Για να δούμε τι έχουμε εδώ, ρε παιδιά. Η Τουρκία έχει φορέσει την μπροστέλα, έχει πάρει μαχαίρι και πιρούνι και (νομίζει ότι) θα μεζεδιάσει κάποιο νησί μας, αγνοώντας, βέβαια, ότι θα της κάτσει στον λαιμό. Όμως, από την αποδώ πλευρά τι γίνεται;
Ο Τσίπρας, έχοντας λύσει όλα τα προβλήματα με τις ομπρέλες και τα παρασόλια, ζητάει εκλογές. Ο Αδωνις αγωνίζεται για τον Λοβέρδο, ο Σταϊκούρας αγωνίζεται να εξασφαλίσει χρυσά μπόνους στα τραπεζικά μεγαλοστελέχη. Κάποιος Αποστολόπουλος, τον οποίο πάρα λίγο να τον βραβεύσει η ΠτΔ, επίδοξος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, καθυβρίζει ανενόχλητος το Ελληνικό Λιμενικό Σώμα στη Ευρωβουλή, κατηγορώντας το ότι… πνίγει τους λαθρομετανάστες, ενώ δίπλα του ο Κούλογλου τον καμαρώνει. Οι λοιποί βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου; Ασ’ τα να πάνε. Μοιραίοι και άβουλοι αντάμα προσμένουνε ίσως κάποιο θάμα.
Από τη μία, λοιπόν, έχουμε τους φίλους και συμμάχους να τροχίζουν τα σκουριασμένα μαχαίρια τους, και εμείς αγωνιούμε για τις… κουτάλες των ημετέρων. Περίεργα δεν είναι όλα αυτά; Εντάξει, δεν είναι και μεταξάδες, αλλά μήπως όλοι αυτοί, πρωθυπουργός, αντιπολίτευση, υπουργοί, (α)βουλευτές, ξέρουνε κάτι που εμείς αγνοούμε; Μπορεί!
