Γνώρισα τον αείμνηστο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια τη Μεγάλη Πέμπτη το Πάσχα του 2005 στην κεντρική πλατεία του Μετσόβου. Είχε μόλις απολύσει η εκκλησία με τα 12 Ευαγγέλια και ο Κάρολος, φρεσκοεκλεγμένος Πρόεδρος, συνοδευόμενος από τους βουλευτές του νομού -μεταξύ των οποίων ο Κώστας Τασούλας, πρέπει να ήταν και ο Βαγγέλης Αργύρης-, κατευθύνθηκε προς ένα φημισμένο τσιπουράδικο.
- Από τον
Μανώλη Κοττάκη
Ανταλλάξαμε μερικές κουβέντες στα όρθια -ήταν περικυκλωμένος από τους πιστούς που δεν τον εγκατέλειψαν όταν δεν εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 2004- και μου υποσχέθηκε πως θα μου διηγηθεί κάποια στιγμή πόσες εθνικές συμφωνίες έκλεισε με ομολόγους του με τσίπουρο από το Μολυβδοσκέπαστο. Το ονόμαζε «γκράπα γιαννιότα» για να συνεννοείται με ομολόγους του και ξένους ηγέτες, όπως ο Τζούλιο Αντρεότι και ο Καντάφι.
Η εκλογή του στην Προεδρία, που είχα το προνόμιο να αποκαλύψω μιλώντας ως αρχισυντάκτης της «Απογευματινής» στην ΕΡΤ3 λίγο πριν από την ανακοίνωσή της (όπως και της Σακελλαροπούλου), είχε γίνει μυθιστορηματικώς. Ενώ όλη η Αθήνα περίμενε ότι ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής θα προτείνει αριστερό Πρόεδρο τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, εκείνος -για άλλους λόγους- έστειλε μυστικά τον Θόδωρο Ρουσόπουλο στο διαμέρισμα φίλου του Παπούλια πίσω από το «Χίλτον» και έκλεισε τη συμφωνία μαζί του.
Προς ικανοποίηση του υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη, συμφοιτητού του Παπούλια στην κατοχική Νομική Αθηνών. «Περπατούσαμε με τον Πέτρο στην Αθήνα και σκοντάφταμε πάνω σε πτώματα πολιτών που πέθαναν από την πείνα» μου αποκάλυψε αργότερα ο Παπούλιας!
Η υποψηφιότητα
Το μυστικό της υποψηφιότητας δεν μαθεύτηκε, αν και ο Παπούλιας με την ιδιότητα του πρώην βουλευτή ζήτησε από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου να τον συναντήσει για κάποιο θέμα. Αρχές Δεκεμβρίου του 2004 ο Καραμανλής έριξε τη βόμβα. Πρώτη φορά η συντηρητική παράταξη επέλεγε Πρόεδρο κεντρογενή πολιτικό, υπουργό του Ανδρέα Παπανδρέου!
Ο Παπούλιας ως Πρόεδρος πληροφορήθηκε το αποτέλεσμα της εκλογής του στην οικία του, στην οδό Ασκληπιού, από την πρόεδρο της Βουλής Αννα Μπενάκη, με εκείνη την αλησμόνητη και προφητική προσφώνησή της για τη «μείωση της εθνικής κυριαρχίας». Τον όρκισε ο Χριστόδουλος.
Πάνω στον πρώτο χρόνο της Προεδρίας του θέλησε να σηματοδοτήσει την αντίληψή του για τον θεσμό. Η συνεργάτης του, εξαίρετη συνάδελφος Αγγελική Σπανού, με βολιδοσκόπησε για να αφιερώσω μια εκπομπή μου, την «Άλλη όψη», στην ΕΡΤ, στον Πρόεδρο. Ο Παπούλιας είχε ήδη δεχθεί να κάνει μια εκπομπή στο Mega Channel με τη Μάρα Ζαχαρέα επισκεπτόμενος την ακριτική Λήμνο και για να τηρηθούν οι ισορροπίες θέλησε να κάνει ακόμη μία στη δημόσια τηλεόραση.
