H θέση του συνασπισμού μας, της ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, θέση που προκύπτει από την Ιστορία μας, είναι πως τα εθνικά μας συμφέροντα εξυπηρετούνται όταν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των συμμάχων μας, εν προκειμένω των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Ε.Ε. Σκοπίμως δε ξεχωρίζω αυτές τις δύο κρατικές και την μία υπερκρατική οντότητα. Δεν αναφέρω το ΝΑΤΟ, διότι στο ΝΑΤΟ κουμάντο κάνουν οι ΗΠΑ, δικό τους μαγαζί, άρα με αυτούς πρέπει να συνεννοούμαστε.
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Επειδή επίσης είμαστε της ενεργητικής και διεκδικητικής συμμετοχής στις συμμαχίες μας, πρέπει να επαναλάβουμε κάποια αυτονόητα ζητήματα. Ο Ελληνισμός είναι θύμα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής στην Κύπρο από την ισλαμοφασιστική και σταθερά επεκτατική Τουρκία. Η ίδια γενοκτόνος και αναθεωρητική δύναμη απειλεί και το ελλαδικό κράτος μας, με την ίδια ρητορική και ανάλογες αιτιάσεις που χρησιμοποιεί ο Πούτιν κατά της Ουκρανίας. Για σειρά λοιπόν πολιτικών λόγων θα ήταν αδιανόητο να σφυρίξουμε αδιάφορα ή, ακόμη περισσότερο, να υποστηρίξουμε ευθέως τη Ρωσική εισβολή.
Η υποστήριξή μας μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη και τη στρατιωτική βοήθεια, υπό τις εξής δύο αυτονόητες προϋποθέσεις: α) να υπάρχουν συγκεκριμένα ανταλλάγματα υπέρ των εθνικών συμφερόντων μας, ακόμη και αν δεν είναι άμεσα ανακοινώσιμα, και β) η στρατιωτική αυτή βοήθεια σε καμία περίπτωση να μην αφορά «ξήλωμα» και αφαίρεση ενεργών οπλικών συστημάτων που βρίσκονται στα νησιά μας, από το Βόρειο Αιγαίο ως και τα Δωδεκάνησα, που οι Τούρκοι ονειρεύονται να αποστρατιωτικοποιηθούν, για να γίνουν λεία της αρπακτικότητάς τους, αν μας ξαναβρούν αδύναμους, διχασμένους και απομονωμένους.
Το πρώτο, τα ανταλλάγματα, διότι έτσι ασκείται η σοβαρή πολιτική, με δούναι και λαβείν, και εδώ το λαβείν θα είναι π.χ. η μη χορήγηση στους Τούρκους, που επιδεικνύουν άλλωστε εχθρική συμπεριφορά προς όλη τη Δύση, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, νέων οπλικών συστημάτων, όπως τα F-35 ή νέα F-16 και, αντιθέτως, μια προνομιακή μεταχείριση της Ελλάδας με τον εξοπλισμό μας με τα πλέον σύγχρονα όπλα και φυσικά πολιτική στήριξη έναντι της Τουρκίας για την Κύπρο, το Αιγαίο και τη Θράκη.
Δεν έχουμε κανέναν λόγο να μη μεταφερθεί εδώ η βάση του Ιντσιρλίκ και να αγκυρώσουν Αμερικανικά συμφέροντα, κάτι που και το Ισραήλ σίγουρα επιθυμεί, διότι και εκείνο, έχοντας υποστεί αδιανόητες επιθέσεις από την Αγκυρα, την οποία κατατάσσει πλέον στους εχθρούς του, με τις ισραηλινοτουρκικές σχέσεις στο ναδίρ με αποκλειστική υπαιτιότητα της Τουρκίας, έχει τη βεβαιότητα πως είμαστε ο μόνος αξιόπιστος εταίρος του στην περιοχή. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς τη βαρύνουσα επιρροή του Αμερικανοεβραϊκού λόμπι, που είναι πλέον στο πλευρό μας. Η συμμαχία των δύο αρχαιότερων Εθνών, μαζί με την Αίγυπτο, στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι εγγύηση σταθερότητας και πρέπει να την κάνουμε μακρόπνοο κοινό σχέδιο στρατιωτικής, πολιτικής και οικονομικής συμμαχίας, που μαζί με τις ΗΠΑ δημιουργούνται νέες συνθήκες για ένα λαμπρό μέλλον.
