Μία ενδιαφέρουσα έκπληξη έκρυβε για το τέλος της ανάλυσής του προχθές το βράδυ ο ιδιοκτήτης της εταιρίας δημοσκοπήσεων Mark Θωμάς Γεράκης, μετά το πέρας της δημοσιοποίησης των αποτελεσμάτων της τελευταίας του μέτρησης για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤ1
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Οπως είπε προς τον παρουσιαστή Νίκο Χατζηνικολάου αλλά και προς όλους όσοι ασχολούνται με τα πολιτικά πράγματα στη χώρα μας, από τη μέτρηση αυτή και εφεξής θα αποφεύγει να προβαίνει σε εκτίμηση πρόθεσης ψήφου για τα πολιτικά κόμματα, καθώς τις τελευταίες εκλογές παρατηρήθηκε το φαινόμενο ένας μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων να αποφασίσει είτε πάνω από την κάλπη είτε την παραμονή της αναμετρήσεως.
Το επιχείρημα του Θωμά Γεράκη ακούστηκε λογικό, πόσο μάλλον όταν υποστηριζόταν με πειστικότητα από τα ευρήματα της δημοσκόπησής του. Σύμφωνα με αυτά, οι πολίτες θα επέλεγαν μία αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε ποσοστό μόλις 27,5% και αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό μόλις 15%. Κάτι που δείχνει ότι το εκλογικό σώμα, με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, στην καλύτερη περίπτωση εγκρίνει το δίλημμα αυτοδυναμία ή ακυβερνησία με ποσοστό που οριακά φτάνει το 30% του γενικού πληθυσμού.
Καταγράφεται, λοιπόν, μία συνολική απονομιμοποίηση και σε μεγάλο βαθμό είναι λογική η επιφύλαξη που αποφάσισε να διατηρήσει ο κύριος Γεράκης – προς γενική κατάπληξη όλων. Έχουμε συνηθίσει, βλέπετε, τα τελευταία χρόνια κάτω από τον τίτλο «εκτίμηση πρόθεσης ψήφου» να διαβάζουμε αυθαίρετες αναγωγές μετακινήσεως ψηφοφόρων και μαντεψιές για το ποιον πολιτικό σχηματισμό θα ψηφίσουν οι Έλληνες, όταν πλέον είναι γνωστό στους πάντες ότι οι συμπατριώτες μας αποφασίζουν την τελευταία στιγμή. Πώς εσύ ξέρεις ποιον θα επιλέξει πάνω από την κάλπη οργισμένος Ελλην έπειτα από έξι μήνες ή έπειτα από έναν χρόνο, και τρέχεις να το υπολογίσεις από σήμερα; Μέσα στο μυαλό του είσαι; Λίγο δύσκολο!
Υπό αυτήν την έννοια, λοιπόν, άριστα έπραξε ο κύριος Γεράκης, που προσπαθεί από τώρα να διαφυλάξει την αξιοπιστία του, πολύ περισσότερο, δε, που ορισμένα φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης του απέδωσαν τον ρόλο του μετακλητού υπαλλήλου του Μεγάρου Μαξίμου. Χαρακτηρισμός που μάλλον τον αδικεί και από τον οποίο επιχειρεί να αποδράσει σήμερα.
Υπάρχει, όμως, κι άλλη ανάγνωση γι’ αυτήν την ξαφνική μεταβολή στη μεθοδολογία των δημοσκοπήσεων, που θα διενεργούνται εφεξής χωρίς να δίνεται στη δημοσιότητα η εκτίμηση της πρόθεσης ψήφου. Ανάγνωση ολίγον συνωμοσιολογική. Σύμφωνα με αυτήν, το παγιωμένο προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και η διαμορφωμένη πεποίθηση στην κοινή γνώμη, βάσει των αποτελεσμάτων εκτίμησης πρόθεσης ψήφου, ότι η Νέα Δημοκρατία κινείται σε ποσοστά κοντά στο 34% έως 35%, έχουν δημιουργήσει συνθήκες πολιτικής χαλάρωσης στην εκλογική βάση της παράταξης, η οποία θεωρεί ότι -εύκολα ή δύσκολα- στις δεύτερες εκλογές θα επιτευχθεί ο στόχος -έστω οριακά- της αυτοδυναμίας.
