Οποία λογική: οι ρωσόφιλοι και οι ουδετερόφιλοι είναι κακοί ακροδεξιοί, και οι λάτρεις της ελευθερίας είναι με τους ναζί του Αζόφ
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά έχουμε μια ωραία ατμόσφαιρα, όπως έλεγε ο Ντίνος Ηλιόπουλος στην ταινία «Ο Ατσίδας» (1961). Η Λίνα Μενδώνη θυμάται κάποιες όχι και τόσο παλιές εποχές, κατά τις οποίες αναγνωριζόταν η συλλογική ευθύνη και ο εκδικητικός πέλεκυς του κράτους τσεκούρωνε έργα τέχνης, βιβλία (ενίοτε και ανθρώπους) σε περίπτωση που προέρχονταν από τη… λάθος εθνότητα.
Είμεθα τόσο τυχεροί ημείς οι Ελληνες (εφηύραμε τη δημοκρατία αλλά δεν την πατεντάραμε να βγάλουμε και κάνα φράγκο), ώστε να έχουμε σήμερα μία υπουργό Πολιτισμού που ανακοινώνει στο facebook ότι αποφάσισε «να ανασταλεί οποιαδήποτε υλοποίηση, συνεργασία, προγραμματισμός ή συζήτηση εκδηλώσεων με ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς». Αποτέλεσμα τούτου η ήδη αναβληθείσα εκδήλωση του gala όπερας, που ήταν προγραμματισμένο για την Πέμπτη 3 Μαρτίου, «ακυρώνεται, όπως και η μετάδοση της παράστασης “Η Λίμνη των Κύκνων”, στο πλαίσιο του κύκλου “The Bolshoi Ballet Live from Moscow”, την Κυριακή 6 Μαρτίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών».
Σύμφωνα με άκρως απόρρητες πληροφορίες, οι οποίες δόθηκαν σε δημοσιογράφους σε ντοσιέ που είχαν ετικέτες με κυριλλική γραφή, οι υποψιασμένοι Ελληνες, έχοντας αντιληφθεί τη νοοτροπία και -πάνω απ’ όλα- τις δυνατότητες της κυβέρνησης (καίγεται το σύμπαν με μηδέν μποφόρ, έφτασε το χρέος στον… έβδομο ουρανό, καθημερινοί θάνατοι από κορονοϊό, περισσότεροι από τους νεκρούς στον πόλεμο της Ουκρανίας, κ.ά), προβαίνουν σε παράξενες κινήσεις: αγοράζουν σε ντουζίνες όσα μπουκάλια ρώσικης βότκας κυκλοφορούν στην αγορά, ξετινάζουν τα ράφια με τις ρώσικες σαλάτες και έχουν αρχίσει να συχνάζουν σε μικρά, ύποπτα φαγάδικα, τα οποία διαθέτουν μόνο πιροσκί διαφόρων τύπων και με ποικίλα γεμίσματα.
Εμείς, όμως, οι δημοκρατικοί πολίτες που στηρίζουμε όλες τις εκστρατείες εξαγωγής δημοκρατίας θα υψώσωμεν υπερηφάνως τις σημαίες με τις ρούνες των νεοναζιστικών ταγμάτων του Αζόφ και θα σπεύσουμε στην Πλατεία Συντάγματος για να κάψουμε όσα βιβλία Ντοστογιέφσκι και Τολστόι βρούμε σε προσφορά (μην ξεπαραδιαστούμε κιόλας) και θα θραύσουμε με λύσσα όσα CDs και δίσκους βινυλίου με έργα των Σοστακόβιτς, Ραχμάνινοφ και Μουσόργκσκι βρούμε σε πάγκους στο Μοναστηράκι.
Ζήτω η ελευθερία! Ζήτω η δημοκρατία!