Για δε το δεύτερο, ήτοι τα νησιά μας, για τα οποία υφίσταται σκληρή και ανά πάσα στιγμή επικείμενη απειλή από την Τουρκία, τυχόν υποβάθμιση της αμυντικής μας ικανότητας, ειδικά σε αντιαεροπορικά όπλα και πυροβολικό, θα συνιστούσε στην ουσία μερική αποστρατιωτικοποίηση, πράξη που θα ενθάρρυνε τον τυχοδιωκτισμό της Τουρκίας, που δεν καταλαβαίνει άλλη γλώσσα από αυτήν της ισχύος. Ακόμη και εάν υπάρξουν προς τούτο πιέσεις από τη μεγάλη μας φίλη και σύμμαχο, θα πρέπει να καταστεί σαφές πως είναι αδύνατη η υποβάθμιση της αμυντικής, κυρίως δε της αντιαεροπορικής, ισχύος μας στα νησιά, που είναι διακαής πόθος του τουρκικού βαθέος κράτους, διότι σιγουρατζήδες διαχρονικά, διαπρέποντες κατά αμάχων και αιχμαλώτων, φοβούνται μια τρομερή ήττα στους αιγιαλούς αποβάσεως ή στους ενδεχόμενους χώρους αεροαποβάσεως, π.χ. της Ρόδου ή της Μυτιλήνης.
Η Ελλάδα πάντα είχε και έχει αξιοπιστία ως σύμμαχος και εταίρος, αλλά είναι αδιανόητο να διακινδυνεύσουμε τη δική μας ασφάλεια. Ό,τι έχουμε στα νησιά μας το έχουμε διότι υπάρχει λόγος, διότι το παράδειγμα της Κύπρου είναι προφανές, οι δε καθημερινές λεκτικές αλλά έμπρακτες απειλές των Τούρκων, με συνεχή μπαράζ παραβιάσεων, είναι καθημερινές. Ο Ακάρ έχει βραχνιάσει από το να εξαπολύει συνεχώς τραμπούκικες δηλώσεις. Και επειδή, όπως γράφαμε πριν από λίγες ημέρες, οι Τούρκοι ανησυχούν από τη μη ισορροπία σε βάρος τους από την έλευση και των υπόλοιπων Rafale, των Belhara και ενδεχομένως των F-35, μπορεί να τους μπαίνουν ιδέες και να σκεφτούν να αποπειραθούν να δημιουργήσουν τετελεσμένα πριν χρειαστεί να αντιμετωπίσουν αυτό το νέο σύνολο ισχύος, με υποστρατηγικά και άλλα όπλα, που μπορούν να κάνουν αποκαΐδια τις νεοοθωμανικές επιδιώξεις του Ερντογάν.
Βοηθήσαμε και θα βοηθήσουμε την Ουκρανία, αλλά δεν μπορεί αυτό να γίνει με σοβαρή βλάβη των δικών μας συμφερόντων, με διακινδύνευση της ασφάλειας του στρατιωτικού προσωπικού μας και των Ελλήνων πολιτών, κατοίκων των νησιών μας. Η ηγεσία μας θα πρέπει να θυμάται πως ένα εκατομμύριο διαβεβαιώσεις από οποιονδήποτε δεν μπορούν να καταρρίψουν ούτε κουνούπι. Ενας π.χ. Stinger, όμως, μπορεί να στείλει ένα υπερσύγχρονο τουρκικό μαχητικό αεροπλάνο ή ελικόπτερο στον πάτο του Αιγαίου για να φωλιάζουν τα χταπόδια και τους επιβαίνοντες να πάνε για πιλάφι κερασμένο από τους Ελληνες…
