Η φωτογραφία που κοσμεί τη στήλη ελήφθη εχθές, ώρα 10η πρωινή, στον σταθμό Βικτώρια του ΗΣΑΠ. Σε αυτή τη στιγμή οι υπερτυχεροί συμμετέχοντες στο καθημερινό ριάλιτι των δημοσίων συγκοινωνιών είχαν την ευκαιρία να βιώσουν ακόμα μία έντονη εμπειρία γνήσιας νεοελληνικής φθοράς.
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Ο συρμός, αφού ανοιγόκλεισε 10-20 φορές τις θύρες, σπάζοντας τα ήδη τεταμένα νεύρα απάντων, αποσύρθηκε. Ο λόγος; Η κολόνια που κρατάει χρόνια: ξαναχάλασαν οι πόρτες και κάτεστη αδύνατη η συνέχιση της διαδρομής. Λίγο πριν φτάσεις στον πολυπόθητο προορισμό της εξωτικής Ομόνοιας, όπου η ανατριχίλα του κινδύνου να σε σουβλίσουν κυριαρχεί στις αισθήσεις, κολλάς στη Βικτώρια – κατά έναν παράξενο τρόπο, οι περισσότεροι συρμοί στη Βικτώρια κολλούν, εκεί διαπιστώνουν οι μηχανοδηγοί ότι δεν λειτουργούν καλά οι πόρτες.
Βγαίνοντας από το τρένο και συνωστιζόμενος στην αποβάθρα, μαζί με εκπροσώπους από όλα τα αναγνωρισμένα κράτη του ΟΗΕ (και από μερικά που ίσως δεν έχουν χαρτογραφηθεί ακόμα), διαπίστωσα τη «δημοφιλία» του υπουργού Καραμανλή, στον οποίον εύχονταν οι επιβάτες να χρειαστεί κι εκείνος να μετακινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, καθώς και άλλα πολλά. Οι επικεφαλής των κομμάτων της αντιπολίτευσης οφείλουν ευγνωμοσύνη στον υπουργό Μεταφορών. Αν εκείνος δεν βρισκόταν στο τιμόνι αυτού του κρίσιμου -για την καθημερινή ζωή του πληθυσμού- υπουργείου, τα ποσοστά των κομμάτων της αντιπολίτευσης θα ήταν ισχνότερα των νυν. Ομως, με τα χάλια των ΜΜΜ, η αντιπολίτευση κάνει καριέρα και αναμένεται να κάνει ακόμα λαμπρότερη.
ΥΓ1: Μη σας παραπλανά η φωτογραφία και νομίσετε ότι αυτό το στριμωξίδι, αλλά και το ακόμη μεγαλύτερο, αυτό που ακολούθησε όταν επιβιβάστηκε το μπούγιο στο ήδη γεμάτο βαγόνι, διασπείρει κορωνοϊό. Εμείς προσωπικά το αποκλείουμε. Αν κινδυνεύαμε, η κυβερνησάρα μας, που κόβει φλέβες για εμάς, θα είχε βελτιώσει τις αστικές συγκοινωνίες.
ΥΓ2: Περνώντας τέτοια ταλαιπωρία κάθε ημέρα, μπορεί να σκεφτείς ότι ενδέχεται να έχουν βάση αληθείας οι φιλοσοφικές και μεταφυσικές θεωρίες περί μετενσαρκώσεως. Ε, δεν γίνεται να γεννιέσαι πρώτη και τελευταία φορά στο χωροχρονικό συνεχές και να τρως τέτοιο σφόλι δίχως να φέρεις βάρη από την προηγούμενη ζωή σου.