Το υφιστάμενο διάκενο μεταξύ έθνους και δοτού ανθελληνικού κράτους ασφαλώς αναδράμει, αρχής γενομένης εκ της ιδρύσεως του ελλαδικού κράτους, αλλά σήμερον καθίσταται έτι περαιτέρω σαφές, όταν διακυβεύεται το εθνικό συμφέρον, όπου το κράτος αδρανεί και σπεύδει να επιβάλει την γνώμη εις το έθνος και τον λαό ξύλοις και ροπάλοις, κατά τις επιταγές των έξωθεν διευθυντηρίων.
- Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η κυβέρνηση, συνεργεία απάντων των κοινοβουλευτικών κομμάτων –τα οποία ειρήσθω εν παρόδω λογοδοτούν αμελλητί εις την ίδια υπερεθνική Αρχή-, παρασιωπά το εγχείρημα ομιλίας εκπροσώπων των Ταγμάτων του Αζόφ -πανθομολογουμένως εκπεφρασμένης ναζιστικής ιδεολογίας- εντός του ελληνικού Κοινοβουλίου, άνευ ουδεμίας διαμαρτυρίας.
Η ως άνω ακραία στάση περί του ζητήματος της ιδεολογίας αποδεικνύει διά μία έτερη φορά ότι εις την πατρίδα μας η ιδεολογία, όσο βλαπτική και εάν είναι, συγχωρείται, αρκεί να συντάσσεται με τον εσμό των συμφερόντων τα οποία εξυπηρετεί η κρατική θεσμική ελίτ, η οποία εντέλλεται άνωθεν, υπό των κατευθυντηρίων γραμμών συγκεκριμένων εξωθεσμικών παρακέντρων εξουσίας, ανεξαρτήτως τού αν εξυπηρετείται, προεχόντως και κυρίως, το δημόσιο συμφέρον ή όχι.
Η εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών, και η κατά το δοκούν ερμηνεία αντικειμενικά ιστορικά ανίερων γεγονότων διά μέσου των εξωνημένων θεραπαινίδων των Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως, τα οποία ενεργούν ως παραμορφωτικοί φακοί, αποδεικνύουν πανηγυρικά ότι η Ελλάς συμπεριφέρεται ως αποικία και ο ελληνικός λαός άγεται και φέρεται από ανθέλληνες τοποτηρητές άρχοντες, οι οποίοι τον κηδεμονεύουν.
Τηρουμένων των αναλογιών, εκ της εκρήξεως του πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας διεφάνη ότι η Ελλάδα ετάχθη αναφανδόν υπέρ της Ουκρανίας, μη διεκδικώντας το παραμικρό διπλωματικά εξ αφορμής των διεθνών αυτών συσχετισμών κατά της Τουρκίας. Εν άλλοις λόγοις, οι δουλικοί χειρισμοί της ήταν η εκδήλωση απόλυτης υποταγής εις τας εντολάς των ΗΠΑ, εις τον βαθμόν όπου απόλλυται πάσα διεθνής συγκυρία η Ελλάς να περιφρουρήσει προσηκόντως τα εθνικά της συμφέροντα, αλλά και ωσαύτως να αξιοποιήσει δεόντως τις αντίστοιχες ευκαιρίες υπέρ της Κύπρου.
Η εγκατάλειψη και η οιονεί προδοσία του ελληνικού λαού από πολιτικούς-ανδρείκελα, έρμαια διεθνών συμφερόντων και ιδιοτελών σκοπιμοτήτων, οι οποίοι προσβάλλουν την μνήμη των αγωνιζόμενων ηρώων διά την ελευθερία τούτου του τόπου, συνιστά ανυπερθέτως και αδιαμφισβητήτως μια απτή πραγματικότητα άνευ ετέρου τινός, ένθα ορισμένοι πολιτικοί άνδρες, υπό τον μανδύα της δοκησισοφίας και της δήθεν αυθεντίας η οποία τους διακατέχει, ρητορεύουν ασμένως υπέρ των συμφερόντων της Τουρκίας παρά της Ελλάδας, κατ’ επιταγή των εγκάθετων χρηματοδοτούμενων μηχανισμών εν τη πατρίδι μας, ήτοι των προσφιλών έμμισθων «δούρειων ίππων» ξένων συμφερόντων, οι οποίοι εμφανίζονται δήθεν ως καθηγητές και τιμητές του Ελληνισμού, επί τω τέλει, για να καταπείσουν την κοινή γνώμη προκειμένου να μην αποκαλυφθεί η ανθελληνική διατεταγμένη αποστολή την οποία επιτελούν ένδον των αδύτων πληροφοριών της Ελλάδας, με την συναυτουργία των εξωνημένων εγχώριων πρόθυμων μίσθαρνων οργάνων.
*Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
