Έπειτα από προσπάθειες πάρα πολλών μηνών, επιτέλους ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, δέχτηκε να συναντηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δίνοντας έτσι μία επικοινωνιακή ανάσα στην κυβέρνηση η οποία έχει να αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα στο εσωτερικό, αλλά δυστυχώς και στις διεθνείς σχέσεις.
Οι πανηγυρισμοί λοιπόν στο μέγαρο Μαξίμου γρήγορα έδωσαν τη θέση τους σε μία διάχυτη ανησυχία με πολύ σοβαρές προεκτάσεις. Ο τρόπος με τον οποίο έγινε η πρόσκληση του Κυριάκου στην Ουάσινγκτον, δημιούργησε δεύτερες σκέψεις στο στενό επιτελείο του πρωθυπουργού. Ανησυχία που εντάθηκε έπειτα από την αεροπορική εισβολή της Τουρκίας στον εναέριο χώρο μεγάλων ελληνικών νησιών, αφού είχαν προηγηθεί εικονικοί βομβαρδισμοί και αποβατικές ασκήσεις. Με στόχο φυσικά τα ελληνικά νησιά.
Κάποιες ώριμες φωνές λοιπόν εντός κυβέρνησης, κάνουν λόγο για προετοιμασία κλίματος τρομοκρατίας, που ενδέχεται να μετατραπεί σε έναν ώμο εκβιασμό δίκην διαιτησίας από τον ίδιο τον αμερικανό πρόεδρο. Αυτός ο εκβιασμός μπορεί να είναι διττός. Αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και συνομιλίες για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να «διασφαλιστεί» ότι δεν θα υπάρξει πολεμικό επεισόδιο. Με απλά λόγια, «υποχωρήστε έναντι της Τουρκίας, γιατί δεν μπορούμε να εγγυηθούμε τίποτα»!
Θα στρωθεί μάλιστα ένα «χαλί» στον Κυριάκο Μητσοτάκη, προκειμένου η αποδυνάμωση της αμυντικής ικανότητας των νησιών μας, να κρυφτεί πίσω από το πρόσχημα ενίσχυσης της στρατιωτικής βοήθειας που θα στείλει η Ελλάδα στην Ουκρανία. Το αντάλλαγμα θα είναι μία δήλωση του αμερικανού προέδρου, ότι «οι ΗΠΑ υπερασπίζονται την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας».
Οι εθνικές μας μνήμες όμως απέναντι σε αυτές τις «διαβεβαιώσεις», είναι θλιβερές. Παρόμοιο τέχνασμα χρησιμοποίησε και η χούντα για να αποσύρει την μεραρχία από την Κύπρο, της οποίας επίσης την εδαφική υπόσταση αναγνώριζαν τότε οι ΗΠΑ. Την συνέχεια την γνωρίζουμε…
Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος φόβος του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος. Εάν ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ πίεση για υποχωρήσεις στην Τουρκία, αυτό ουσιαστικά θα είναι ένα σημείο χωρίς επιστροφή.
Θα σταθεί ο Κυριάκος στο ύψος των περιστάσεων;
Υπάρχει μόνον ένας τρόπος, όπως μου εκμυστηρεύτηκε ιστορικό στέλεχος της παράταξης, ο Κυριάκος να μην πέσει σε αυτή την παγίδα η οποία θα έχει ολέθριες συνέπειες για το μέλλον της Ελλάδας. Ο πρωθυπουργός θα πρέπει να καταστήσει σαφές από τις πρώτες στιγμές της παρουσίας του στις ΗΠΑ, ότι δεν πήγε για δημόσιες σχέσεις αλλά για να καταγγείλει την τουρκική απειλή έναντι της Ελλάδας, απαιτώντας έμπρακτη στήριξη από τις ΗΠΑ αλλά και το ΝΑΤΟ. Η έμπρακτη αυτή η στήριξη μπορεί να έχει μόνο μία μορφή: Ανάλογες κυρώσεις κατά της Τουρκίας με αυτές που επιβλήθηκαν κατά της Ρωσίας.