Δεν θυμάμαι ποια βγήκε πρώτη στον αέρα! Πρότεινα το γύρισμα να γίνει στο Προεδρικό Μέγαρο και δεδομένου ότι εν ενεργεία Πρόεδροι δεν δίδουν συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους, το σωστό θα ήταν να απαντήσει ο Πρόεδρος σε ερωτήματα μαθητών. Εγώ απλώς θα συντόνιζα και θα κάναμε μαζί βουβά πλάνα μέσα και έξω από το Μέγαρο. Συμφώνησαν άπαντες: Η Αγγελική, ο Κώστας Μπίκας, ο πρέσβης Γεωργίου. Τη δήλη ημέρα εμφανιστήκαμε στο Προεδρικό -Μάρτιος του 2006- μαζί με τον σκηνοθέτη μου Γιώργο Σταμούλη, τον θρυλικό καμεραμάν Τέλη Μεταξά, τον τεχνικό Μουγνάι, τη διευθύντρια παραγωγής Αννα Ταμβίσκου, τις μακιγιέζ Μαρία Πανταζή και Ρενάτα Αλέξη (αν θυμάμαι καλά), τον βοηθό σκηνοθέτη Στρατή Μπογδάνο, τη βοηθό παραγωγής Τζίνα Θεοδωρακοπούλου και «καταλάβαμε» το Μέγαρο. Βάλαμε μαζί με τον Πρόεδρο φορητά μικρόφωνα με μπαταρίες στην τσέπη («σαν ομοσπονδιακοί του FBI είμαστε!» σχολίαζε γελώντας), περπατήσαμε και κάναμε πλάνα στους Κήπους που βλέπουν την Ηρώδου Αττικού, διασχίσαμε μαζί τον διάδρομο που οδηγεί στην αίθουσα διαπιστευτηρίων και καταλήξαμε μπροστά στα παιδιά του δημοτικού σχολείου Χαλανδρίου. Εκεί ο Παπούλιας μεταμορφώθηκε!
Συνιστώ στους συνεργάτες της νυν Προέδρου να ζητήσουν από τον πρόεδρο της ΕΡΤ Κωνσταντίνο Ζούλα αντίγραφο της εκπομπής για να δουν τι σημαίνει Προεδρία με βάρος και με παρέμβαση, για να καταλάβουν γιατί έχοντας ζήσει τον θεσμό από μέσα σε διαδοχικές Προεδρίες διαμαρτύρομαι για τα λάθη της.
Ο Παπούλιας απάντησε σε δέκα ερωτήσεις μαθητών -εγώ απλώς μοίραζα την μπάλα- και μίλησε αναλυτικά για τις σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα, προβλέποντας ότι ο 21ος αιώνας ανήκει στο Πεκίνο, λέγοντας ότι η Ρωσία «δεν είναι ανατέλλουσα δύναμη αλλά παλαιά δύναμη» και ότι η Δύση πρέπει να προσδιορίσει τις σχέσεις μαζί της! Πόσο μπροστά ήταν; Δεκαπέντε χρόνια. Σήμερα ζούμε τις προβλέψεις του.
Τον είδα μερικές φορές ακόμη με μεσολάβηση του Κώστα Μπίκα και στα χρόνια των Μνημονίων. Φώναζε τον μετρ της Προεδρίας Στέφανο, που ήταν στην Ηρώδου Αττικού από την εποχή του Καραμανλή, μας τρατάριζε τα «γνωστά» (ειδικώς απόγευμα) και αφού συζητούσαμε πότε πήγαμε για τελευταία φορά στο στέκι του στην Καισαριανή, στον Τσοπανάκο του θρυλικού Κανονιέρη (συνεχίζει την παράδοση ο υιός του Θεόφιλος), μπαίναμε σιγά σιγά στα βαθιά. Τα πολύ βαθιά. Τα off the record έως και σήμερα!
Η παρέα του
Νομίζω πως μια από τις τελευταίες εξόδους του με Ιωάννη Βαρβιτσιώτη, Προκόπη Παυλόπουλο και άλλους καμπαλέρος στον Τσοπανάκο ήταν! Ό, τι του θύμιζε Hπειρο τον συγκινούσε. Ωραίες οι βόλτες του στην Αίγλη και στο Zonars (νυν Αthenee) με τους φίλους του Γιάννη Βαρβιτσιώτη και Αντώνη Κουνάδη, αλλά ο Κάρολος είχε πάντοτε την κάπα του κρεμασμένη! Εκεί που «έφυγε». Στο σπίτι του. Στο νησάκι της λίμνης Ιωαννίνων. Ήταν βαθιά πατριώτης και έτσι θα τον θυμάμαι! Δίδαξε πώς μια ηγεσία μπορεί να είναι ουσιώδης και εθνικώς αποτελεσματική χωρίς να είναι θορυβώδης και επικοινωνιακή!
