Την πολυσέλιδη κατάθεση-υπόμνημα με την οποία περιγράφει την υπόθεση Novartis, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, αποκαλύπτει το dikastiko.gr:
«ΕΝΩΠΙΟΝ
ΤΟΥ ΑΝΤΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΚΟΥ Ε. ΖΑΧΑΡΗ
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Αντώνη Κ. Σαμαρά, Βουλευτή Μεσσηνίας, πρώην Πρωθυπουργού της Ελλάδος
Αθήνα, 10 Σεπτεμβρίου 2019
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Καλούμαι ενώπιόν Σας για να καταθέσω επί της υποβληθείσας στις 15.02.2018 και υπό στοιχεία ΑΒΜ: 2018/252 Μήνυσης- Έγκλησής μου, υπό την ιδιότητά μου ως παθόντος και πολιτικώς ενάγοντος, έχοντας ήδη δηλώσει την παράσταση πολιτικής αγωγής αρμοδίως και σύμφωνα με τις απαιτήσεις και προϋποθέσεις του νόμου.
Η κλήση μου αποκαθιστά την παγιωμένη πρακτική των εισαγγελικών αρχών με βάση τους ορισμούς του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Σηματοδοτεί την επιστροφή στην εφαρμογή και ισχύ του Κράτους Δικαίου, κατά τις συνταγματικές επιταγές, που εξασφαλίζει σε κάθε Έλληνα πολίτη το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη και κατοχυρώνει τη δυνατότητα ελέγχου ακόμα και των λειτουργών της Δικαιοσύνης, για την παραβίαση των νομίμων καθηκόντων τους.
Έχοντας ο ίδιος υποστεί πολυεπίπεδη και διαρκή ηθική βλάβη από τις παράνομες ενέργειες των προσώπων που έδρασαν ως συμμορία, εργαλειοποιώντας τη Δικαιοσύνη και κατασκευάζοντας και συντηρώντας ποινικές διαδικασίες επί τη βάσει ψευδών και προσχεδιασμένων καταθέσεων, προσέφυγα αρμοδίως στη Δικαιοσύνη, εκθέτοντας συγκεκριμένα και στοιχειοθετημένα τις αξιόποινες πράξεις ενός εκάστου. Ειδικότερα εξέθεσα τις παράνομες ενέργειες των τριών Εισαγγελέων, οι οποίες παραβίασαν κατά τρόπο απαράδεκτο όλες τις συναφείς δικονομικές προβλέψεις, που έχουν τεθεί για την ασφάλεια της διαδικασίας και την προστασία του ελεγχόμενου από την δικαστική αυθαιρεσία. Οι ενέργειες αυτές δεν ήταν τυχαίες ούτε μπορούν να αποδοθούν σε στιγμιαία αβλεψία: αποτέλεσαν μέρος μίας πολύμηνης προσπάθειας ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής της Χώρας στο ανώτατο επίπεδο, κατονομάζοντας 2 πρώην πρωθυπουργούς, έναν πρώην Αντιπρόεδρο Κυβέρνησης και πλείονες πρώην Υπουργούς ανεπιφύλακτα ως κοινούς ποινικούς δράστες αυτού που αμέσως και εντελώς αμετροεπώς χαρακτηρίσθηκε ως το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους», επί τη βάσει σκοτεινών μεθοδεύσεων, ψευδών καταθέσεων και χαλκευμένων κατηγοριών, για να εξυπηρετήσουν τον κ. Τσίπρα στις μικροπολιτικές του σκοπιμότητες.
Μετά την πάροδο 19 ολόκληρων μηνών από την, κατά τη συνήθη διαδικασία, υποβολή της Εγκλήσεώς μου, καλούμαι πρώτη φορά να καταθέσω, αν και έπρεπε να έχω κληθεί αμέσως μετά την χρέωση της Εγκλήσεώς μου στον αρμόδιο Εισαγγελέα, όπως συμβαίνει σε οποιονδήποτε πολίτη υποβάλλει Έγκληση απευθυνόμενος στην Δικαιοσύνη της Χώρας. Εντούτοις, πριν την πρόσφατη ανάσυρσή της υπό το φως των νέων στοιχείων που είδαν μάλιστα τη δημοσιότητα, η Έγκλησή μου ετέθη στο αρχείο χωρίς να έχει προηγηθεί καν εξέτασή μου και μάλιστα επί της ουσίας, άνευ αναφοράς οποιασδήποτε αιτιολογίας.
Το διάστημα αυτό ήταν αρκετό για να πέσουν οι μάσκες και να αποκαλυφθούν πλέον τα πάντα:
– ο επιβλέπων, τότε, Εισαγγελικός λειτουργός κ. Ι. Αγγελής, με αλλεπάλληλες Αναφορές του εκθέτει ανεπανόρθωτα νομικά αλλά και ηθικά τις παράνομες μεθοδεύσεις των τριών Εισαγγελέων Διαφθοράς, εκθέτοντας ανήκουστα περιστατικά και αναδεικνύοντας τον ρόλο του «Ρασπούτιν», του προσώπου εξουσίας που κινούσε τα νήματα για να καταστρωθεί και να υλοποιηθεί το παράνομο σχέδιο με εκτελεστές τους Εισαγγελείς
– προστατευόμενοι μάρτυρες καταφεύγουν σε δημόσιες καταγγελίες κατά των Εισαγγελέων για τις παράνομες πιέσεις που δέχθηκαν για να συνεργήσουν με τις καταθέσεις τους στην στοχοποίησή μου
– αποκαλύπτονται τα πρόσωπα και οι ιδιότητες των μαρτύρων, στους οποίους εντελώς παράνομα και αδικαιολόγητα αποδόθηκε όψιμα το καθεστώς προνομιακής προστασίας, χωρίς να τυγχάνουν των σχετικών προϋποθέσεων
– ο Τύπος, ηλεκτρονικός και έντυπος, βοά από τις αποκαλύψεις των εισαγγελικών παράνομων μεθοδεύσεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες και περιστατικά απολύτως επιβαρυντικά και επιβεβαιωτικά βαρύτατων ευθυνών.
Δυστυχώς, χρειάστηκε να περάσει αδικαιολόγητα μεγάλο χρονικό διάστημα για να ξεκινήσει η σοβαρή έρευνα των καταγγελλομένων πράξεων των τριών Εισαγγελέων Διαφθοράς. Κατά περίεργο τρόπο, φαίνεται ότι υφίστατο άνωθεν προστασία των Εισαγγελέων Διαφθοράς, με διεκπεραιωτική απλώς αρχειοθέτηση κάθε σχετικής καταγγελίας και χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε ουσιώδη έρευνα. Αυτό το πλέγμα προστασίας επέτρεψε την διατήρηση μέχρι πρόσφατα του παρανόμου καθεστώτος της νομικής και πολιτικής ομηρίας, αφού ο υποτιθέμενος έλεγχος της αστείας αυτής, στο συγκεκριμένο πλαίσιο, και κατασκευασμένης υποθέσεως συνεχιζόταν επί μήνες, αν και δεν υπήρχε οποιοδήποτε σοβαρό στοιχείο που να το δικαιολογεί.
18 ολόκληρους μήνες αργότερα εξεδόθη, όπως έπρεπε να έχει γίνει εξ αρχής, η υπ’ αρ.8588/09.08.2019 Διάταξη του κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου περί αρχειοθέτησης της υπόθεσης ως προς το πρόσωπό μου, με την οποία δόθηκε τέλος σε αυτήν την προσπάθεια δημιουργίας τεχνητών συνθηκών για την παράνομη επιδίωξη δικαστικής μου εμπλοκής. Η εκδοθείσα Διάταξη έχει δικονομική και ουσιαστική σημασία, θεμελιώνοντας τεκμήριο ψεύδους για κάθε εις βάρος μου μαρτυρική κατάθεση. Τα ίδια όμως τα αναφερόμενα σε αυτήν εκθέτουν ακόμα περισσότερο τους αρμόδιους και υπόλογους Εισαγγελείς, αφού εκεί δεν αναφέρεται οποιοδήποτε στοιχείο που να υποδεικνύει την διενέργεια έρευνας με υποστατά αποτελέσματα τέτοια που να δικαιολογούν την διατήρηση της δικογραφίας σε εκκρεμότητα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, σε ό,τι με αφορά, τουναντίον δε αποκρύπτονται συγκεκριμένες έρευνες η έκβαση των οποίων αμέσως και αναντίρρητα διέψευδε κάθε σκηνοθετημένη κατηγορία.
Είναι τυχαίο γεγονός άραγε ότι η Εισαγγελία Διαφθοράς, ενώ ήδη από τον Απρίλιο του 2019 είχε αποκαλυφθεί η έλλειψη οποιουδήποτε στοιχείου εναντίον μου και είχε προαναγγελθεί η αρχειοθέτηση της υπόθεσης, δεν εξέδωσε τη σχετική Διάταξη, παρά μόνο όταν το κόμμα του κου Τσίπρα ηττήθηκε στις εκλογές; Μόνο τότε, υπό τη γενική αποδοκιμασία που προκαλούσαν οι αποκαλύψεις για το πώς στήθηκε η σκευωρία, οι εγκαλούμενοι Εισαγγελείς σύρθηκαν μετά από 18 μήνες στο να κάνουν το ελάχιστο οφειλόμενο, σε μία ιστορία που γνώριζαν καλά ότι ήταν κατασκευασμένη και μετά από συνεχείς προσπάθειες τόσων μηνών δεν κατάφεραν να βρουν το παραμικρό σοβαρό στοιχείο για να τη συντηρήσουν.
Με αυτά τα δεδομένα, αναδεικνύονται οι παράνομες ενέργειες των ελεγχομένων από Εσάς Εισαγγελέων, όπως έχω εκθέσει ήδη στην προαναφερθείσα Έγκλησή μου και στις οποίες θα αναφερθώ και ακολούθως. Ακόμα περισσότερο όμως, το παρελθόν χρονικό διάστημα έδωσε τη δυνατότητα σύνδεσης των συγκεκριμένων Εισαγγελέων και των παράνομων ενεργειών τους με τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα που κατονόμασα στην Έγκλησή μου, στη βάση, τόσο των συγκεκριμένων πλέον καταγγελιών για τον ρόλο του «Ρασπούτιν», όσο και της επανειλημμένης και απροσχημάτιστης πολιτικής εκμετάλλευσης της τεχνητής και παράνομης ποινικής εκκρεμότητας από τον πρώην Πρωθυπουργό, χωρίς καμμία επιφύλαξη, αλλά με τέτοια ένταση και τέτοιο περιεχόμενο που προσέβαλαν πλήρως το διεθνώς κατοχυρωμένο τεκμήριο αθωότητας και το αναφαίρετο δικαιοκρατικό δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, αναδεικνύοντας παράλληλα ευθέως και τον ίδιο τον κ. Τσίπρα που έκανε τόση και τέτοια χρήση διά των αναφορών του στην απαράδεκτη και παράνομη αυτή διαδικασία ως κατεξοχήν ωφελούμενο και συνδεόμενο με την παρανομία ως υποκινητή της.
ΙΙ. ΠΟΙΟΣ ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Οι ενέργειες των εγκαλουμένων εισαγγελικών λειτουργών, εξυπηρετούσαν συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες. Αυτό είναι το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί από την ευρεία, εκτενή κι επανειλημμένη χρήση της εκκρεμούς κατασκευασμένης υποθέσεως για τη δημιουργία εντυπώσεων. Σε όλες τις μηνυόμενες πράξεις των ανωτέρω εισαγγελικών λειτουργών και των προστατευόμενων ψευδομαρτύρων, ιθύνων νους είναι ο τέως Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος, από κοινού με τον εκτελεστικό του βραχίονα, τέως Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης Παπαγγελόπουλο, αρμόδιο για θέματα διαφθοράς, εξύφαναν το σχέδιο της απόπειρας πολιτικής μου εξόντωσης, χρησιμοποιώντας τους εν λόγω εισαγγελικούς λειτουργούς ως πειθήνια όργανα των ανόμων στοχεύσεών τους.
Η ευθεία σύνδεση της Εισαγγελίας Διαφθοράς με την εφημερίδα DOCUMENTO, η οποία διέθετε σταθερά και σε κάθε φύλλο κυκλοφορίας της εκτενή χώρο για την κυβερνητική προπαγάνδα, διαθέτοντας όχι μόνο αποκλειστική και προνομιακή πληροφόρηση για όσα γίνονταν αλλά και για όσα επρόκειτο να γίνουν, φτάνοντας στο σημείο να προαναγγείλει εμπλοκή Υπουργών και Πρωθυπουργού και να δημοσιεύει το τι επρόκειτο να καταθέσει μετά από 2 ημέρες προστατευόμενος ψευδομάρτυρας (!) είναι αδιαμφισβήτητη. Από μεγάλη σειρά σχετικών δημοσιευμάτων, σε 3 ειδικότερα αξίζει μνεία, αφού είναι κρίσιμα για την εξαγωγή συμπερασμάτων:
– Το δημοσίευμα της 8.1.2017, με το οποίο προαναγγέλλεται η εμπλοκή όχι μόνο Υπουργών αλλά και πρώην Πρωθυπουργού, σε χρόνο που δεν υφίστανται καν οι ψευδείς καταθέσεις που δόθηκαν σχεδόν έναν χρόνο αργότερα (ΣΧΕΤΙΚΟ 1)!
