Ο παππούς του Γεώργιος Μελισσινός ήταν από τους πιο γνωστούς υποδηματοποιούς των Αθηνών. Έφτιαχνε μέχρι και τα ορειβατικά παπούτσια των μελών της βασιλικής οικογένειας. Ο πατέρας του Σταύρος Μελισσινός έκανε μόδα τα αρχαιοελληνικά σανδάλια τραβώντας το ενδιαφέρον προσωπικοτήτων διεθνούς φήμης, όπως οι Beatles και η Σοφία Λόρεν. Παράλληλα έγραφε ποιήματα κι έτσι απέκτησε το προσωνύμιο «σανδαλοποιός ποιητής».
- Από τον
Ηλία Μαραβέγια
Ο Παντελής Μελισσινός, ο οποίος «τρέχει» το ιστορικό brand με τα χειροποίητα σανδάλια από το 2004, εξέλιξε τον… τίτλο του πατέρα του κάνοντας re-branding ως «ο σανδαλοποιός ποιητής των αστέρων». Μάλιστα, η ζωή του όλη θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ταινία, με πλάνα από το μεταπολεμικό Μοναστηράκι και τη Νέα Υόρκη των 80s μέχρι την περιοχή της Ακρόπολης του 2022, που πριν από λίγες εβδομάδες θορυβήθηκε από τη φοβερή έκρηξη στη λεωφόρο Συγγρού.
«Η επιχείρηση ξεκίνησε από τον παππού μου το 1920, όταν άνοιξε το κατάστημά του στην οδό Πανδρόσου, στο Μοναστηράκι. Αρχοντικός άνθρωπος και καλοντυμένος πάντα, ήξερε να φτιάχνει υποδήματα, αλλά ήταν πιο πολύ επιχειρηματίας» λέει ο Παντελής Μελισσινός στην «Espresso» και συνεχίζει: «Την περίοδο εκείνη όλοι οι Αθηναίοι που νοιάζονταν για την υγεία τους πήγαιναν στα βουνά για περπάτημα και φορούσαν ορειβατικά παπούτσια. Ήταν, ας πούμε, τα αθλητικά της εποχής. Ο παππούς μου, λοιπόν, τα κατασκεύαζε και ανάμεσα στους πελάτες του ήταν η Φρειδερίκη και άλλα μέλη της βασιλικής οικογένειας…»
Δυστυχώς, ο Γεώργιος Μελισσινός έφυγε από τη ζωή μόλις στα 55 χρόνια του, από εγκεφαλικό επεισόδιο. Τη σκυτάλη στο κατάστημα πήρε ο γιος του Σταύρος, ο οποίος έβαλε τότε στην άκρη τις σπουδές του στη σκηνοθεσία.
«Οι εποχές ήταν άσχημες, μεταπολεμικές. Μιλάμε για το 1955. Ο πατέρας μου, λοιπόν, είχε τη φαεινή ιδέα τα αρχαιοελληνικά σανδάλια που έφτιαχνε ο παππούς μου για το Εθνικό Θέατρο να τα φτιάξει κι εκείνος για την καθημερινή ζωή. Ήταν άλλωστε καλλιτεχνικός τύπος. Έγραφε ποιήματα και είχε εκδώσει ατομικές συλλογές – εξ ου και έγινε γνωστός ως “ο σανδαλοποιός ποιητής”. Επρόκειτο για ρίσκο, βέβαια, που πήρε τότε με τα σανδάλια, αλλά του βγήκε σε καλό. Πέρασε μια Αγγλίδα χορογράφος από τη βιτρίνα, τα είδε και του ζήτησε περισσότερα για την ομάδα της. Ο πατέρας μου το εξέλαβε ως σημάδι από τον Θεό και έβαλε μερικά ακόμη στη βιτρίνα, ξεπουλώντας τα αμέσως σε Αμερικανίδες τουρίστριες. Μέσα σε μία μέρα έβγαλε όσα χρήματα θα έβγαζε σε έναν μήνα!» σημειώνει ο Παντελής Μελισσινός.
