκλογικό νόμο, ο οποίος δίνει υπό κανονικές συνθήκες αυτοδύναμες πλειοψηφίες μεν, που μειώνουν το εύρος της εξουσίας του εκάστοτε πρωθυπουργού δε. Και μοιραία αυξάνουν τις εξαρτήσεις. Ειδικώς, αν λάβει 28% στις κάλπες, όπως υποστήριζε η επίμαχη μέτρηση. Γνωρίζω, γνωρίζουμε, ποιοι είναι αυτοί που επέμειναν και επέβαλαν στο τότε υπουργείο Εσωτερικών την τρίτη εκδοχή του εκλογικού νόμου.
Αυτού που αυξάνει τις εξαρτήσεις του εκάστοτε πρωθυπουργού από ποικιλώνυμα κέντρα λόγω της ψαλιδισμένης αυτοδυναμίας που δίδει. Αυτού που επιβάλλει συνεταίρους στη διακυβέρνηση, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία και στη δεύτερη αναμέτρηση. Δεν χρειάζεται να σας πω/πούμε ποιοι είναι αυτοί οι υπουργοί και από ποιον πολιτικό χώρο προέρχονται. Δεξιοί πάντως δεν είναι, ούτε καν κεντροδεξιοί. Δυστυχώς, μας δεσμεύει το off the record και δεν θα αποκαλύψουμε τα ονόματά τους. Πολλά είπαμε, άλλωστε. Επειδή όμως οι… φθονεροί Χαράλαμποι των ιντριγκαδόρικων Αθηνών και περιχώρων έφθασαν να ισχυρίζονται ότι δεν θέλουμε, τάχα, το καλό του κυρίου πρωθυπουργού, ιδού ποιο είναι το «επιτήδειο Κέντρο» και ιδού ποιοι επιστημονικώς τραβούν το χαλί στον κύριο Μητσοτάκη.
Είναι γνωστοί και πολιτικώς σεσημασμένοι. Τόσο η απλή αναλογική όσο και το σύστημα που θα την αντικαταστήσει ευνοούν τα σκοτεινά δωμάτια των εξαρτήσεων παρά σέβονται τη λαϊκή εντολή. Υπάρχουν όμως νεότερα: Ο πρωθυπουργός δείχνει να τους πήρε είδηση. Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της Marc ήταν η απάντηση του Μαξίμου στη δική τους. Δεν περιγράφω άλλο, που θα έλεγε και ο Χελάκης. Λήξις.