– Το δημοσίευμα της 04.02.2018 με το οποίο προδημοσιεύεται κατά παγκόσμια πρωτοτυπία η κατάθεση που θα έδινε 2 ημέρες αργότερα δήθεν αυθορμήτως η προστατευόμενη μάρτυρας Κελέση τη νύχτα μετά το μεγάλο συλλαλητήριο κατά της Κυβέρνησης για το Μακεδονικό (ΣΧΕΤΙΚΟ 2)!
– Το δημοσίευμα της 11.11.2018 με το οποίο διατυπώνεται ευθεία απειλή σε προστατευόμενο μάρτυρα να συμμορφωθεί και να τα πει καλά, γιατί αλλιώς θα ακολουθήσουν διώξεις, όπερ και εγένετο (ΣΧΕΤΙΚΟ 3).
Είναι απαράδεκτη και παράνομη ούτως ή άλλως η διαρροή πληροφοριών για οποιαδήποτε εκκρεμή έρευνα από την ίδια την Εισαγγελία, για θέματα που συνιστούν προστατευόμενα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των ελεγχομένων προκαταρκτικά. Πώς διέθετε η εφημερίδα DOCUMENTO σταθερά αυτήν την πληροφόρηση; Ποιος υπεδείκνυε το τι έπρεπε να γραφτεί και πώς να παρουσιαστεί; Είχε μήπως ο κ. Βαξεβάνης προσωπική πρόσβαση στους εγκαλουμένους εισαγγελικούς λειτουργούς και εξασφάλιζε την παράνομη πληροφόρησή του; Πώς γνώριζε τις δικαστικές εξελίξεις;
Το πρώτο από τα τρία προαναφερόμενα δημοσιεύματα αποδεικνύει την ύπαρξη κεντρικού σχεδιασμού για την κατασκευή της ψευδούς αυτής υποθέσεως: το πρωτοσέλιδο δημοσιεύεται σε χρόνο που η κα Τουλουπάκη ακόμα δεν έχει αναλάβει επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς. Ακόμα τότε δεν υφίστατο διαθέσιμο κανένα απολύτως «στοιχείο», εκ των κατασκευασμένων έστω, που να αφήνει την παραμικρή υποψία προς την κατεύθυνση πιθανής εμπλοκής Πρωθυπουργού. Η υπόδειξη της δημοσίευσης, που αποτελούσε προανάκρουσμα της προσπάθειας κατασκευής μιας ψευδούς υποθέσεως που είχε ήδη αποφασιστεί και επέκειτο η υλοποίηση της από τους κατάλληλους και πρόθυμους Εισαγγελείς και μάρτυρες, σαφέστατα έγινε από τον κ. Τσίπρα.
Όπως προκύπτει και από την εξέταση και των άλλων δημοσιευμάτων, υφίσταται ευθεία σύνδεση μεταξύ των Εισαγγελέων Διαφθοράς και των κκ Τσίπρα και Παπαγγελόπουλου. Όλες οι ενέργειες των Εισαγγελέων ήταν προσχεδιασμένες και σε πλήρη γνώση και καθ’ υπόδειξη των τελευταίων: ο κ. Τσίπρας αποφάσισε και παρήγγειλε την κατασκευή της σκευωρίας, ο κ. Παπαγγελόπουλος, λόγω των ιδιοτήτων του, μερίμνησε ως «Ρασπούτιν» για την υλοποίησή της υποδεικνύοντας ενέργειες στην ευνοούμενή του Εισαγγελέα Διαφθοράς, βρέθηκαν οι πρόθυμοι μάρτυρες που κατέθεταν ό,τι κατά την εκάστοτε πολιτική συγκυρία εξυπηρετούσε τους μικροπολιτικούς σχεδιασμούς του κ. Τσίπρα και όλα δημοσιεύονταν ως κομματική προπαγάνδα από το κυβερνητικό φερέφωνο, την εφημερίδα του κ. Βαξεβάνη.
Η υπόθεση αυτή δεν προέκυψε τυχαία. Δεν ακολούθησε, όπως υποστηρίχθηκε πολιτικά, υποτιθέμενα στοιχεία που δήθεν προέκυψαν από κάποια έρευνα του FBI: τέτοια στοιχεία ποτέ δεν υπήρξαν, τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά, όπως αποδεικνύεται τόσο από την επισκόπηση των εγγράφων που αποτέλεσαν την αποσταλείσα ως σκάνδαλο δικογραφία προς την Βουλή, όσο και από τα παρατιθέμενα στην εκδοθείσα μεταγενέστερα Διάταξη. Η υπόθεση αυτή κατασκευάστηκε, σχεδιάστηκε και στήθηκε έχοντας προαναγγελθεί από τα πλέον αρμόδια επικοινωνιακά μέσα πολιτικής προπαγάνδας: Δημοσιεύθηκε από το DOCUMENTO έναν ολόκληρο χρόνο πριν υπάρξουν καν οι καταθέσεις των ψευδομαρτύρων, απασχόλησε σταθερά την ίδια εφημερίδα κατ’ αποκλειστικότητα, μαζί με δηλώσεις κυβερνητικών τότε στελεχών που επεδίωκαν την πολιτική μου εξόντωση και αποτέλεσε αγαπημένο καταφύγιο της εφημερίδας της απελθούσας Κυβέρνησης αλλά και προσωπικά του κ. Τσίπρα μέχρι και σήμερα!
Ο κ. Τσίπρας επένδυσε πολιτικά σε αυτήν την κατασκευασμένη υπόθεση, τοποθετούμενος εναντίον μου σε κάθε περίσταση και με κάθε αφορμή, ευκαίρως – ακαίρως, επιδιώκοντας την σπίλωσή μου. Ο κ. Τσίπρας κατασκεύασε μία ανύπαρκτη υπόθεση με ψευδείς μαρτυρίες για πολιτική εκμετάλλευση, όπως του επέτρεψε ο θεσμικός και πολιτικός του αμοραλισμός. Ο κ. Τσίπρας μαζί με τον κ. Παπαγγελόπουλο, τον πρώην Διοικητή της ΕΥΠ που είδε το φως το αληθινό, αναγνωρίζοντας, αίφνις και ανακηρύσσοντας τον κ. Τσίπρα ως έναν εκ των 3 μεγάλων Εθναρχών –μετά τον Ελ. Βενιζέλο και τον Κων. Καραμανλή- που έχει γνωρίσει η Χώρα, χρησιμοποίησαν τους Εισαγγελείς για να στηθεί και να συντηρηθεί αυτή η απίστευτη και χωρίς κανένα ουσιαστικό και αποδεικτικό έρεισμα υπόθεση, μέχρι που άρχισε να βοά ο κόσμος και να αποκαλύπτονται όλες οι κραυγαλέες παρεμβάσεις και οι προκλητικές και ανήθικες παρανομίες. Κι όταν πλέον οι αποκαλύψεις για τον ρόλο του «Ρασπούτιν» άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη, ο κ. Τσίπρας παρέπεμψε, όπως θα δούμε παρακάτω, ως άλλος Πιλάτος απευθείας στον πρώην συνεργάτη του. Ο κ. Παπαγγελόπουλος στον δρόμο προς τις κάλπες είχε ήδη γίνει περιττό βάρος…
Όσο διαρκούσε η ποινική διαδικασία, αλλά και κατά την ολοκλήρωσή της, ο κ. Τσίπρας με σειρά δηλώσεών του παραβίασε κάθε δικονομικό κανόνα καταφερόμενος ευθέως εις βάρος μου, στοχοποιώντας με και καθιστώντας με ένοχο χωρίς στοιχεία και αρμόδια κρίση ενώπιον του επικοινωνιακού του ακροατηρίου. Παραβίασε ευθέως και βάναυσα πολλάκις το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη με την ειδικότερη έκφανση μάλιστα του τεκμηρίου αθωότητας, όπως προβλέπεται από τα διεθνή νομοθετικά κείμενα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ήδη, με νόμο της δικής του Κυβέρνησης ενσωματώθηκε και στην ελληνική νομοθεσία (βλ. Ν. 4620/2019). Ο πρώην εισαγγελικός λειτουργός κ. Παπαγγελόπουλος το έπραξε ομοίως κατ’ επανάληψιν, σπεύδοντας να μιλήσει ως ειδήμων για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού Κράτους» και πλειοδοτώντας με σακραστικές αναφορές κατά την ομιλία του στη Βουλή, όπου οι ίδιοι μερίμνησαν να φτάσει η δικογραφία.
Ως εκ τούτου δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας, κατά την προεκλογική περίοδο και ενώ ήταν σε εξέλιξη η έρευνα, προσπάθησε να εξομοιώσει τους αργούς ρυθμούς της δικαιοσύνης στην εκκρεμεί διαδικασία της υπόθεσης NOVARTIS, με το τελικό αποτέλεσμα των υποθέσεων Τσοχατζόπουλου – Παπαντωνίου (ΣΧΕΤΙΚΟ 4). Ακόμη και σήμερα, ενώ έχει ήδη αρχειοθετηθεί η υπόθεσή μου, από την πλευρά της αντιπολίτευσης, επικαλείται τη δήθεν εμπλοκή πολιτικών προσώπων στην υπόθεση NOVARTIS, προς εξυπηρέτηση των μικροπολιτικών του σκοπιμοτήτων, αποδεικνύοντας ακόμη μια φορά ότι εκείνος ήταν ο «εγκέφαλος» πίσω από την άθλια αυτή σκευωρία, την οποία έχει το θράσος να προβάλει ως πολιτικό του «κατόρθωμα»! Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» της 7-8 Σεπτεμβρίου 2019, σφετεριζόμενος κατά την προσφιλή πρακτική του την δικαστική εξουσία και εκφέροντας a priori δημοσίως κρίσεις που παραβιάζουν κατάφωρα το τεκμήριο της αθωότητας: «ας το έχουν στο μυαλό τους όσοι επιδιώκουν σήμερα να κουκουλώσουν και να κλείσουν την υπόθεση Novartis άρον άρον, επειδή κέρδισαν τις εκλογές. Η υπόθεση αυτή έχει τόσο βαθιές ρίζες που δεν κλείνει εύκολα. Θα τους απογοητεύσω, αλλά σύντομα θα κατανοήσουν ότι σαν Λερναία Ύδρα θα τους κυνηγά για πολύ καιρό ακόμα» (ΣΧΕΤΙΚΟ 5).
Η υπόθεση αποτελεί προϊόν των σχεδιασμών του κ. Τσίπρα και του κ. Παπαγγελόπουλου, όπως αποδεικνύεται εκ των ανωτέρω. Είμαι βέβαιος ότι η έρευνα των εξωτερικών στοιχείων των τηλεφωνικών συνδέσεων των εμπλεκομένων, οι κλήσεις, η διάρκεια αυτών και ο γεωεντοπισμός των συσκευών τους θα απέδιδε ευχερώς στοιχεία για τις απευθείας επαφές μεταξύ των εγκαλουμένων μελών της συμμορίας που κατήγγειλα. Τα υφιστάμενα δεδομένα όμως παρέχουν ήδη επαρκή στοιχεία για τη συναγωγή των ελλόγων, ασφαλών συμπερασμάτων που, ως ενδείξεις, αξιολογούνται και μνημονεύονται από τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ως πρώτο αποδεικτικό στοιχείο (άρθρο 177 ΚΠΔ).
ΙΙΙ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ: Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ
Με την ασφάλεια της άνωθεν προστασίας και της πολιτικής κάλυψης που εντελώς αδικαιολόγητα απολάμβαναν κατά την προηγούμενη περίοδο, οι εγκαλούμενοι Εισαγγελείς Διαφθοράς προχώρησαν σε συγκεκριμένες έρευνες εις βάρος μου, επί τη βάσει των αναφερομένων στις ψευδείς καταθέσεις των προστατευόμενων ψευδομαρτύρων. Από όσες έρευνες έγιναν όμως, όση προσπάθεια κι αν κατέβαλαν και με όσο ζήλο κι αν επεδίωξαν την εξασφάλιση στοιχείων για να μπορέσουν να συνεχίσουν την υπόθεση ασκώντας παράνομες διώξεις όπως καταγγέλλουν ήδη οι μάρτυρες αλλά και ο πρώην επιβλέπων το έργο τους Εισαγγελέας, δεν κατάφεραν να βρουν το παραμικρό!
