Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, αμέσως μόλις εκκινήσει ο υπολογιστής, προσπαθείς να ανοίξεις το πρόγραμμα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σου για να ξεκινήσει η εργασιακή ημέρα. Και μετά περιμένεις, περιμένεις, περιμένεις… Γιατί τόση αναμονή; Δύο θα είναι οι λόγοι: ή η Microsoft αποφάσισε να σου περάσει νταηλίκι τις ενημερώσεις για το λειτουργικό σου σύστημα πρωινιάτικο και θα κάνει τουλάχιστον κάνα μισάωρο να ξεμπερδέψεις ή έρχονται σωρηδόν οι προκάτ ευχετήριες κάρτες από βουλευτές, υπουργούς, καταστήματα από τα οποία είχες ψωνίσει κάποτε, αγνώστους σε εσέ πολιτευτές, δημοτικούς συμβούλους και δεν συμμαζεύεται.
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Το αυτό συμβαίνει και με τα φορητά τηλέφωνα – με την ευχάριστη διαφορά ότι δεν κάνουν δέκα ώρες να ανοίξουν και δεν αργούν να λειτουργήσουν όταν έρχονται οι ετοιματζίδικες ευχές. Το μόνο ενοχλητικό είναι πως με τη βροχή των μηνυμάτων γεμίζει ο σκληρός δίσκος του φορητού τηλεφώνου, αν αυτό δεν είναι και τόσο εξελιγμένο. Όλη τούτη η φασαρία, αντί να σου προκαλεί αίσθημα χαράς, σε φουρκίζει διότι σε καθυστερεί από τη δουλειά σου, και σου δείχνει πού σε έχουν γραμμένο ο άλλος και η άλλη.
Είναι και αχρείαστος κόπος να στέλνεις μαζικές ευχές και ο παραλήπτης, αντί να νιώθει όμορφα που (υποτίθεται ότι) τον «θυμήθηκες», σε ονειδίζει για το γεγονός ότι τον αντιμετωπίζεις σαν πελάτη φαστφουντάδικου ενδιαφέροντος, στον οποίο στέλνεις προτηγανισμένη αγάπη.
Το νόμισμα του ετοιματζίδικου ενδιαφέροντος για τον συνάνθρωπο σπανίως γίνεται δεκτό και δεν πρέπει να γίνεται δεκτό. Αν θέλουμε να ασχοληθούμε με τον περίγυρό μας, ας μπούμε στον κόπο να τηλεφωνήσουμε, να στείλουμε έστω ένα ηλεκτρονικό μήνυμα με προσωπικό τόνο κι όχι αυτά τα νερόβραστα, γλυκανάλατα που στέλνουν ουκ ολίγοι πολιτικοί νομίζοντας πως κάνουν «επικοινωνία» ενώ απλώς τα θαλασσώνουν. Αν δεν προλαβαίνουμε να απευθυνθούμε σε όλους άμεσα, καλύτερα να μην το κάνουμε, παρά να τους δείξουμε ότι τους έχουμε παραχωμένους στη συνείδησή μας μαζί με το… μπούγιο.
Καλά Χριστούγεννα σε όλες και όλους! Πρωταγωνιστής αυτή την ημέρα δεν είναι το φαγητό, τα ποτά, τα ξεφαντώματα και οι επικοινωνιακές ξεπέτες. Είναι ο Χριστός.