Ο Κυριάκος θα πρέπει να πάει στην Ουάσινγκτον απαιτώντας, με ξεκάθαρο μάλιστα τρόπο, χωρίς να δεχτεί να συζητήσει οποιαδήποτε απαίτηση από την άλλη πλευρά. Από το υπουργείο εξωτερικών μάλιστα, υπάρχει καταγεγραμμένη η προτεινόμενη δομή των συζητήσεων, η οποία επικεντρώνεται σε μία βασική αρχή: Η Ελλάδα σέβεται το διεθνές δίκαιο, από την πρώτη στιγμή έκανε τα πάντα για να στηρίξει την Ουκρανία, θέτοντας μάλιστα σε κίνδυνο τα δικά της συμφέροντα, οπότε πλέον απαιτεί να έχει την αντίστοιχη στήριξη από την διεθνή κοινότητα έναντι της τουρκικής απειλής.
Έγκριτος νομικός που μάλιστα βρίσκεται στο περιβάλλον του πρωθυπουργού, έχει δώσει γλαφυρά το επιχείρημα το οποίο πρέπει να χρησιμοποιηθεί έναντι της οποιασδήποτε προτροπής της αμερικανικής πλευράς για υποχωρήσεις: Δεν υπάρχει καμιά δυτική χώρα η οποία να έχει ανεχθεί να συζητήσει παραχώρησης έναντι οιουδήποτε, οι οποίες αντιτίθενται στο διεθνές δίκιο και την διεθνή νομιμότητα!
Η ελληνική διπλωματία μάλιστα θα πρέπει να ξεκαθαρίσει στην αμερικανική πλευρά ότι οποιαδήποτε συζήτηση για υπαναχώρηση της Ελλάδας από όσα δικαιούται βάσει του διεθνούς δικαίου, δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή.
Στον Κυριάκο μάλιστα έχει γίνει σαφές ότι εάν επιτρέψει να τεθεί από την αμερικανική πλευρά οποιαδήποτε απαίτηση για υποχώρηση έναντι της Τουρκίας, θα καταγράψει μία εθνική ήττα που πιθανόν να επιφέρει ολέθριες συνέπειες.
Αντίθετα, η πρόθεση της Σουηδίας και της Φινλανδίας να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, είναι ένα τεράστιο όπλο για την ελληνική κυβέρνηση την δεδομένη στιγμή. Μαζί φυσικά με την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία και την συντονισμένη αντίδραση της Δύσης.
Είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα έχει μία τέτοια ευκαιρία τις τελευταίες δεκαετίες. Όλοι μιλούν για τον γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας, στην ουσία όμως ο γεωπολιτικός ρόλος της Ελλάδας είναι πολύ πιο κρίσιμος και σημαντικός. Εάν η Ελλάδα αρνηθεί, τότε η διεύρυνση του ΝΑΤΟ δεν πρόκειται να γίνει. Σουηδία και Φινλανδία, θα μείνουν εκτός.
Επίσης, μετά την τουρκική συμπεριφορά, είναι σαφές ότι το τελευταίο προπύργιο της συμμαχίας δεν είναι η Τουρκία, αλλά η Ελλάδα. Άρα, έχει όλα τα όπλα στα χέρια της για να πιέσει προκειμένου να επιτύχει την παραδειγματική τιμωρία της Τουρκίας, γεγονός που θα διασφαλίσει τα ελληνικά συμφέροντα για πολλά χρόνια ακόμα.
Διότι η Τουρκία, έχει εξαντλήσει τα επιχειρήματα της, με την συμπεριφορά της έναντι της Ρωσίας. Δεν μπορεί να πράξει τίποτα χειρότερο έναντι της Δύσης, από αυτό που ήδη κάνει. Αντίθετα, η Ελλάδα είναι ο κρίσιμος παράγοντας για την αποτελεσματικότητα των δυτικών ενεργειών, όχι μόνο για την Ουκρανία αλλά και για την μέση Ανατολή και την βόρεια Αφρική.
Αυτό το όπλο λοιπόν πρέπει να το χρησιμοποιήσει ο Κυριάκος στην συνάντηση με τον Μπάιντεν, διότι έχει την χρυσή ευκαιρία να υπηρετήσει τα ελληνικά συμφέροντα. Εάν δεν το χρησιμοποιήσει, ενδέχεται να οδηγηθούμε σε μία οδυνηρή εθνική ήττα.