Οι αρμόδιοι Εισαγγελείς ζήτησαν τον έλεγχο των τραπεζικών μου λογαριασμών, όπως και των λογαριασμών της οικογένειάς μου. Όπως αναφέρεται και στις τελευταίες μόλις αράδες της φλύαρης Διάταξης που θέτει οριστικά στο Αρχείο την εις βάρος μου δικογραφία, δεν ανευρέθησαν ποσά που να μπορούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο να δικαιολογήσουν έστω τις ψευδείς καταθέσεις: υπόθεση δεν υπήρχε, δημιουργήθηκε και συντηρήθηκε τεχνητά με συγκεκριμένη μικροπολιτική σκοπιμότητα.
Παρά το ότι ο έλεγχος των λογαριασμών αναφέρεται συνοπτικά στη Διάταξη, δεν αναφέρεται καθόλου άλλη έρευνα που διενεργήθηκε κατόπιν εντολής της Εισαγγελίας Διαφθοράς: με σκηνοθετημένες κινήσεις δημιουργίας εντυπώσεων, ο κ. Ντζούρας προχώρησε στο άνοιγμα των θυρίδων της συζύγου και του αδελφού μου, χωρίς την παρουσία τους και χωρίς προηγούμενη ενημέρωση, αν και του γνωστοποιήθηκε αδυναμία παρουσίας τους (ΣΧΕΤΙΚΟ 6). Ο παρευρισκόμενος Εισαγγελέας έλαβε εντολή και προχώρησε στη διάρρηξη των θυρίδων, στις οποίες δεν φυλασσόταν απολύτως τίποτα που να μπορεί να απασχολήσει την έρευνα. Η απαράδεκτη στάση των Εισαγγελέων, που αποσκοπούσε αποκλειστικά και μόνον στη δημιουργία εντυπώσεων πρόχειρα και βεβιασμένα, υπογραμμίζεται από τη λεπτομέρεια ότι ιδιαίτερα για τη θυρίδα που διατηρούσαν από κοινού η σύζυγός μου με την αδελφή της, τούτη (τη θυρίδα) είχαν επισκεφθεί τελευταία φορά το 2011. Όμως ο κ. Ντζούρας ενδιαφέρθηκε να ενημερωθεί από την υπεύθυνη για το πότε ήταν η τελευταία επίσκεψη των δικαιούχων της θυρίδας, αφότου την είχε πρώτα παραβιάσει! Φυσικά αυτή η παταγώδης ερευνητική αποτυχία αποσιωπάται στην εκδοθείσα Διάταξη.
Από τις λοιπές κινήσεις των Εισαγγελέων για τον έλεγχο της υπόθεσης NOVARTIS δεν προκύπτει το παραμικρό στοιχείο που να επιτρέπει την υποψία έστω όσων ευφάνταστα κατέθεσαν οι πρόθυμοι ψευδομάρτυρες. Γιατί τότε συντηρήθηκε και κρατήθηκε ανοιχτή η διαδικασία τόσους μήνες; Τι έκαναν οι εγκαλούμενοι Εισαγγελείς τόσον καιρό; Την απάντηση δίνουν τα στοιχεία που ήρθαν στο φως εν τω μεταξύ: πίεζαν τους μάρτυρες για να καταθέσουν εναντίον των πολιτικών και δολοπλοκούσαν, ελπίζοντας ότι με τέτοιες καταθέσεις θα αντιπαρέρχονταν την έλλειψη αντικειμενικών και σοβαρών αποδείξεων. Οι αναφορές του Εισαγγελέα κ. Ι. Αγγελή και οι δημόσιες τοποθετήσεις, καταγγελίες και νομικές κινήσεις του πρώην προστατευόμενου μάρτυρα καθηγητή κ. Μανιαδάκη, αποκαλύπτουν τις ενέργειες των εγκαλουμένων, αποδεικνύοντας ότι αντί για την επιδίωξη απροσωπόληπτης έρευνας, αντικειμενικής τεκμηρίωσης και αναζήτησης της ουσιαστικής αλήθειας, οι Εισαγγελείς είχαν συγκεκριμένες επιδιώξεις και εξυπηρετούσαν συγκεκριμένη σκοπιμότητα με εντελώς παράνομο και αποδοκιμαζόμενο από την έννομη τάξη τρόπο.
ΙV. ΟΙ ΒΑΡΥΤΑΤΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΓΓΕΛΗ
Ο κ. Ι. Αγγελής –την ικανότητα και εντιμότητα του οποίου αναγνώρισε ο κ. Παπαγγελόπουλος σε ομιλία του στη Βουλή στις 29.03.2016 (ΣΧΕΤΙΚΟ 7)-, υπό την ιδιότητά του ως Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου και πρώην εποπτεύοντος το έργο των Εισαγγελέων Εγκλημάτων Διαφθοράς, καταγγέλλει αναφερόμενος σε συγκεκριμένα περιστατικά τους εγκαλουμένους κι ελεγχόμενους ποινικά Εισαγγελείς για πράγματα που δύσκολα θα μπορούσε καν να διανοηθεί οποιοσδήποτε πολίτης αυτής της Χώρας, ειδικά σε υπόθεση με εξεταζόμενα πρόσωπα με τόσο υψηλή θεσμική ιδιότητα.
Επιβεβαιώνοντας εκ των υστέρων πλήρως όσα είχα καταγγείλει με την Έγκλησή μου, ο κ. Αγγελής, σύμφωνα με όσα είτε περιήλθαν σε γνώση του είτε εξ ιδίας αντιλήψεως γνωρίζει, κατηγορεί τους Εισαγγελείς μεταξύ άλλων για:
- Προειλημμένη απόφαση για άσκηση ποινικών διώξεων “όπως-όπως, τύπου fast track” και
- Γνωστοποίηση απόρρητων στοιχείων και κατασκευασμένη διαρροή στα ΜΜΕ,
γεγονότα, από τα οποία οδηγήθηκε σε σκέψεις περί χειραγώγησης της υπόθεσης!
Ήδη από τις 07.01.2019, ο κ. Ι. Αγγελής υπέβαλε στην κα Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κα Π. Δημητρίου, αναφορά, μέσω της οποίας προέβη σε μια σοβαρότατη καταγγελία που αφορούσε την αμεροληψία των εποπτευόμενων Εισαγγελέων κατά της διαφθοράς: ότι, δηλαδή, είχαν προειλημμένη απόφαση να ασκήσουν γύρω στις 20 Δεκεμβρίου 2018, ποινικές διώξεις (ΣΧΕΤΙΚΟ 8). Η ενημέρωση του κου Αγγελή για την καταγγελλόμενη απόφαση των Εισαγγελέων Διαφθοράς κκ. Τουλουπάκη, Ντζούρα και Μανώλη, φέρεται να πραγματοποιήθηκε ατύπως εξωθεσμικώς, στο πλαίσιο ενός ταξιδίου τους στην Βιέννη για να συναντήσουν εκπροσώπους Αμερικανικών Αρχών, στο πλαίσιο ερεύνης της υπόθεσης NOVARTIS.
Τα εν λόγω δημοσιεύματα φέρουν τον κ. Αγγελή να αγνοεί το περιεχόμενο του ταξιδίου, μέχρι τη στιγμή που συναντήθηκε με τους τρεις εποπτευόμενους Εισαγγελείς στην Αυστριακή πρωτεύουσα, με πρωτοβουλία της κας Τουλουπάκη. Όταν, δε, πληροφορήθηκε περί της απόφασης των Εισαγγελέων να ασκήσουν διώξεις κατά των ανωτέρω πολιτικών προσώπων, φαίνεται να εξερράγη (α) αφενός μεν διότι, παρ’ ότι έφερε την ιδιότητα του εποπτεύοντος το έργο των εν λόγω Εισαγγελέων, ουδείς τον είχε ενημερώσει, ως έδει, για την απόφαση να ασκηθούν οι εν λόγω ποινικές διώξεις και (β) αφετέρου, διότι από την διεξαχθείσα προδικασία, δεν υπήρχαν τα απαιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία που θα δικαιολογούσαν μια τέτοια δικονομική ενέργεια.
Το πλέον σημαντικό από όσα φέρονται να διημείφθησαν στην συνάντηση της Βιέννης, ήταν το εξής: Όταν οι Εισαγγελείς Διαφθοράς ισχυρίστηκαν στον κ. Αγγελή ότι θα ενημέρωναν τους Αμερικανούς ότι θα ασκούσαν διώξεις επί τη βάσει των καταθέσεων των «κουκουλοφόρων» μαρτύρων, εκείνος τους απήντησε ότι σε αυτή την περίπτωση, θα ασκούσε δίωξη εναντίον τους για κατάχρηση εξουσίας! Τούτο δε, διότι προφανώς ως εποπτεύων Εισαγγελέας άριστα εγνώριζε ότι οι εν λόγω καταθέσεις ήταν προϊόντα μιας πασίδηλα έκνομης διαδικασίας και ως εκ τούτου ήταν αδύνατον να αποτελέσουν τη βάση και δη, τη μοναδική (!), για την άσκηση ποινικής δίωξης, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση, θα καθίστατο και αυτή παράνομη!Μετά δε την επιστροφή των ανωτέρω Εισαγγελικών λειτουργών, ακολούθησε σωρεία αλληλοκατηγοριών μεταξύ Αγγελή – Τουλουπάκη, με την τελευταία να καταγγέλλει τον τότε επόπτη της ότι αρνήθηκε να παραλάβει κάποιο «στικάκι» με αποδεικτικό υλικό (που φέρεται ατύπως, βέβαια, να του έδωσε, παραβιάζοντας συστηματικά τους δικονομικούς κανόνες, ήτοι χωρίς να τον ενημερώσει για το περιεχόμενό του και χωρίς να προκύπτει επίσημος τρόπος παραλαβής του από την ίδια), τον δε κ. Αγγελή να κατηγορεί την Εισαγγελέα Διαφθοράς ότι διέρρευσε στον τύπο τα περί του ταξιδιού τους στη Βιέννη!
Οι παραπάνω προστριβές των Εισαγγελικών Λειτουργών, που δεν ήταν παρά αποτέλεσμα υιοθέτησης παράνομων πρακτικών και μεθοδεύσεων για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων, οδήγησαν τον κ. Αγγελή σε παραίτηση από την εποπτεία της Εισαγγελίας Διαφθοράς. Διαμηνύοντας μάλιστα πολλές φορές «εγώ δεν πρόκειται να πάω στη φυλακή, φορτώνοντάς μου τα λάθη της έρευνας Novartis»!
Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι πληθώρα παραιτήσεων και «απομακρύνσεων» (βλ. περιπτώσεις των Ε. Ράικου, Γ. Τσατάνη και Δ. Παπαγεωργίου) φέρεται να είχε λάβει χώρα επί κυβέρνησης Τσίπρα, στα ανώτερα και ανώτατα Εισαγγελικά κλιμάκια, εξαιτίας πολιτικών «πιέσεων» και υπόδειξης να εφαρμοστούν συγκεκριμένες μεθοδεύσεις, σε υποθέσεις που απασχολούσαν την κοινή γνώμη. Στον αντίποδα αυτών, η θητεία της κας Τουλουπάκη ανανεώθηκε προσφάτως, με τα δημοσιεύματα να ομιλούν περί «ρουσφετιού Ρασπούτιν», προκειμένου να επιτευχθεί τούτη η επανεκλογή (ΣΧΕΤΙΚΟ 9).
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ακολούθησαν και έτερες αναφορές του κου Αγγελή, σε μια εκ των οποίων, απευθυνόμενος στην Εισαγγελέα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κα Δημητρίου, καθώς και στον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου που είχε αναλάβει να διεξαγάγει την πειθαρχική διερεύνηση των όσων ο κ. Αγγελής κατήγγειλε, ο τελευταίος φέρεται να ανέφερε χαρακτηριστικά (ΣΧΕΤΙΚΟ 10): «Οι ασχολούμενοι με την έρευνα εισαγγελείς διαφθοράς διέπραξαν λάθη και σφάλματα τακτικής, για τα οποία κατά την άποψη μου δέον να ελεγχθούν πειθαρχικώς. Τέτοια σφάλματα είναι:
α. Θέση του μετέπειτα κατηγορούμενου Νικόλαου Μανιαδάκη σε καθεστώς προστασίας. Παρά την ύπαρξη δύο προκαταρκτικών εξετάσεων εναντίον του και παρά το γεγονός ότι αναφέρεται ως εμπλεκόμενος – ύποπτος στις έστω και παράτυπες πληροφορίες των αμερικανικών Αρχών, είναι λογικώς ανεξήγητη η ενέργεια να τεθεί υπό καθεστώς προστασίας. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι, με την ενέργεια αυτή, δόθηκε η ευκαιρία στον ίδιο (Νικόλαο Μανιαδάκη) αλλά και στους άλλους εμπλεκόμενους να μαθαίνουν πληροφορίες σχετικά με την πορεία της έρευνας και έτσι να προετοιμάζουν την στρατηγική της υπεράσπισής των.
