Το παραμύθι θανάτου δύο «πολύ γλυκών γιαγιάδων», οι οποίες πρώτα βρήκαν σπίτι σε αστέγους, τους τάισαν και τους φρόντισαν και στη συνέχεια τους σκότωσαν για να τσεπώσουν εκατομμύρια από ασφάλειες ζωής, ζωντάνεψε μέσα από διαδικτυακή εκπομπή της Dateline.
Η Ελεν Γκόλεϊ και η Ολγκα Ράτερσμιτ, πρωταγωνίστριες της υπόθεσης που στον αμερικανικό Τύπο έγινε γνωστοί ως «Οι φόνοι από τις μαύρες χήρες», θεωρούνταν καλοκάγαθες γριούλες στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια, με τους γείτονές τους να τις χαρακτηρίζουν γλυκές γιαγιάδες.
Η γεννημένη το 1931 στο Τέξας Ελεν και η γεννημένη το 1933 στην Ουγγαρία Ολγκα, σύμφωνα με το podcast του Κιθ Μόρισον «The Thing About Helen and Olga», γνωρίστηκαν σε κέντρο ευεξίας του Λος Αντζελες τη δεκαετία του ’90 και αμέσως έγιναν φίλες.
Το 1997 έγιναν μέλη της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας του Χόλιγουντ, η οποία ήταν γνωστή για τη φιλανθρωπική της δράση για του αστέγους. Οπως είπε ο πάστορας Τσαρλς Ζαχέντα, του φάνηκε απολύτως φυσιολογικό όταν οι δύο γιαγιάδες προσφέρθηκαν να βοηθήσουν εθελοντικά τους ανθρώπους που ζούσαν στους δρόμους. Τα μέλη της εκκλησίας και οι γείτονές τους μόνο που δεν τους έδωσαν εύσημα όταν άρχισαν να βρίσκουν σπίτια σε αστέγους, να τους δίνουν φαγητό και να πληρώνουν τα έξοδά τους «για να σταθούν στα πόδια τους».
Την ίδια ώρα η αστυνομία άρχιζε να μετράει πτώματα πρώην αστέγων. Το 1999 βρέθηκε νεκρός, χτυπημένος από αυτοκίνητο, ο 73χρονος Πολ Βάντος, ενώ το 2000 έπειτα από τροχαίο δυστύχημα έχασε τη ζωή του ο Φρεντ Ντόουνι, ο οποίος έμενε στο σπίτι της Ελεν. Τέλος, το 2005 ο 50χρονος Κένεθ ΜακΝτέιβιντ βρέθηκε νεκρός σε σκοτεινό δρόμο, με σημάδια από ρόδα αυτοκινήτου πάνω στον σπασμένο θώρακά του.
Ενας άλλος άστεγος, ο Τζίμι Κόβινγκτον, κατέθεσε αργότερα ότι το 2002 τον πλησίασαν οι δύο γιαγιάδες και του πρότειναν να του βρουν σπίτι και να αναλάβουν τα έξοδά του, «αρκεί να υπογράψει κάποια τυπικά χαρτιά». Τελευταία στιγμή εκείνος αρνήθηκε και, όπως του είπε η αστυνομία, αυτό του έσωσε τη ζωή.
Επειτα από έρευνες, ντετέκτιβ των ασφαλιστικών εταιριών και αστυνομικοί ανακάλυψαν ότι όταν η Γκόλεϊ και η Ράτερσμιτ έδιναν στέγη σε αστέγους, αποσπούσαν την υπογραφή τους και πήγαιναν σε ασφαλιστικές εταιρίες, όπου υπέγραφαν ασφάλειες ζωής γι’ αυτούς. Στη συνέχεια τους χτυπούσαν με αυτοκίνητο, κάνοντας τον θάνατό τους να φανεί σαν να προκλήθηκε από κάποιον ασυνείδητο οδηγό, ο οποίος στη συνέχεια εξαφανίστηκε.
Για τον Βάντος και τον ΜακΝτέιβιντ είχαν υπογράψει συνολικά 20 ασφάλειες ζωής, αποκομίζοντας 4.420.000 ευρώ. Για τους φόνους του Βάντος και του ΜακΝτέιβιντ, τους οποίους οι Αρχές κατάφεραν να «δέσουν», οι δύο γιαγιάδες καταδικάστηκαν το 2008 σε ισόβια.