Οταν, όμως, εξαφανίζεται από τον πολιτικό χάρτη η εκτίμηση του… περιπάτου απέναντι στον παραπαίοντα ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όμως δείχνει να ξυπνάει και να κλείνει μέτωπα (αυτό υπηρέτησε η επίσκεψη του κύριου Τσίπρα στον Σκάι), τότε εκτιμάται ότι η δύναμη του διακυβεύματος αυτοδυναμία ή ακυβερνησία θα αυξηθεί και ότι η εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας θα ξυπνήσει.
Σημειωτέον ότι, με βάση όλες τις υπάρχουσες μετρήσεις, η συσπείρωση των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας κινείται σήμερα στο ιστορικό χαμηλό του 67%. Δεν υποστηρίζω ότι σκοπίμως αφαίρεσε την πρόθεση ψήφου ο κύριος Γεράκης, είμαι όμως βέβαιος ότι αύριο μεθαύριο κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας θα αρχίσουν να ανεμίζουν προς τον κόσμο της παράταξης το χαμηλό ποσοστό του 31,5%, που έδωσε η Mark και άλλες εταιρίες προς την κυβέρνηση, για να εκβιάσουν την παλιννόστηση δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της Κεντροδεξιάς στη μητέρα παράταξη. Στη λογική του Μένιου Κουτσόγιωργα: Το φως απέναντι στο σκότος.
Ακόμη και έτσι να είναι, με βάση την πολιτική ατμόσφαιρα που διαμορφώνεται (η ακρίβεια πήρε κεφάλι στην επιλογή των Ελλήνων ως νούμερο ένα πρόβλημα σε σύγκριση με την πανδημία), το εγχείρημα θα αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολο στην υλοποίησή του. Όχι ακατόρθωτο, αλλά πάντως -με τα δεδομένα της στιγμής- απίθανο. Διότι, όπως ομολόγησε στη συνέντευξή του στον Σκάι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, η ενισχυμένη αναλογική που ψήφισε η Νέα Δημοκρατία δεν είναι και τόσο ενισχυμένη, αλλά ένας συνδυασμός αναλογικότητας και κυβερνησιμότητας.
Αυτό νομοθέτησε ο πολιτικός γίγαντας Γιώργος Γεραπετρίτης, ο οποίος, εκτός από εμάς, κατονομάστηκε την περασμένη Κυριακή και από την εφημερίδα «Καθημερινή» ως ο εμπνευστής και συγγραφέας αυτού του αποσταθεροποιητικού νόμου, όχι ο Τάκης Θεοδωρικάκος, ο υπουργός Εσωτερικών, που λειτούργησε ως αυτοφωράκιας και τώρα τρέχει να βγάλει, όπως λέει και ο λαός μας, «την ουρά του απέξω». Ούτε ο υφυπουργός του, ο σοβαρός Θεόδωρος Λιβάνιος, ο οποίος τουλάχιστον ξέρει να διαβάζει δημοσκοπήσεις μετά τη μακρά θητεία του δίπλα στον Ηλία Νικολακόπουλο.
Η χώρα, λοιπόν, καλό είναι να το λέμε, με την τυπική αφορμή της αλλαγής μεθοδολογίας από τον κύριο Γεράκη έχει εισέλθει πλέον στη φάση μιας πρώιμης πολιτικής περιπέτειας. Είτε ο πίνακας με την εκτίμηση πρόθεσης ψήφου εξαφανίστηκε για να προστατευτούν οι δημοσκόποι από τα υπόγεια ρεύματα της κοινής γνώμης είτε για να εργαλειοποιηθούν τα χαμηλότερα ποσοστά και να εκβιαστεί το εκλογικό σώμα προς την κατεύθυνση της αυτοδυναμίας, το βέβαιο είναι ένα: Κατακτήσαμε το 2019 το ακριβό αγαθό της πολιτικής σταθερότητας, που δίνει στον εκάστοτε πρωθυπουργό τη δυνατότητα να προχωρά στη λήψη άμεσων αποφάσεων, είτε αυτές είναι θετικές είτε αρνητικές, πάντως είναι άμεσες, και τρία χρόνια μετά διαπιστώνουμε ότι εξαιτίας λάθος χειρισμών και της δυσαρέσκειας που υπάρχει σε ένα ισχυρό τμήμα της εκλογικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας αυτό το αγαθό το έχουμε θέσει πάλι υπό αμφισβήτηση και υπό διαπραγμάτευση. Και δεν φταίει αυτήν τη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό.