β. Μη αναγραφή αριθμού πρωτοκόλλου στα εισερχόμενα έγγραφα των αμερικανικών Αρχών.
γ. Μη συνέχιση της δικαστικής συνδρομής, που άρχισε νομότυπα και η χωρίς λόγο παύση της.
δ. Μη διενέργεια συντονιστικών συναντήσεων στα πλαίσια της EYROJUST, αλλά αντ’ αυτών οι αμφιβόλου νομιμότητας, άτυπες συναντήσεις με τις αμερικανικές Αρχές, υπό το πρόσχημα της δικαστικής συνδρομής, χωρίς αυτές να προβλέπονται από το νόμο και χωρίς την τελική λήψη κάποιου συγκεκριμένου νόμιμου αποδεικτικού στοιχείου.
ε. Μη διερεύνηση κρίσιμων πληροφοριών, που έστω και παράτυπα δόθηκαν από τις αμερικανικές Αρχές (π.χ. πληροφορίες για νομιμοποίηση χρήματος από συγκεκριμένο εκδότη, μη διερεύνηση συγκεκριμένων τραπεζικών λογαριασμών.
στ. Δημιουργία απόλυτων ακυροτήτων με την συμμετοχή της προϊστάμενης της Εισαγγελέως Διαφθοράς στη λήψη ένορκων καταθέσεων.
ζ. Προειλημμένη απόφαση για άσκηση ποινικών διώξεων “όπως-όπως, τύπου fast track”.
η. Κατάτμηση της δικογραφίας και τμηματική της εξέταση αφού αυτό αποδυναμώνει τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων.
θ. Γνωστοποίηση απόρρητων στοιχείων, που λέχθηκαν στη Βιέννη σε τρίτο άτομο, και η εντεύθεν “κατασκευασμένη “ διαρροή στα ΜΜΕ, γεγονός, που οδηγεί σε σκέψεις “χειραγώγησης” της υπόθεσης».
Ήρθε η στιγμή, λοιπόν, η Ελληνική Δικαιοσύνη να θυμίσει στους επίορκους Εισαγγελείς που ανέλαβαν χρέη εκτελεστών μιας χαλκευμένης σκευωρίας, ότι ο Δικαστικός Λειτουργός θα πρέπει να υπακούει σε ό,τι του υπαγορεύει το δίκαιο και όχι να καθίσταται υποχείριο του κάθε «Ρασπούτιν»-Παπαγγελόπουλου ή «Τσάρου»-Τσίπρα, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της πολιτικής εξουσίας προς ίδιον όφελος!
EΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΡΑΣΠΟΥΤΙΝ»
Στην πλέον πρόσφατη ανακοίνωσή του προς τα ΜΜΕ (ΣΧΕΤΙΚΟ 11), ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, χωρίς υπεκφυγές κατήγγειλε, εν πολλοίς, ότι Ανώτατοι Εισαγγελικοί Λειτουργοί της χώρας, αντί να διακονούν -ως ώφειλαν- τη Δικαιοσύνη, είχαν καταστεί «μαριονέτες» στα χέρια του επονομαζόμενου «Ρασπούτιν», επιλέγοντας να εκτελέσουν τις εντολές του, ακόμη και όταν αυτό σήμαινε παραβίαση της νομοθεσία, ασκώντας, λ.χ., διώξεις «όπως-όπως, τύπου fast track», προκειμένου να εξυπηρετηθούν σκοτεινές πολιτικές σκοπιμότητες! Βεβαίως, όπως και ο πλέον αδαής μπορούσε εύκολα να αντιληφθεί από την αναφορά των ιδιοτήτων του προσώπου αυτού που ουδείς άλλος διαθέτει, ο «κύριος Ρασπούτιν» που ήταν πρώην δικαστικός λειτουργός, Προϊστάμενος μάλιστα της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, με μεγάλη επιρροή στο χώρο της Δικαιοσύνης, πρώην αρχηγός της Ε.Υ.Π. και μέλος της κυβέρνησης Τσίπρα, δεν μπορούσε να είναι άλλος από τον προφανή, ήτοι τον τέως Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης, Δ. Παπαγγελόπουλο. Σε συνέντευξή μου αποκάλυψα την ταυτότητα του προσώπου που κρυβόταν πίσω από το κωδικό όνομα «Ρασπούτιν» (ΣΧΕΤΙΚΟ 12), δεχόμενος ακόμα και τα «εύσημα», από τον πρώην Υπουργό Δικαιοσύνης, Σ. Κοντονή (ΣΧΕΤΙΚΟ 13)!
Στο σημείο αυτό και ενόψει των ανωτέρω, θέλω να επισημάνω ότι θεωρώ κωμικό να υπάρχει αμφισβήτηση και να ρωτάει ακόμη κάποιος ποιος είναι ο «Ρασπούτιν». Ακόμη και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, αφήνοντας επί της ουσίας έκθετο τον εξ απορρήτων «συνεργάτη» του επί των δικαστικών θεμάτων, ερωτηθείς σχετικά στο πλαίσιο συνέντευξής του στο CNN, απάντησε: Να ερωτηθεί ο ίδιος ο κ. Παπαγγελόπουλος αν είναι ο «Ρασπούτιν».
Ο ύποπτος ρόλος και οι μεθοδεύσεις του κου Παπαγγελόπουλου είχαν ήδη σημειωθεί από τις κυρίες Τσατάνη και Ράικου. Ανάμεσα στις άλλες ωμές παρεμβάσεις του στον χώρο της Δικαιοσύνης, οδήγησε σε παραίτηση την προηγούμενη Εισαγγελέα Διαφθοράς κα Ράικου και την επιλογή και τοποθέτηση της κας Τουλουπάκη, με χρήση του ίδιου μηχανισμού: μέσω στοχευμένης δημοσιότητας από το φιλικό DOCUMENTO, μέσω δημιουργίας εντυπώσεων και επίρριψης ευθυνών, αφήνοντας αιχμές για απόκρυψη στοιχείων σε ανοιχτές υποθέσεις, καθώς και για δήθεν εμπλοκή του ιατρού συζύγου της στην υπόθεση NOVARTIS, η κα Ράικου εξωθήθηκε σε παραίτηση, προβαίνοντας αργότερα σε καταγγελίες για τον ρόλο του «Ρασπούτιν». Ο κ. Αγγελής, άλλωστε, στο πλαίσιο των ανακοινώσεων που επακολούθησαν μετά την παραίτησή του, δεν δίστασε να διαμηνύσει ότι η κα Δημητρίου του είχε εμπιστευθεί ποιος ήταν ο «Ρασπούτιν», υπονοώντας σαφώς το εν λόγω πρόσωπο.
ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΤΙΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ
Η διαδικασία που επιμελήθηκαν και διηύθυναν οι εγκαλούμενοι Εισαγγελείς στιγματίσθηκε με ακόμα περισσότερες αποκαλύψεις παράνομων μεθοδεύσεων, σε επιβεβαίωση όσων είχα υποστηρίξει, με την τροπή ενός εκ των τριών «κουκουλοφόρων» μαρτύρων σε κατηγορούμενο. Η άσκηση ποινικής δίωξης στον Ν. Μανιαδάκη για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας, τον οδήγησε στην αποκάλυψη παράνομων ενεργειών που είχαν λάβει χώρα από τους μηνυόμενους Εισαγγελικούς Λειτουργούς, στην προσπάθειά τους να θεμελιώσουν με κάθε τίμημα και κάθε τρόπο τις αστήρικτες κατηγορίες σε βάρος πολιτικών προσώπων, μεταξύ των οποίων και εμού, σε εκτέλεση των εντολών που ελάμβαναν από τα άνωθεν στρώματα της πολιτικής ηγεσίας. Γιατί, πράγματι, η κυβέρνηση Τσίπρα είχε εναποθέσει όλες της τις ελπίδες στην υπόθεση NOVARTIS, την οποία επί σχεδόν δύο έτη χρησιμοποιούσε κατά καιρούς σαν μελάνι, για να θολώσει τα νερά, κάθε φορά που βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο. Εξ ου και χρησιμοποίησε όλα τα μέσα προκειμένου να δεθεί κυρίως το σκέλος της υπόθεσης που αφορούσε πολιτικά πρόσωπα.
Α. ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ
Ο Ν. Μανιαδάκης απέκτησε εξ αρχής την ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος όλως παρανόμως, δεδομένου ότι πριν την έκδοση της σχετικής εισαγγελικής διατάξεως (υπ’ αριθ. 3/2018) που τον υπήγαγε στο εν λόγω καθεστώς, κρύβοντας την πραγματική του ταυτότητα πίσω από το όνομα «Γιάννης Αναστασίου», υπήρχε ήδη η από 08.11.2017 κατάθεση της μάρτυρος με την κωδική ονομασία «Αικατερίνη Κελέση», διά της οποίας απέδιδε στον Μανιαδάκη την τέλεση του αδικήματος της δωροδοκίας και δη, στο πλαίσιο της ίδιας υπόθεσης.
Αυτό βεβαίως καθιστούσε την υπαγωγή του Μανιαδάκη στο εν λόγω καθεστώς προστασίας, παντελώς παράνομη, δεδομένου ότι το άρ. 45Β του προϊσχύσαντος Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, βάσει του οποίου αποδόθηκε στον Μανιαδάκη η ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, ρητώς απαγόρευε την εμπλοκή του προσώπου που απολαμβάνει της ιδιότητος αυτής, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, στην υπό έρευνα υπόθεση.
Παρά ταύτα, οι μηνυόμενοι Εισαγγελικοί Λειτουργοί επέλεξαν εν πλήρη συνειδήσει να παραβούν για μια ακόμη φορά τον νόμο, παρ’ ότι καλώς εγνώριζαν την παραπάνω απαγόρευση. Και τούτο συνέβη με ξεκάθαρη σκοπιμότητα: επέλεξαν να «μαρτυροποιήσουν» έναν εκ των πιθανών κατηγορουμένων της ερευνώμενης υπόθεσης, ελπίζοντας ότι θα καταφέρουν να αποσπάσουν τον έλεγχό του. Με άλλα λόγια, έχοντας ήδη επαρκή στοιχεία, ως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια, για να ασκήσουν σε βάρος του Μανιαδάκη ποινική δίωξη, οι εν λόγω Εισαγγελείς κατασκεύασαν έναν απολύτως χειραγωγούμενο και ευάλωτο μάρτυρα, ο οποίος, υπό την απειλή (α) της έκπτωσής του από το καθεστώς προστασίας που κατά παράβαση του νόμου τον είχαν υπαγάγει, και (β) της αυτόματης τροπής του σε κατηγορούμενο, θεώρησαν -στρεβλώς- ότι θα κατέθετε ό,τι και αν του υποδείκνυαν, προς εξυπηρέτηση των δόλιων επιδιώξεων των κυβερνητικών «προϊσταμένων» τους.
Πιο συγκεκριμένα, στο κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας DOCUMENTO που κυκλοφόρησε στις 11.11.2018 -δηλαδή πλέον του ενάμιση μήνα πριν ασκηθεί δίωξη σε βάρος του Μανιαδάκη-, δημοσιεύτηκε άρθρο με τίτλο: «Novartis: Η ώρα της κρίσης για τον διπρόσωπο προστατευόμενο μάρτυρα» (βλ. ανωτέρω ΣΧΕΤΙΚΟ 3). Το εν λόγω δημοσίευμα του γνωστού συριζαϊκού φερεφώνου, αποδείχθηκε «προφητικό», μιας και περιέγραψε με ακρίβεια την ποινική μεταχείριση του τότε μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, Μανιαδάκη, όπως ακριβώς τούτη έλαβε χώρα στις 31.12.2019 (βλ. και σχετικές αντιδράσεις στον τύπο – ΣΧΕΤΙΚΟ 14).
