Η υπόθεση της κλοπής πολεμικού υλικού «αιχμής» από αποθήκη πυρομαχικών στη Λέρο είναι πολύ πιο σοβαρή απ’ όσο επιχειρούν μερικοί να την εμφανίσουν.
- Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Γιατί όποιο σενάριο να υιοθετήσει κανείς, πέφτουν βαριές σκιές στη λειτουργία των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αποδεικνύοντας τη σχέση αξιόμαχων στελεχών τους με το οργανωμένο έγκλημα ή, ακόμη χειρότερα, με την τρομοκρατία.
Το μυστήριο της Λέρου πρέπει επομένως να διαλευκανθεί άμεσα. Τα «είμαστε κοντά», «έσπασε ο ένας», «τους εξετάζουμε κατ’ αντιπαράσταση» και διάφορες άλλες αστυνομικού τύπου διαρροές από αρμόδιους κύκλους του υπουργείου Άμυνας προδίδουν άγχος, αλλά δεν συμβάλλουν στο ξεκαθάρισμα της εικόνας. Που θα υπάρξει όχι μόνο με τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών, αλλά όταν δοθούν πλήρεις και πειστικές εξηγήσεις σχετικά με τα κίνητρά τους. Δεν χρειάζεται να είσαι αστυνομικό… σαΐνι για να αντιληφθείς ότι τα σενάρια για τα κίνητρα των υπευθύνων της κλοπής εξαντλούνται σε μόλις τέσσερις εκδοχές. Η πρώτη και πιο «αθώα» αφορά τον προσπορισμό παράνομου κέρδους. Ότι πήραν τα όπλα για να τα πουλήσουν στη μαύρη αγορά, είτε αυτή αφορά διεθνή κυκλώματα είτε ντόπιους νονούς του οργανωμένου εγκλήματος (διερωτάται κανείς βεβαίως αν χρειάζονται νάρκες και αντιαρματικά).
Η δεύτερη εκδοχή αφορά το σενάριο οργάνωσης θερμοκέφαλων «ακροδεξιών», που θα μπορούσε να ταιριάζει καλύτερα στα στερεότυπα των πάσης φύσεως «στρατόκ…βλων». Για την Ελλάδα μοιάζει απίθανο, αλλά μην ξεχνάμε την πρόσφατη ανακάλυψη ενός αντίστοιχου οπλοστασίου στις τάξεις Ιταλών νεοφασιστών, οπαδών της Γιουβέντους, που περιείχε ακόμη και λειτουργικό πύραυλο εδάφους-αέρος! Παλαβοί υπάρχουν παντού…
Το τρίτο και μάλλον πιο απίθανο σενάριο αφορά ανάμειξη ξένου δακτύλου. Υπό τη μορφή δολιοφθοράς από εχθρικές δυνάμεις με τη συνεργασία Ελλήνων στρατιωτικών. Τραβηγμένο, μπορεί να σκεφτείτε, όμως τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί από τη στιγμή που στις εγκαταστάσεις της ίδιας ναυτικής βάσης βρέθηκαν πρόσφατα να λιάζονται αμέριμνοι δύο Γερμανοί που παρίσταναν τους κολυμβητές και αποδείχτηκε ότι ήταν στελέχη ΜΚΟ για τους πρόσφυγες.
Η τέταρτη και περισσότερο δραματική εκδοχή αφορά διασυνδέσεις των δραστών της κλοπής με πυρήνες αριστερής τρομοκρατίας τύπου 17 Νοέμβρη και κυρίως των νεότερων παραφυάδων της που φλερτάρουν με τυφλά χτυπήματα, χωρίς να λογαριάζουν ανθρώπινες ζωές. Αν αποδειχτεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα. Γιατί αν οι αριστεροί τρομοκράτες και πάσης φύσεως αντιεξουσιαστές έχουν φτάσει να διεισδύουν σε μονάδες πρώτης γραμμής, από τις πλέον αξιόμαχες, όπως τα ΟΥΚ, ζήτω που καήκαμε! Έχουμε τελειώσει ως χώρα.
Γι’ αυτό ξαναλέω: Ζητείται άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης με παροχή αναλυτικών εξηγήσεων. Το «τους πιάσαμε» δεν αρκεί…
