Το κακό δεν είναι πως λένε ό,τι τους κατέβει, αλλά ότι πιστεύουν πως έχουν δίκιο και αναμένουν να γίνουν πιστευτοί!
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Μετά τη χιονόπτωση δεν κυκλοφόρησαν τα σαλιγκάρια, όπως συμβαίνει μετά το ψιλόβροχο, αλλά βγήκε βόλτα ένα κοπάδι από δηλώσεις-πυρότουβλα, που εκτοξεύτηκαν από χείλη πολιτικών.
Η δήλωση της χρονιάς ανήκει στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος είπε ότι το κράτος αιφνιδιάστηκε διότι το χιόνι έπεσε μέρα μεσημέρι και όχι βράδυ, όπως κάνει συνήθως! Η ανθρωπότητα, διά πρωθυπουργικών χειλέων, ενημερώνεται έκπληκτη ότι πρέπει πάντα να χιονίζει το βράδυ, διότι έτσι συμπεριφέρονται συνήθως οι χιονοπτώσεις.
Αυτή τη δηλωσάρα ο πρωθυπουργός την έκανε σε ομιλία του στη Βουλή το Σάββατο και έχει ως εξής: «Ως προς το ζήτημα του χιονιού, θέλω να σας πω και εγώ ότι κανείς μετεωρολόγος δεν πρόβλεψε τον όγκο του χιονιού που έπεσε στο κέντρο της Αθήνας και, σε αντίθεση με άλλες χιονοθύελλες, το χιόνι έπεσε μέρα μεσημέρι -συνήθως πέφτει βράδυ-, και κανείς -κανείς!- μετεωρολόγος δεν είχε προβλέψει ότι θα ρίξει μισό μέτρο στο κέντρο της Αθήνας και στα βόρεια προάστια». Οταν με το καλό εγκαταλείψει την πολιτική ή η πολιτική τον εγκαταλείψει πρώτη, ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να ασχοληθεί με την… ιστάμενη κωμωδία (stand up comedy).
Η δεύτερη δήλωση των ημερών έγινε στο twitter, ανήκει στον 82χρονο απόμαχο της πολιτικής (η πολιτική τον εγκατέλειψε πρώτη) Στέφανο Μάνο και στρέφεται εναντίον των οδηγών που εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό:
«Βιαστήκαμε να δώσουμε αποζημιώσεις σε οδηγούς που δεν είχαν αλυσίδες και είχαν φθαρμένα λάστιχα. Κανονικά αυτοί θα έπρεπε να πληρώσουν αποζημίωση 2.000 ευρώ για το μεγάλο πρόβλημα που προκάλεσαν στους δρόμους».
Από όσα έγραψε στο twitter ο Στέφανος Μάνος ξεχωρίζει η επιλογή του α’ πληθυντικού προσώπου – «βιαστήκαμε να δώσουμε αποζημιώσεις». Λες και ήδη έδωσε τις αποζημιώσεις από την τσέπη του!
Διαβάζοντας τα παραπάνω δεν μπορείς να αποφύγεις τη σκέψη ότι θα ήταν καλό να θεσπιστεί το ακόλουθο μέτρο: Όσοι υπουργοί, πρωθυπουργοί και λοιποί συμμετείχαν σε κυβερνήσεις που αύξησαν το δημόσιο χρέος να υποχρεούνται να συμμετέχουν στην αποπληρωμή του, προσφέροντας την προσωπική περιουσία τους.