Ο εκλεκτός τους και παρανόμως προστατευόμενος μάρτυρας «Γιάννης Αναστασίου», κατά κόσμον Ν. Μανιαδάκης, επέλεξε να καταγγείλει δημοσίως τις μεθοδεύσεις της Εισαγγελίας Διαφθοράς και τις πιέσεις των Εισαγγελέων, προχωρώντας και σε υποβολή Μηνύσεως. Από όσα αναφέρει αξίζει να εστιάσει κανείς υπογραμμίζοντας την καταγγελία του, ότι πιεζόταν για να κατονομάσει τα υποδεικνυόμενα πολιτικά πρόσωπα, μεταξύ των οποίων, βεβαίως, και εμένα! Ειδικότερα, εξέθεσε ότι, υπό την απειλή δίωξής του για κακούργημα που βάσει του προϊσχύσαντος ν. 1608/1950, προέβλεπε ποινή ακόμη και ισοβίου καθείρξεως, πιέστηκε από τους επίορκους Εισαγγελείς να καταθέσει ότι μετέφερε χρήματα σε πολιτικά πρόσωπα, κατονομάζοντας εμένα, τον κ. Α. Γεωργιάδη και τον κ. Ι. Στουρνάρα, ως δωρολήπτες, προκειμένου να «δεθούν», έτσι, ανυπόστατες σε βάρος μας κατηγορίες (ΣΧΕΤΙΚΟ 15). Δηλαδή, του ζητήθηκε ευθέως να δώσει ψευδή κατάθεση, αποδεικνύοντας έτσι και παρέχοντας επιπλέον στοιχεία για τη διάπραξη του αδικήματος της κατάχρησης εξουσίας εις βάρος μου! Η κατάθεση που πιεστικά και υπό το κράτος απειλών ζητούσαν οι Εισαγγελείς ήταν ολοφάνερα ψευδής, αφού ο Μανιαδάκης δήλωσε ευθαρσώς στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού «ΣΚΑΪ», ότι ουδέποτε με έχει δει στη ζωή του! (ΣΧΕΤΙΚΟ 16).
Το νεώτερο αυτό δεδομένο είναι κρίσιμο για την αξιολόγηση της ερευνώμενης αξιόποινης συμπεριφοράς των εγκαλουμένων εισαγγελικών λειτουργών, γιατί δείχνει τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι αυτοί κατασκεύαζαν ψευδείς καταθέσεις, αναζητώντας εναγωνίως τον τρόπο να με εμπλέξουν δικαστικά, αν και γνώριζαν ότι είμαι αθώος. Και όλη η προσπάθεια έγινε με μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση των σχεδιασμών του κ. Τσίπρα και της συμμορίας του.
Η στάση αυτή του κ,. Μανιαδάκη, όπως είχε προαναγγελθεί μέσω του DOCUMENTO από καιρό πριν, οδήγησε στην υλοποίηση των απειλών και στην άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του για κακουργηματική δωροδοκία, κατά τρόπο που θα δημιουργούσε εντυπώσεις στην κοινή γνώμη και θα έστρεφε για μια ακόμη φορά το βλέμμα της στις κατασκευασμένες και κατ’ ουσίαν ανύπαρκτες πολιτικές προεκτάσεις της υπόθεσης NOVARTIS. (ΣΧΕΤΙΚΟ 17).
Συνέβη, δηλαδή, το εξής πρωτάκουστο: Το ίδιο πρόσωπο να φέρει διττή ιδιότητα, κατηγορουμένου και μάρτυρα, στο πλαίσιο της αυτής ποινικής υπόθεσης! Έχοντας αποκλειστικό σκοπό τους την εξυπηρέτηση των σκοτεινών επιδιώξεων Τσίπρα – Παπαγγελόπουλου για την ηθική εξόντωση των πολιτικών τους αντιπάλων, οι μηνυόμενοι Εισαγγελείς παρέβησαν ανενδοίαστα τον νόμο τόσο όταν απέδωσαν στον Μανιαδάκη την ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, όσο και όταν ήραν το προστατευτικό καθεστώς, ως αντίποινα για την μη εξυπηρέτηση των δόλιων σκοπών τους!
Β. ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΑΝΙΑ
Δυστυχώς για τη Δικαιοσύνη, οι μηνυόμενοι Εισαγγελείς που λειτούργησαν ως εκφραστές της, φαίνεται ότι είχαν εδραιωμένη την πεποίθηση ότι κείνται υπεράνω του νόμου και φέρονται να είχαν ακολουθήσει τις ίδιες εκβιαστικές πρακτικές και στον μάρτυρα Ν. Μανία, τον οποίο απειλούσαν ότι «θα είχε την ίδια τύχη με τον Μανιαδάκη»! Προφανώς διότι η άνωθεν πολιτική κάλυψη είχε πείσει τους εν λόγω Εισαγγελικούς Λειτουργούς ότι τους είχαν διασφαλισμένα θέσει στο απυρόβλητο!
Αναφορικά με τις μεθοδεύσεις των εν λόγω Εισαγγελέων στην περίπτωση του μάρτυρα Μανία, χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρονται σε σχετικά πρόσφατο δημοσίευμα στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ». Εν περιλήψει: «Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Νίκος Μανίας, ένας από τους βασικούς μάρτυρες της novartis, φέρεται να αποκαλύπτει την πίεση (στα όρια της εκβίασης) που υπέστη, προκειμένου να ενοχοποιήσει πολιτικά πρόσωπα. Ο Μανίας, ενέπλεξε τόσο την Επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης Παπασπύρου, όσο και την Εισαγγελία Διαφθοράς, μιλώντας για αφόρητες πιέσεις και περίεργη διαδικασία, προκειμένου, όπως λέει, “να καταγγείλω υπό συνθήκες πίεσης και χωρίς την παρουσία συνηγόρου αξιόποινες πράξεις (τις οποίες αν γνώριζα, θα το είχα πράξει κατά τη διάρκεια άλλων καταθέσεών μου)”.» (ΣΧΕΤΙΚΟ 18).
Η ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΕΙΩΝ- ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΙΔΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
Πέραν των παράνομων και αντιδημοκρατικών τακτικών που ακολούθησαν οι μηνυόμενοι Εισαγγελείς, οι αποκαλύψεις Μανιαδάκη έφεραν στο φως συνταρακτικά στοιχεία σχετικά με το σύννομο των καταθέσεων, τα εξυπηρετούμενα συμφέροντα και εν τέλει, την αξιοπιστία των καταθέσεων των δύο έτερων «κουκουλοφόρων» μαρτύρων.
Οι συκοφαντικές καταθέσεις των μαρτύρων υπό τις κωδικές ονομασίες «Κελέση» και «Σαράφης», έφεραν, βέβαια, εξ αρχής στοιχεία επαρκή για να αποδείξουν την ψευδότητα του περιεχομένου τους, όπως ήδη είχα εξ αρχής, διά της κρινομένης μήνυσής μου επισημάνει, στρεφόμενος εναντίον τους ποινικά. Όπως έχω ήδη επισημάνει με την Έγκλησή μου, καταλυτικό στοιχείο που κατεδείκνυε την αναλήθεια του περιεχομένου των εν λόγω μαρτυρικών καταθέσεων, ήταν η μεγάλη χρονική απόσταση από προηγούμενη κατάθεση της «Κελέση», όταν μετά την πάροδο σχεδόν ενός μήνα και κατόπιν τεσσάρων κατατετμημένων καταθέσεων, ξαφνικά «θυμήθηκε» να με εμπλέξει στην υπόθεση NOVARTIS, ωσάν η δωροδοκία ενός Πρωθυπουργού και δη, εντός του Μεγάρου Μαξίμου, να ήταν κάτι σύνηθες, που θα μπορούσε να διαφύγει της προσοχής της! Το αναμενόμενο και λογικό θα ήταν να το καταγγείλει στις Αρχές, ευθύς εξ αρχής, από την πρώτη της κατάθεση! Η δε αναντιστοιχία στις γραμματοσειρές που παρατηρήθηκε στις εν λόγω καταθέσεις (!), απεδείκνυε το γεγονός ότι το περιεχόμενό τους ήταν προδιατυπωμένο και ερχόταν «έτοιμο» σε «στικάκι» στους μηνυόμενους Εισαγγελείς, οι οποίοι άτεχνα και με περίσσεια προχειρότητας, το ενσωμάτωναν στην τυποποιημένη φόρμα της μαρτυρικής κατάθεσης, προσπαθώντας να στοιχειοθετήσουν βιαστικά, ψευδέστατες και κατάπτυστες κατηγορίες σε βάρος μου!
Επιβεβαιωτικό της παρασκηνιακής δράσης των μηνυομένων Εισαγγελέων, άλλωστε, είναι το γεγονός ότι ουδόλως τους προβλημάτισε ότι η εφημερίδα Documento κυκλοφόρησε την Κυριακή 4.2.2018 με πρωτοσέλιδο ότι “υπάρχουν πληροφορίες” και για συναντήσεις στελεχών της NOVARTIS με συνεργάτες Σαμαρά στο Μαξίμου. Είναι όμως γνωστό ότι τα κυριακάτικα φύλλα κλείνουν την Παρασκευή το βράδυ, προκειμένου να διακινηθούν το Σάββατο και να κυκλοφορήσουν το Σάββατο το απόγευμα. Η ψευδής κατάθεση για τους συνεργάτες μου δίνεται την Κυριακή το βράδυ, ήτοι 2 ημέρες μετά το κλείσιμο του επίμαχου φύλλου της εφημερίδας του πρωθυπουργικού φίλου Βαξεβάνη που αναφέρεται σ’ αυτήν!! Με άλλα λόγια, η εν λόγω εφημερίδα δημοσίευσε Παρασκευή αυτό που κατατέθηκε από την προστατευόμενη “μάρτυρα” την Κυριακή το βράδυ!!! Ούτε αυτό υποψίασε τους μηνυόμενους Εισαγγελείς για το ποια είναι η περίφημη αυτή μάρτυρας και ποιους σκοπούς εξυπηρετεί;;
Με τις πρόσφατες αποκαλύψεις, όμως, μετά τη δίωξη Μανιαδάκη, χύθηκε άπλετο φως στα κίνητρα που ώθησαν τους μηνυόμενους ψευδομάρτυρες να καταθέσουν τις συκοφαντίες περί χρηματισμού μου, καθώς και τους λόγους που τα δύο αυτά πρόσωπα επελέγησαν από τους σκευωρούς μου, προκειμένου να ενταχθούν στο προστατευτικό καθεστώς των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, μιας και θα αποτελούσαν πειθήνια εκτελεστικά όργανα, στο πλαίσιο της σε βάρος μου συνωμοσίας.
Οι πραγματικές ταυτότητες των προσώπων πίσω από τις ως άνω κωδικές ονομασίες επιβεβαιώθηκαν διά της Εγκλήσεως – Μηνύσεως Μανιαδάκη σε βάρος τους, όταν ο τελευταίος κατήγγειλε ότι εγνώριζε τα αληθή στοιχεία των δύο λοιπών μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, που κατά τους ισχυρισμούς του ήταν οι Φ.. Δ («Μάξιμος Σαράφης») και της Μ Μ («Αικατερίνη Κελέση»), καθώς είχαν πολλάκις συμπέσει στους χώρους αναμονής της Εισαγγελίας Διαφθοράς και της ΓΑΔΑ, γνωρίζοντας άπαντες, φυσικά απαγορευμένα, τα στοιχεία ενός εκάστου, οι οποίοι ήταν «γνωστοί εξ επαγγέλματος» και είχαν προβεί και σε συνομιλίες προ ή μετά τις καταθέσεις τους, όπως ευθαρσώς ομολογεί στην Έγκληση – Μήνυσή του ο Μανιαδιάκης (ΣΧΕΤΙΚΟ 19)! Βεβαίως, από τις μέχρι σήμερα αποκαλύψεις έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι οι μηνυόμενοι Εισαγγελικοί Λειτουργοί παρέβησαν τον νόμο ακόμη μια φορά, όταν επέλεξαν να εντάξουν στο προστατευόμενο καθεστώς των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, τα δύο ως άνω πρόσωπα, παρ’ ότι καλώς εγνώριζαν ότι ουδόλως έφεραν τα εχέγγυα που ο νομοθέτης απαιτεί προς τούτο.
