Όταν είσαι άνεργος, έχεις έναν καημό. Οταν όμως ψάχνεις για δουλειά, τότε κοιτάς αυτή να είναι, ει δυνατόν και ξεκούραστη. Μια τέτοια δουλειά είναι αυτή του βουλευτού. Και ακόμη πιο ξεκούραστη του βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας.
Αν έχεις την τύχη να είσαι βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, είσαι Θεός. Ουδείς σε ρωτάει και ουδείς σε ενοχλεί. Άλλοι φροντίζουν και ιδρώνουν για σένα. Κάπου κάπου σου στέλνουν ένα κείμενο 70 ή 100 σελίδων να το υπογράψεις, χωρίς να προλαβαίνεις να το διαβάσεις, διότι είναι επείγον! Δεν πειράζει, το έχουν διαβάσει άλλοι για σένα.
Είσαι υποχρεωμένος να ανέχεσαι χωρίς να μιλάς τα καπρίτσια του κ. Πατέλη, τους σαλτιμπαγκισμούς του Άδωνι, τα καραγκιοζιλίκια του Πέτσα, την άλωση του κόμματος από σημιτανθρώπους και κνίτες, τις ύβρεις των ειδικών, τις αρπαχτές με τα PCR, τις βλασφημίες του κ. Μόσιαλου, το φιάσκο του EastMed, τις προκλήσεις των Πακιστανών, τη διαφήμιση της μαντίλας και αιδημόνως να σιωπάς.
Βέβαια, είσαι ελεύθερος να λιβανίζεις τον κ. Μητσοτάκη, όπως ο κ. Μανωλάκος.