Κάπως έτσι άρχισε η «χρυσή» εποχή για το κατάστημα. «Άρχισαν να αγοράζουν σανδάλια άντρες και γυναίκες. Απλός κόσμος, αλλά και διασημότητες. Πέρασε από το εργαστήριο η Τζάκι Ωνάση, η Σοφία Λόρεν, η οποία γύριζε τότε στη χώρα μας το φιλμ “Το παιδί και το δελφίνι”, η Αγκαθα Κρίστι, ο Γκάρι Κούπερ, πάρα πολλοί… Βέβαια, εκείνοι που μας καθιέρωσαν ήταν οι Beatles. Τους είχε φέρει στο μαγαζί ο Αλέξης Μάρδας, γνωστός και ως “Magic Alex”, που ήταν συνεργάτης και φίλος τους. Ο αδελφός μου, ο οποίος ήταν μέγας φαν των Beatles, είχε πάθει σοκ βλέποντάς τους να μπαίνουν στο μαγαζί. Μετά ο Τζον Λένον ξανάρθε και μόνος του. Πάντως, μόλις διαδόθηκε ότι στον Μελισσινό πήγαν οι Beatles και πλέον φοράνε τα σανδάλια του, άρχισε να γίνεται το αδιαχώρητο… Βέβαια, ανέβηκε κατακόρυφα και ο ανταγωνισμός» αναφέρει.
Σημαντικές προσωπικότητες
Ως πιτσιρικάς, ο Παντελής Μελισσινός θυμάται να μπαίνουν σημαντικές προσωπικότητες στο κατάστημα του πατέρα του. «Εκείνη την εποχή στην Αθήνα υπήρχαν άνθρωποι σαν τον Τσαρούχη, τον Αργυράκη, τον Κατσαρό, οι οποίοι ήταν τακτικοί “θαμώνες” μας. Εγώ τους έβλεπα και έπλαθα μαγικούς κόσμους. Ειδικά ο Τσαρούχης με τη γενειάδα και τα μαλλιά μού φαινόταν σαν τον Ομηρο ή τον Πλάτωνα» σχολιάζει.
Καθημερινά, με το που τελείωνε το σχολείο του έτρεχε στο εργαστήρι για να μάθει τη δουλειά από νωρίς. «Μικρός άρχισα να φτιάχνω σανδάλια, μου άρεσε πολύ. Παράλληλα μπήκα και στις καλλιτεχνικές… ράγες, ξεκινώντας να γράφω, να ζωγραφίζω, να παίζω πιάνο, να συνθέτω. Αρχικά ήθελα να φοιτήσω στη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά τελικά βρέθηκα στην Αμερική. Σπούδασα εικονογράφηση στο Parsons School of Designs, στη Νέα Υόρκη, πήρα Master στη ζωγραφική και μόλις αποφοίτησα έγινα καλλιτεχνικός διευθυντής στο Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού της πόλης. Έζησα στο Μανχάταν μία δεκαετία, από τις αρχές των 80s» λέει.
Η απόφασή του να επιστρέψει στην Ελλάδα συνδέθηκε με ληστεία εναντίον του. Του επιτέθηκαν τέσσερις κακοποιοί στη Νέα Υόρκη και του έσπασαν το δάχτυλο για να του πάρουν το δαχτυλίδι που φορούσε. «Έφυγα με πλοίο. Δεν μπορούσα καν να μπω στο αεροπλάνο τότε, λόγω της κλειστοφοβίας μου. Πήρα ένα πολωνικό καράβι που μετέφερε κυρίως εμπορεύματα, αλλά έπαιρνε και περιορισμένο αριθμό ταξιδιωτών. Ύστερα από οκτώ μέρες φτάσαμε στη Γαλλία. Είχα μαζί τα έργα τέχνης μου, αλλά για κάποιον λόγο οι τελωνειακοί πίστευαν πως οι πίνακες δεν ήταν φτιαγμένοι από έναν σπουδαστή, αλλά από κάποιον σημαντικό ζωγράφο. Με τα πολλά βρέθηκε μια κοπέλα αστυνομικός στο τελωνείο, η οποία βλέποντας το όνομα Μελισσινός στις αποσκευές μου με ρώτησε τι τον είχα. “Είναι ο πατέρας μου” της απαντώ και μου λέει τότε: “Κάθε χρόνο πάω και αγοράζω σανδάλια από το μαγαζί του”. Κάπως έτσι με άφησαν να φύγω με τα έργα μου» σημειώνει.
Γυρίζοντας στα πάτρια εδάφη, ο Παντελής Μελισσινός βρήκε την Ελλάδα σε άνθηση. Αρχικά έπιασε δουλειά σε ένα παραλιακό κλαμπ, το Loft του Λάκη Ραπτάκη, οργανώνοντας με επιτυχία θεματικά πάρτι.