Συγκεκριμένα, η μεν Μ Μ, καθ’ ον χρόνο της απονεμήθηκε η ιδιότητα της μάρτυρος δημοσίου συμφέροντος από τους μηνυομένους Εισαγγελείς, τους ήταν γνωστό ότι ήταν το στενότερα συνεργαζόμενο πρόσωπο με τον βασικό κατηγορούμενο της υπόθεσης, Κωνσταντίνο Φρουζή, δεδομένου ότι επί πολλά έτη είχε διατελέσει προσωπική και «εξ απορρήτων» γραμματέας του. Μάλιστα, όπως έχει γίνει ευρέως γνωστό πια από τα ΜΜΕ, όταν ανέλαβε χρέη βασικού κατηγόρου της υπόθεσης, η Μ είχε ήδη εν εξελίξει μια εντονότατη δικαστική διαμάχη με τον Φρουζή, με εκατέρωθεν μηνύσεις και αγωγές. Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα της εφημερίδας «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» στο φύλλο της 06.04.2018 (ΣΧΕΤΙΚΟ 20), όπου μεταξύ άλλων, αναφέρονται τα ακόλουθα σχετικά με την «αμεροληψία» της κατηγόρου μου:
«Όμως εκείνο που προκαλεί τεράστια εντύπωση είναι όσα φέρεται να έχει αναφέρει η γραμματέας του κ. Φρουζή … σε μια μήνυση που είχε καταθέσει στις 21 Ιουνίου 2017 (κι ενώ ήδη υπήρχε θόρυβος για το σκάνδαλο Novartis) κατά του πρώην διευθυντή της. Σε μια μήνυση που ανταπαντά με την αγωγή του ο κ. Φρουζής, μιλώντας για ψεύδη και αστειότητες. Η μάρτυρας υπό προστασία –όπως φαίνεται- της Novartis, λίγους μήνες λοιπόν πριν αρχίσει τις καταθέσεις της στην Εισαγγελία Διαφθοράς, είχε επιδείξει τρομερό μίσος και απωθημένα για τον άνθρωπο που εμφάνισε πρωταγωνιστή χρηματισμών. Όπως ανέφερε, “ο Κωνσταντίνος Φρουζής ασκούσε εναντίον μου επαναλαμβανόμενη καταχρηστική συμπεριφορά τόσο εκτός εταιρείας όσο και στο εσωτερικό περιβάλλον της εταιρείας, την οποία εκδήλωνε με λέξεις, απειλές και πράξεις και χειρονομίες, με συνέπεια την προσβολή της προσωπικότητάς μου, της αξιοπρέπειάς και της φυσικής και ψυχολογικής μου ακεραιότητας ως γυναίκας και ως εργαζομένης κατά την άσκηση της εργασίας μου. Θέτοντας μονίμως σε κίνδυνο την απασχόλησή μου, δημιουργώντας ένα εκφοβιστικό, εχθρικό, υποτιμητικό, ταπεινωτικό και επιθετικό περιβάλλον για εμένα… Οι απειλές, οι προσβολές, οι ύβρεις, η συνεχής κακόβουλη κριτική, η υποτίμησή μου, η γελοιοποίησή μου και η δημιουργία κλίματος εκφοβισμού και τρόμου, η κτητικότητα (!), ο πλήρης και απόλυτος έλεγχος των κινήσεών μου, η αδικαιολόγητη επίρριψη ευθυνών και το “κερασάκι” οι μόνιμες και αδιάλειπτες απειλές για απόλυση ήταν οι “παροχές” και το ευχαριστώ του”. Επιπλέον, η γραμματέας του κ. Φρουζή αναφέρεται σε κακοποίησή της τουλάχιστον 10 φορές … “μου δημιούργησε ψυχοσωματικά προβλήματα, λόγω του κ. Φρουζή είχα βγάλει εξανθήματα και είχα κνησμό”».
Σύμφωνα με το ίδιο ως άνω δημοσίευμα, ο Φρουζής είχε «απαντήσει» στα ανωτέρω που του κατεμήνυσε η Μ, με την άσκηση αγωγής σε βάρος της, όπου κατήγγειλε ότι η πρώην γραμματέας του είχε παρανόμως προβεί σε αναλήψεις συνολικού ύψους 30.000 Ευρώ από λογαριασμού του και μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών της NOVARTIS!
Πέραν των ανωτέρω, όμως, ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι η Μ, υπό την ιδιότητά της ως ιδιαιτέρας γραμματέα του πρώην αντιπροέδρου της NOVARTIS και πλέον, βασικού κατηγορουμένου της εν θέματι υπόθεσης, Κωνσταντίνου Φρουζή, παρείχε προς τούτον άμεση συνδρομή σε όλες τις αξιόποινες πράξεις που του αποδίδονται, καθότι τούτες θα ήταν αδύνατον να τελεστούν χωρίς την συνέργειά της! Ως εκ τούτου είχε καταστεί απαγορευμένη η ένταξή της προστατευόμενο καθεστώς!
Όσον αφορά δε τον έτερο κουκουλοφόρο μάρτυρα «Μάξιμο Σαράφη» και φερόμενο ως Φ Δ, θα πρέπει να τονισθεί ότι και εκείνος είχε σημαίνοντα ρόλο στην NOVARTIS ως πρώην στέλεχος της εταιρείας. Εναντίον του εν λόγω μάρτυρα υπήρξαν καταγγελίες από πλευράς του Εμμανουήλ Βουλκίδη, διαφημιστή που διώκεται ήδη στο πλαίσιο της υπόθεσης NOVARTIS. Συγκεκριμένα, ο εν λόγω κατηγορούμενος, όπως δηλώνει στα ΜΜΕ και μέσω του πληρεξουσίου συνηγόρου του, ισχυρίζεται ότι ο Δ τον εκβίαζε να του επιστρέφει χρήματα από τις διαφημίσεις που του έδινε η NOVARTIS, του είχε δε επιστρέψει περί τις 400.000 Ευρώ, διατεινόμενος, μάλιστα ότι έχει στη διάθεσή του χειρόγραφες σημειώσεις του Δ που αποδεικνύουν τα λεγόμενά του! (ΣΧΕΤΙΚΟ 21).
Από την άλλη πλευρά, όπως προκύπτει από την Έγκληση – Μήνυση του έτερου πρώην μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, Ν. Μανιαδάκη, καθώς και από τις δημόσιες τοποθετήσεις του δικηγόρου των Δ και Μ, Π. Σαράκη, τα δύο αυτά πρόσωπα κατέθεσαν πολλάκις στις αρμόδιες δικαστικές Αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (ΗΠΑ), εν σχέσει με όσα διαδραματίζονταν στην εταιρεία «NOVARTIS». Τούτο δε, έπραξαν προς εξυπηρέτηση αποκλειστικά και μόνον προσωπικών τους συμφερόντων, καθώς με αυτόν τον τρόπο επιχείρησαν:
α) αντί ύποπτοι συμμετοχής σε αξιόποινες πράξεις, να γίνουν βασικοί μάρτυρες κατηγορίας και δη προστατευόμενοι, μεταθέτοντας ατομικές τους ευθύνες στα εκάστοτε πρόσωπα που σκοπίμως στοχοποιούσαν,
β) με την υπαγωγή τους στο καθεστώς των προστατευομένων μαρτύρων και την δήθεν συνδρομή τους στην έκβαση της υπό έρευνα υποθέσεως, επεδίωξαν να καρπωθούν την διόλου ευκαταφρόνητη χρηματική αποζημίωση που προβλέπεται σε τέτοιες περιπτώσεις από το αμερικανικό δίκαιο, η οποία ξεκινάει από ποσοστό 10% και μπορεί να φτάσει ως και στο 30% του επιβαλλόμενου στην εταιρεία προστίμου!
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, δεν χωρεί αμφιβολία για την κατάφωρη και πολλαπλή καταστρατήγηση των διατάξεων του τότε ισχύοντος άρ. 45Β ΚΠΔ και ήδη άρ. 47 του νέου ΚΠΔ, ενόψει του ότι οι Δ και Μ από την αρχή της διερεύνησης της υπόθεσης «NOVARTIS» απέλαβαν -και εξακολουθούν να απολαμβάνουν- τα ευεργετήματα του καθεστώτος των «μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος». Τούτο δε, παρά το γεγονός ότι οι Εισαγγελικοί Λειτουργοί που τους απένειμαν τούτη την ιδιότητα, καλώς εγνώριζαν ότι επ’ ουδενί τα πρόσωπα αυτά έφεραν τα εχέγγυα που ο νόμος ρητώς και κατηγορηματικώς απαιτεί προς τούτο, καθώς και (α) προσωπική εμπλοκή με υπό διερεύνηση αξιόποινες πράξεις είχαν, και (β) προέβησαν στις εν λόγω καταθέσεις προς εξασφάλιση ιδίων ωφελημάτων. Πλέον τραγικό, δε, είναι το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα που έχει μεσολαβήσει σωρεία αποκαλύψεων που έχει αποδείξει την παράνομη υπαγωγή των Μ και Δ στο προστατευόμενο καθεστώς των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, ουδείς φρόντισε να ανακαλέσει τις σχετικές διατάξεις, προκειμένου να αρθεί η έκνομη προστασία τους και να λογοδοτήσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης για τις αξιόποινες πράξεις που κατ’ εξακολούθησιν έχουν τελέσει!
Στην περίπτωση αυτή υφίσταται κατάφωρη παραβίαση των δικονομικών κανόνων, ο δε κεντρικός σχεδιασμός αποκαλύφθηκε πολύ γρήγορα διά στόματος του πρωθυπουργικού φίλου και πρώην Υπουργού κ. Πολάκη, ο οποίος στο πλαίσιο συνέντευξής του στον τηλεοπτικό σταθμό «ΑΝΤ1» στις 07.02.2018, με περίσσεια θράσους και με το γνωστό αγοραίο του ύφος, ανέφερε επί λέξει, περί της πραγματικής ταυτότητας των υπό προστασία μαρτύρων: «Στελέχη της εταιρείας είναι, τα οποία τα “μαγκώσανε” γι’ αυτή την ιστορία και άρχισαν να κελαηδάνε και να δίνουνε». Η αλαζονεία που του προξένησε η ιδιότητα του «πρωθυπουργικού φίλου», έκανε τον Πολάκη να ομολογήσει, μη τηρώντας ούτε τα προσχήματα, ότι η συριζαϊκή εξουσία καλώς εγνώριζε από την αρχή της εισαγγελικής έρευνας τα πρόσωπα που κρύβονταν πίσω από τις κωδικές ονομασίες που είχαν δοθεί για δήθεν προστατευτικούς σκοπούς! Ούτε αυτή η δημόσια ομολογία πολιτικής διαπλοκής με την δικαστική εξουσία, θορύβησε τους επίορκους Εισαγγελείς!
ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΩΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ
Α. Μέχρι την υποβολή της Εγκλήσεώς μου
Κατά την διαχείριση της υπόθεσης NOVARTIS, οι ελεγχόμενοι Εισαγγελείς διέπραξαν τα αναφερόμενα στην Έγκλησή μου αδικήματα με πλείονες ενέργειές τους τις οποίες έχω επισημάνει εκτενώς. Επ’ αυτών αναφέρομαι καθ’ ολοκληρίαν στο κείμενο της Εγκλήσεώς μου.
Συνοπτικά, οι εγκαλούμενοι εισαγγελικοί λειτουργοί κατά τη διαδικασία της εξέτασης που ενεργούσαν υπό την ευθύνη και αρμοδιότητά τους, παραβίασαν με τους εξής τρόπους τις προβλέψεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, η τήρηση των οποίων συνιστούσε καθήκον τους, εν γνώσει καταχρώμενοι της εξουσίας που τους είχε ανατεθεί.
i. Παράνομη υπαγωγή στο προνομιακό καθεστώς προστασίας των ψευδομαρτύρων, με μοναδικό σκοπό να τους παράσχουν ασυλία που δεν εδικαιούντο, αφού δεν συγκέντρωναν τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις (σελ. 43 επ. της Εγκλήσεώς μου, καθώς και τη μελέτη Γ. Σανιδά, ΠοινΔικ 2018, σελ. 233 επ.).
ii. Παραβίαση δικονομικών εγγυήσεων κατά την εξέταση (σελ. 38 Εγκλήσεως), με την απαράδεκτη μεθοδολογία λήψης καταθέσεων. Το πραγματικά κραυγαλέο στοιχείο, που δείχνει πολλά για τη στάση των εισαγγελέων, είναι το εξής: Σε πολλές καταθέσεις των ανώνυμων ψευδομαρτύρων (ενδεικτικά οι από 12 και 15.1.2018 καταθέσεις του μάρτυρα με το ψευδώνυμο “Μάξιμος Σαράφης” – ΣΧΕΤΙΚΟ 22), έχει χρησιμοποιηθεί άλλη γραμματοσειρά και μορφοποίηση για τα εισαγωγικά στοιχεία, τη διατύπωση της μοναδικής εισαγωγικής ερώτησης και το κλείσιμο της κατάθεσης, και άλλη γραμματοσειρά και μορφοποίηση για το κείμενο της υποτιθέμενης κατάθεσης- απάντησης! Δηλαδή είναι προφανές ότι το κείμενο της υποτιθέμενης «κατάθεσης» των ψευδομαρτύρων ερχόταν έτοιμο και προδιατυπωμένο σε αρχείο υπολογιστή και απλώς επικολλήθηκε! Δηλαδή δεν γινόταν ζωντανή εξέταση – ούτε καν τυπική – των μαρτύρων: οι κκ. Εισαγγελείς δέχθηκαν κι ενσωμάτωσαν παράνομα έτοιμο κείμενο κατάθεσης, βεβαιώνοντας μάλιστα εν συνεχεία ψευδώς επί του σώματος των καταθέσεων ότι ελήφθησαν ενώπιόν τους!