«Με τα σανδάλια άρχισα να ασχολούμαι το 2004. Μέχρι τότε πήγαινα και βοηθούσα, αλλά δεν με άφηνε ο πατέρας μου να παίρνω πρωτοβουλίες, π.χ. σε νέα σχέδια. Το 2004 τον έδιωξαν από την Πανδρόσου, όπου ήταν για παραπάνω από 80 χρόνια το μαγαζί, και αναγκάστηκε να πάρει σύνταξη. Εγώ, λοιπόν, μετέφερα το κατάστημα στου Ψυρρή, στην οδό Αγίας Θέκλας, όπου άρχισαν να έρχονται όλοι οι παλιοί πελάτες μας. Ήταν και η χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων, οπότε λειτούργησε θετικά όλο αυτό. Άρχισα να γίνομαι κι εγώ γνωστός διεθνώς και μπήκα στη διαδικασία να φτιάξω και άλλων ειδών σανδάλια, με ζωγραφική στο χέρι και πρωτότυπα σχέδια. Αυτό άρεσε και ξεκίνησε η ανοδική μου πορεία. Βέβαια δούλεψα πάρα πολύ» επισημαίνει.
Όσο για τη δική του πελατειακή λίστα διασημοτήτων; Είναι μεγάλη και περιλαμβάνει από βασιλείς και πολιτικούς μέχρι σταρ του Χόλιγουντ. «Το 2004 είχε έρθει η βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, η οποία ήξερε τον πάτερα μου. Της είχε φτιάξει σανδάλια. Εγώ έφτιαξα για τον γιο της, τον Φελίπε» αναφέρει ο Παντελής και συνεχίζει: «Η Τζιλ Μπάιντεν, η γυναίκα του σημερινού πλανητάρχη Τζο Μπάιντεν, ο οποίος ήταν τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, με επισκέφθηκε το 2011. Είχε γίνει χαμός εκείνη τη μέρα. Η αστυνομία είχε κλείσει την Ερμού, ενώ γύρω από το μαγαζί ακροβολισμένοι κάτι τύποι με γυαλιά, όπως αυτοί του FBI που βλέπουμε στις ταινίες» αναφέρει.
Φαν και η Ευγενία Νιάρχου
«Η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ έμαθε για τα σανδάλια μου και αφού της έστειλα ένα ζευγάρι, εκείνη μου απάντησε με αυτόγραφο ευχαριστήριο μήνυμα.
Φέτος έμαθα ότι αρέσουν και στην Ευγενία Νιάρχου. Είχε έρθει κάποιος να πάρει σανδάλια και μου είπε ότι τον έστειλε εκείνη. Δύσκολος πελάτης ήταν ο σκηνοθέτης Μπράιαν ντε Πάλμα, ο οποίος είχε έρθει να δει και μου είχε βγάλει το λάδι. Από τους διάσημους πελάτες μου έγινα φίλος με την ηθοποιό Λίλι Τόμλιν. Είχαμε πάει μάλιστα και σε ζαχαροπλαστείο μαζί για να φάμε ελληνικό γλυκό.
Τον Μπομπ Σάγκετ, που πέθανε σχετικά πρόσφατα, όταν ήρθε στο μαγαζί τον πέρασα για γιατρό. Τον ρωτάω: “Είσαι γιατρός;” και μου απαντά “Ναι, κάνω εγχειρήσεις”. Κάποια στιγμή πέρασε κάποιος και τον αναγνώρισε, και τότε τον θυμήθηκα από την εκπομπή με τα πιο αστεία βίντεο της Αμερικής».
Από το 2019 ο Παντελής Μελισσινός έχει μεταφέρει το κατάστημά του στην Ακρόπολη, στην οδών Τζιραίων 16. «Προχώρησα στην αγορά του κτιρίου, γιατί ήξερα πάντα ότι δεν θα πάρω σύνταξη, οπότε έπρεπε να έχω έναν χώρο. Μετά ήρθε ο Covid και μας έβγαλε κάπως από τα νερά μας. Βέβαια, ο κόσμος έχει αρχίσει να ανακαλύπτει ξανά αυτό το μέρος. Κάποιοι με ψάχνουν ακόμη στου Ψυρρή, αλλά τώρα με το ίντερνετ τα πράγματα είναι πιο εύκολα» επισημαίνει.
Η πρόσφατη έκρηξη στη Συγγρού ήταν σοκαριστική για εκείνον. «Ήταν κοντά και έσπασαν όλες οι τζαμαρίες του μαγαζιού. Με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν “έλα, γιατί βάλανε βόμβα”. Τρελάθηκα! Μετά ακούσαμε πως ήταν το αέριο, αλλά ακόμη δεν μας έχουν πει κάτι επίσημα» σχολιάζει.
Όσο για το όνειρο της ζωής του, όπως τονίζει ο «σανδαλοποιός ποιητής των αστέρων», θέλει να κλείσει ο κύκλος όπως άνοιξε, με την τέχνη! «Θέλω να ασχοληθώ περισσότερο με τη ζωγραφική, την ποίηση και τα θεατρικά μου. Και το σανδάλι να γίνει ακόμη πιο καλλιτεχνικό, σαν έργο τέχνης…» καταλήγει.