Οι Εισαγγελείς επέτρεψαν –αν δεν επέβαλαν όπως προκύπτει- την κατάθεση εν γνώσει ψευδών περιστατικών, στο πλαίσιο της προσπάθειας δημιουργίας ποινικών ευθυνών κατά τον άνωθεν κεντρικό σχεδιασμό. Όπως έχει καταστεί σαφές πλέον, οι συγκεκριμένες καταθέσεις στερούνται αποδεικτικής σοβαρότητας, καθώς προέρχονται από πρόσωπα που, αντί να αποδίδουν ανεδαφικές μομφές, θα έπρεπε, κατά την ομολογία και του Π. Πολάκη, να καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, προκειμένου να λογοδοτήσουν για τη συμμετοχή τους σε βαρύτατα κακουργήματα. Οι καταθέσεις είναι εξόφθαλμα ψευδείς, όπως έχω αναφέρει: ενδεικτικά η μάρτυρας «Κελέση», προσπαθώντας να δημιουργήσει δική μου εμπλοκή εκ του μη όντως, αναφέρει πως ο Φρουζής είχε τάχα ραντεβού με το σύμβουλό μου, βουλευτή Επικρατείας τότε, Χρύσανθο Λαζαρίδη, στη διεύθυνσηΛεωφόρος Αθηνών 110, όπου όμως, δεν βρίσκεται το γραφείο του! Εκεί εδρεύει το Χρηματιστήριο Αθηνών, όπου Πρόεδρός του ήταν τότε ένας άλλος Λαζαρίδης, ο Σωκράτης Λαζαρίδης, συνεπώνυμος του Χρύσανθου Λαζαρίδη!
iii. Πλημμέλειες κατά την έρευνα (σελ. 42 επ. Εγκλήσεως), με την αποχή από διενέργεια οποιασδήποτε πράξης έρευνας που θα μπορούσε να παράσχει αντικειμενικά στοιχεία, αφού αυτά θα αντιστρατεύονταν τις ψευδείς καταθέσεις που εν γνώσει τους έλαβαν. Όπως και εν τέλει απεδείχθη, κάθε έρευνα αντικειμενικού στοιχείου δεν απέδωσε το παραμικρό ύποπτο στοιχείο. Παρ’ όλα αυτά, οι Εισαγγελείς έστειλαν στη Βουλή τη δικογραφία που σχημάτισαν εναντίον μου, περιμένοντας τους μάρτυρες να ολοκληρώσουν την κατάθεσή τους όποτε αυτό τους υποδεικνυόταν άνωθεν, χωρίς να ερευνήσουν απολύτως τίποτα άλλο επί μήνες, χωρίς καν να καλέσουν για κατάθεση τον κ. Φρουζή!
iv. Απαράδεκτη χρονική διαχείριση της λήψης καταθέσεων (σελ. 45 επ. Εγκλήσεως): οι Εισαγγελείς κατά τρόπο παράνομο, εξέταζαν τους παρανόμως προστατευόμενους ψευδομάρτυρες σε διάρκεια μηνών, επιτρέποντας την κατά το δοκούν συμπλήρωση στοιχείων σύμφωνα με όσα επέτασσε ο κεντρικός σχεδιασμός. Οι εισαγγελείς τελούσαν εν γνώσει του περιεχομένου των καταθέσεων των ψευδομαρτύρων· προετοίμασαν το έδαφος με την παροχή προνομιακής προστασίας, εντελώς αδικαιολόγητα· ξεκίνησαν τη διαδικασία λήψης καταθέσεων το Νοέμβριο του 2017· αντί όμως να εφαρμόσουν τις επιταγές του Συντάγματος και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και να επιτελέσουν το καθήκον τους, ελέγχοντας ολόπλευρα, εξετάζοντας την αξιοπιστία και βασιμότητα και κλείνοντας τη δικογραφία αμελλητί προς διαβίβαση αρμοδίως, αυτοί προτίμησαν να εφαρμόσουν το πρωτοφανές σύστημα της ανενόχλητης, ανοιχτής και υπό διαμόρφωσιν κατάθεσης με επιφύλαξη! Άφησαν τους ψευδομάρτυρες να καταθέτουν ό,τι θέλουν, ανεξέλεγκτα και ανενόχλητα, διατηρώντας τις καταθέσεις τους ανοιχτές και το περιεχόμενό τους δυναμικά υπό διαμόρφωσιν, ανάλογα με τις εξελίξεις, τις εμπνεύσεις των υποβολέων τους, την ατζέντα της κυβερνητικής προπαγάνδας και το πολιτικό «δελτίο καιρού»!
Έτσι δεν πρέπει να προξενεί εντύπωση η επιλογή του χρόνου ανάσυρσης και αναβίωσης της εκκρεμούς διαδικασίας- στην ουσία “χρήσης” της. Ο χρόνος επελέγη άνωθεν, υπαγορεύθηκε στους εισαγγελείς και εκείνοι, για ακόμα μία φορά, αντί για το καθήκον τους επέλεξαν να υπηρετήσουν τις υποδείξεις των συγκεκριμένων ανωτέρων τους. Ενδεικτικά:
α) Η μάρτυρας “Α. Κελέση”, την οποία έχω ήδη εγκαλέσει για την ολοφάνερα ψευδή της κατάθεση, πριν ακόμα κάνει μνεία του ονόματός μου στις 1.12.2017, έχει ήδη δώσει τρεις πολυσέλιδες ένορκες καταθέσεις, όπου μιλάει για οτιδήποτε άλλο πλην εμού. Με θυμήθηκε ξαφνικά έναν μήνα αργότερα; Κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, το πρώτο που θα καταθέσει ο μάρτυρας, που πραγματικά γνωρίζει και έχει στοιχεία, είναι γεγονότα σχετικά με τη δωροδοκία Πρωθυπουργού. Πρώτα και πριν οτιδήποτε άλλο.
β) Ο μάρτυρας “Μ. Σαράφης”, τον οποίον έχω ομοίως εγκαλέσει για τις ψευδείς του καταθέσεις, με όμοιο τρόπο πριν κάνει μνεία του ονόματός μου, στις 17.1.2018 έχει ήδη δώσει δύο πολυσέλιδες ένορκες καταθέσεις, όπου μιλάει για οτιδήποτε άλλο πλην εμού! Ούτε εδώ προξενήθηκε ο παραμικρός προβληματισμός στους εισαγγελείς που τον εξέταζαν, ώστε να ρωτήσουν τον “Σαράφη”, γιατί δε αναφέρθηκε από τη πρώτη στιγμή στον Πρωθυπουργό;
γ) Το πιο απίθανο, όμως, όλων, είναι ότι οι εν λόγω τρεις Εισαγγελικοί Λειτουργοί, αποφάσισαν την Κυριακή 4/2/2018 και ώρα 9:40 μμ να κλείσουν την κατάθεση του ψευδομάρτυρα «Κελέση» προκειμένου να εξυπηρετήσουν την απελπισμένη στόχευση μιας καταρρέουσας Κυβέρνησης, να αλλάξει την ατζέντα μετά το Συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Καλούν, δε, τον μάρτυρα να εγχειρίσει νέα έγγραφα στις 5.2.2018, ημέρα της επίσκεψης προς “ενημέρωση” του κ. Τζανακόπουλου στον Άρειο Πάγο και της εσπευσμένης διαβίβασης της δικογραφίας στη Βουλή για αλλαγή του πολιτικού κλίματος και τη δημιουργία εντυπώσεων!
v. Παραβιάσεις της αρχής της μυστικότητας και των διατάξεων προστασίας ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων ( άρθρο 252 παρ. 1 ΠΚ, άρθρο 22 παρ. 4 του ν.2472/1997, βλ. εκτενώς σελ. 47 επ. Εγκλήσεως): οι Εισαγγελείς παρείχαν πληροφορίες για την εξέλιξη της ενώπιόν τους διαδικασίας, πολλές φορές μάλιστα εκ των προτέρων, παραβιάζοντας αυτοτελώς τεθειμένες διατάξεις προς προστασία της προσωπικότητας και των δεδομένων του εξεταζόμενου πολίτη. Εν προκειμένω, ήταν προφανές ότι δεν μερίμνησαν για την εφαρμογή του νόμου, αλλά για την καλλιέργεια αρνητικής δημοσιότητας, στη βάση του κεντρικού σχεδιασμού.
Αδιαμφισβήτητα προκύπτει εξ όσων προεκτέθηκαν, ότι οι εγκαλούμενοι Εισαγγελείς είχαν παραβιάσει πολυεπίπεδα τους δικονομικούς κανόνες που έχουν τεθεί ακριβώς για την προστασία των ελεγχομένων πολιτών έναντι της πιθανής δικαστικής αυθαιρεσίας. Εν προκειμένω, είναι ολοφάνερο ότι η παραβίαση των δικονομικών κανόνων συντελέσθηκε ακριβώς με αυτήν τη σκοπιμότητα. Οι ενέργειές τους στράφηκαν ευθέως εναντίον μου, αφού υπέστην επί σειρά μηνών τις δυσμενείς συνέπειες των παράνομων και αξιόποινων ενεργειών τους. Στράφηκαν όμως ακόμα περισσότερο κατά της συντεταγμένης πολιτειακής λειτουργίας, του Κράτους Δικαίου και καθαυτού του δημοκρατικού πολιτεύματος της Χώρας.
Β. Μετά την έγκλησή μου
Στους μήνες που ακολούθησαν ήρθαν στο φως και άλλες ενέργειές τους, όπως η αδικαιολόγητη διατήρηση της υποτιθέμενης έρευνας σε εκκρεμότητα χωρίς να υφίστανται αξιόλογες διαδικαστικές πράξεις έρευνα και χωρίς δεδομένα, που θα άξιζε να τύχουν ποινικού ελέγχου, αφού προκύπτει αδιαμφισβήτητα ότι εξυπηρετούσαν αποκλειστικά και μόνο συγκεκριμένη πολιτική σκοπιμότητα. Από τις αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, ουδείς πλέον μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι οι μηνυόμενοι Εισαγγελικοί Λειτουργοί ουδόλως ενδιαφέρθηκαν να εξυπηρετήσουν τον νομοθετικό σκοπό διενέργειας της ποινικής διαδικασίας, ήτοι την ανακάλυψη της ουσιαστικής αλήθειας. Τουναντίον, απεδείχθη ότι μόνο τους μέλημα ήταν η εκτέλεση προειλημμένων αποφάσεων αποφάσεων της συριζαϊκής εξουσίας, χωρίς να διστάσουν να χρησιμοποιήσουν δόλιες μεθοδεύσεις.
ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ: Με τις ενέργειές τους οι επίορκοι εισαγγελείς εξυπηρέτησαν την κομματική ατζέντα του κ. Τσίπρα. Περαιτέρω ένδειξη, αποδεικτική της έντασης και της κατεύθυνσης του δόλου τους, αποτελεί το γεγονός ότι διέπραξαν το αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας, όχι μόνον στοχοποιώντας με, όντας αθώο, κι εμπλέκοντάς με εν γνώσει της αθωότητάς μου σε μία παράλογη και κατασκευασμένη με ψευδή στοιχεία ποινική διαδικασία, αλλά και μεριμνώντας για την παροχή ποινικής ασυλίας έναντι Υπουργών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τρόπο παράνομο κι αποδοκιμαστέο.
Όπως είναι άλλωστε γνωστό, με το ν.4213/2013, άρθρο 22 παρ 5, επιβλήθηκαν δύο τιμολογήσεις φαρμάκων ετησίως. Στις 21.2.2017 τρεις Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι κκ. Λοβέρδος, Κεγκέρογλου, Χριστοφιλοπούλου, (Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, Γραμματέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας κ Τομεάρχης Υγείας αντιστοίχως) κατέθεσαν στην Εισαγγελία Διαφθοράς μηνυτήρια αναφορά για τη μη τιμολόγηση δυο φορές το έτος 2015, προσκομίζοντας στις 8.3.2017 συμπληρωματικά στοιχεία. Τότε οι τιμολογήσεις σήμαναν ακόμη πτώση τιμών. Ο αρμόδιος Υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης Π. Κουρουμπλής, με την παράλειψη έκδοσης τιμολογήσεων, έκανε δώρο στις εταιρείες εκατοντάδες εκατομμύρια. Η κα Τουλουπάκη δεν προέβη στις οφειλόμενες ενέργειες, αφήνοντας να αποσβεστεί η προθεσμία της Βουλής να εφαρμόσει το νόμο περί ευθύνης υπουργών και στέλνοντας το σχετικό φάκελο στην Βουλή μαζί με την υπόθεση NOVARTIS στις 4.2.2018, διαπράττοντας έτσι τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος και της κατάχρησης εξουσίας.
Φυσικά αξίζει να υπογραμμισθεί εκ νέου, ότι, όπως έχω αναφέρει ήδη στην Έγκλησή μου, αν και στα ημερολόγια Φρουζή αναφέρονται συναντήσεις του με τον Υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ Π. Κουρουμπλή, ο οποίος πανηγυρικά εξυπηρέτησε τα συμφέροντα των φαρμακευτικών εταιρειών με ζημία του ελληνικού δημοσίου και του Έλληνα πολίτη, η κα Τουλουπάκη δεν ασχολήθηκε καθόλου περαιτέρω: δεν ρώτησε, δεν ερεύνησε, δεν κινήθηκε καθόλου! Αντιθέτως, σε ό,τι με αφορούσε, ως εκείνον τον Πρωθυπουργό που είχε πετύχει την μεγαλύτερη ποτέ περικοπή φαρμακευτικών δαπανών στη Χώρα επί διακυβέρνησής μου, η κα Τουλουπάκη ασχολήθηκε κατά κατάχρηση εξουσίας, δημιουργώντας παρανόμως και συντηρώντας την ομηρία μου επί σειρά μηνών.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΠΙΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΛΗΜΜΕΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ: Όπως εκτενώς αναφέρθηκε ανωτέρω, η κα Τουλουπάκη και οι υφιστάμενοί της εγκαλούμενοι συναρμόδιοι εισαγγελικοί λειτουργοί καταγγέλλονται επωνύμως ότι ασκούσαν εκβιαστικές πιέσεις για να αποσπάσουν με κάθε τρόπο παράνομες και ψευδείς μαρτυρικές καταθέσεις εις βάρος εμού και άλλων τετιμημένων προσώπων, λειτουργώντας παράλληλα στο πλαίσιο προειλημμένων αποφάσεων. Εξ όσων προαναφέρθηκαν επισημαίνω τα εξής ενδεικτικά περιστατικά:
α) Ο Αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου κι εποπτέυων, ως ιεραρχικά ανώτερος, το έργο και τις ενέργειές της Εισαγγελίας Διαφθοράς κ. Ι. Αγγελής, καταγγέλλει την αγανάκτησή του για την ενημέρωση του από την κα Τουλουπάκη και τους επίκουρους εισαγγελείς για προειλημμένη απόφαση για άσκηση διώξεων, πριν καν την ολοκλήρωση των ερευνών! Την ανακάλεσε στην τάξη επισημαίνοντας ότι διαπράττει κατάχρηση εξουσίας. Φυσικά η κα Τουλουπάκη δεν αναδιπλώθηκε: τουναντίον, ο κ. Αγγελής δέχθηκε –και αυτός!- συντονισμένη επίθεση δημοσιευμάτων. Αντιδρώντας σε όλα αυτά, παραιτήθηκε καταγγέλλοντας, επαναλαμβάνω: «δεν θα πάω εγώ φυλακή»!
β) Η κα Τουλουπάκη διαφωνεί με τον κ. Αγγελή γιατί ο τελευταίος δεν δέχθηκε να λάβει ένα usb stick με κάποια δεδομένα. Δεν διευκρινίζεται όμως: τι περιείχε αυτό το μέσο; Ποιος το παρέδωσε; Από πού προέρχονται τα στοιχεία; Είναι νόμιμης ή μη νοόμιμης προέλευσης; Θα ήταν αποδεκτά σε οποιοδήποτε ποινικό δικαστήριο; Συντάχθηκε επίσημη έκθεση εγχείρισης; Ποιο αποδεικτικό μέσο είναι και πώς μνημονεύεται και προσδιορίζεται στη δικογραφία; Συντάχθηκε πράξη παράδοσης έστω; Πώς η κα Εισαγγελέας Διαφθοράς το δέχθηκε και το παρέλαβε; Πώς το αξιοποίησε;
Το δεδομένο αυτό είναι κρίσιμο για να προσεγγισθεί το πώς κατανοούσε και κατανοεί τον ρόλο της η κα Τουλουπάκη και ένας έκαστος των εγκαλουμένων εισαγγελικών λειτουργών: ως μη υποκείμενο στις δικονομικές προβλέψεις, ως μη υποχρεούμενο να τηρεί τις ρυθμίσεις του νόμου, ως έχοντα απεριόριστα δικαιώματα να παρανομεί, να παραβιάζει κανόνες και να καταστρατηγεί διαδικασίες, επιδιώκοντας με κάθε τίμημα να εξυπηρετήσει τη συγκεκριμένη της στόχευση. Οι εισαγγελείς παρανομούν ενσυνείδητα κι εν πλήρει γνώσει τους, πιστεύουν όμως, δυστυχώς γι’ αυτούς αλλά και για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, ότι δεν τους καταλαμβάνει η ισχύς του νόμου. Σφάλλουν οικτρά.
γ) Ο κ. Μανιαδάκης καταγγέλλει ότι πιέστηκε για να ψευδομαρτυρήσει εις βάρος μου, μεταξύ άλλων. Με τον κ. Μανιαδάκη, όπως ο ίδιος ομολογεί, δεν γνωριζόμαστε καν! Ο ίδιος καταγγέλλει, όπως προαναφέρθηκε και επιβεβαιώνεται από τα σχετικά στοιχεία, ότι απειλήθηκε μέσω της DOCUMENTO κι όταν δεν συνεμορφώθη βρέθηκε κατηγορούμενος!
Οι ενέργειες της Εισαγγελίας Διαφθοράς αποτελούν μία διαρκή προσβολή του ρόλου τους, της λειτουργίας της Δικαιοσύνης και του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν νοείται Εισαγγελέας που να λειτουργεί εξαπολύοντας απειλές μέσω χειραγωγούμενων ΜΜΕ, εναντίον προσώπων που παρανόμως «βαπτίστηκαν» μάρτυρες, απολαμβάνοντας μάλιστα παράνομης ασυλίας, εκβιάζοντας καταθέσεις εναντίον στοχοποιημένων πολιτικών αντιπάλων, όπως πρωτίστως εναντίον ενός πρώην Πρωθυπουγού, διαρρέοντας πληροφορίες της υπό εξέλιξη ανακριτικής διαδικασίας, αποσκοπώντας στον εκφοβισμό προσώπων και αδιαφορώντας επιδεικτικά για την αρχή της εξωτερικής μυστικότητας που εκ του νόμου απαιτείται να διέπει την ανακριτική διαδικασία, καταπατώντας την θεμελιώδη αρχή της αμεροληψίας της Δικαιοσύνης, παραλείποντας εσκεμμένα να εξετάσουν δεδομένα για να ωφελήσουν πολιτικούς αυτουργούς και δημιουργώντας και συντηρώντας με κάθε αθέμιτο και παράνομο τρόπο δυσμενείς ποινικές διαδικασίες επί τη βάσει ψευδών στοιχείων με προφανή πολιτική στόχευση.
Ο παράνομος χαρακτήρας των ενεργειών και παραλείψεων των εγκαλουμένων Εισαγγελέων, έχει αποτελέσει αντικείμενο ευρείας κι εμπεριστατωμένης επιστημονικά κριτικής, ακόμα κι από αναγνωρισμένους εκπροσώπους της ιεραρχικά ανώτατης Εισαγγελικής Αρχής. Άξιο μνείας είναι ότι σε σχετική μελέτη του δημοσιευθείσα στο νομικό περιοδικό «Ποινική Δικαιοσύνη» του έτους 2018, σελ. 233 επ., ο κ. Γ. Σανιδάς, Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ε.τ., επεσήμανε σωρεία νομικών παραβάσεων που έλαβαν χώρα από τους εγκαλουμένους Εισαγγελείς, στο πλαίσιο ερεύνης της υπόθεσης NOVARTIS.
Στην μελέτη αυτή επισημαίνεται ότι δεν είναι νοητή από το Σύνταγμα η έρευνα κατά Υπουργών κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους από τους Εισαγγελείς Διαφθοράς, όποιο στοιχείο δε πιθανώς ανακύψει παρεμπιπτόντως οφείλει να διαβιβάζεται αμελλητί στη Βουλή, υποχρέωση που εδώ παραβιάσθηκε παρανόμως. Γίνεται μνεία της οφειλόμενης προσοχής κατά την λήψη και αξιολόγηση μαρτυρικών καταθέσεων σε σχέση με τα εισφερόμενα, προσοχή που ουδόλως επιδείχθηκε εν προκειμένω, τουναντίον δε, όπως προαναφέρθηκε παραβιάσθηκε πολυεπίπεδα η σχετική υποχρέωση. Στηλιτεύεται ως παράνομη η διαδικασία απονομής της προστατευτικής προνομίας στους συγκεκριμένους μάρτυρες ελλείψει των συγκεκριμένων διαδικαστικών προϋποθέσεων. Συνολικά δε επισημαίνεται ότι η Εισαγγελία Διαφθοράς στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν έχει ενεργήσει σύμφωνα με το νόμο.
VII. ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ
Με όλα όσα προεξέθεσα, προσπάθησα να σταχυολογήσω τα κατά τη γνώμη μου κρίσιμα στοιχεία που επιτρέπουν τον σχηματισμό ασφαλούς πεποίθησης για τις αξιόποινες πράξεις που τέλεσαν τα πρόσωπα που έχω εγκαλέσει, τα οποία, λειτουργώντας ως συμμορία στο πλαίσιο του άρθρου 187 παρ. 5 ΠΚ με ενέπλεξαν παρανόμως σε μία ποινική διαδικασία επί τη βάσει ψευδών και κατασκευασμένων στοιχείων και χωρίς κανένα σοβαρό αποδεικτικό μέσο, προκαλώντας μου τεράστια ηθική βλάβη.
Κατά την κρίση και εκτίμησή μου, έχει πλέον καταστεί σαφής κι αδιαμφισβήτητη η παράνομη συμπεριφορά των εγκαλουμένων: οι Εισαγγελείς που παραβίασαν κατ’ επανάληψιν και με πολλούς τρόπους όλες τις προστατευτικές δικονομικές δικλείδες υπηρετώντας κατασκευασμένο σχέδιο καθ’ υπαγόρευσιν του κ. Τσίπρα και του κ. Παπαγγελόπουλου και οι πρόθυμοι μάρτυρες, εμπλεκόμενοι οι ίδιοι και με σκοτεινά κίνητρα, που δέχθηκαν να καταθέσουν ψευδώς αναφερόμενοι στο πρόσωπό μου, με τρόπο εντελώς προκλητικό, συνθέτουν την πλήρη εικόνα της ομάδας που λειτούργησε με σχέδιο και συγκεκριμένο παράνομο στόχο: την πολιτική και ηθική μου εξόντωση.
Από την πρώτη στιγμή φυσικά, έχοντας ακράδαντη πεποίθηση τόσο στην αθωότητά μου, όσο και στην υγιή λειτουργία της Δικαιοσύνης, προσέφυγα υποβάλλοντας Έγκληση κατά των υπαιτίων και ζητώντας την υπαγωγή τους στον προβλεπόμενο ποινικό έλεγχο. Σήμερα, μετά την πάροδο 19 μηνών, ευρισκόμενος επιτέλους μπροστά στο αρμόδιο όργανο εξέτασης της Έγκλησής μου, είμαι βέβαιος ότι έχει φτάσει η ώρα να εφαρμοστεί ξανά ο νόμος και να κλείσει ο κύκλος της αυθαιρεσίας που λειτουργούσε στην πεποίθηση της ατιμωρησίας, της ασυλίας και της άνωθεν προστασίας. Στην Ελλάδα, ως συντεταγμένη δημοκρατική Χώρα, τέτοια φαινόμενα δεν μπορούν και δεν πρέπει να γίνονται ανεκτά. Διαφορετικά θα δημιουργήσουν ένα απαράδεκτο προηγούμενο για την ίδια τη Δημοκρατία μας.
Προσδοκώ ότι με όσα εκθέτω ανωτέρω, αλλά και όσα προκύψουν από την περαιτέρω έρευνα της υπόθεσης, όπως ενδεικτικά από την αξιοποίηση και διασταύρωση των εξωτερικών στοιχείων της επικοινωνίας και του εντοπισμού θέσης, η ολοφάνερη διασύνδεση και η κοινή δράση στο πλαίσιο επιδίωξης ενιαίου παράνομου σκοπού, για τα οποία δεν υφίσταται ούτε τώρα αμφιβολία μέσα από την έλλογη αξιολόγηση των υφισταμένων στοιχείων, επιβεβαιώνονται πλήρως οι ισχυρισμοί μου. Παράλληλα, ευελπιστώ στην πλήρη άρση των παρανομιών που διατηρούνται ακόμα σε ισχύ, ώστε να δοθεί πλέον η δυνατότητα, όπως θα έπρεπε, να δώσουν λόγο και οι ψεύδορκοι μάρτυρες για το ρόλο τους στη σκοτεινή αυτή υπόθεση.
Επαναλαμβάνω την πλήρη εμπιστοσύνη μου στις δημοκρατικές λειτουργίες του πολιτεύματος και ειδικότερα εν προκειμένω στη λειτουργία της Δικαιοσύνης και ζητώ την αξιολόγηση των αναφερομένων και την κατά νόμον δίωξη προς ποινικό έλεγχο των εγκαλουμένων για τις παράνομες πράξεις τους».
