Eνώ οι Τούρκοι έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να αποδείξουν τους επιθετικούς τους σχεδιασμούς εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας…
- Σάββας Καλεντερίδης
… ενώ έκαναν αμέτρητες παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και υπερπτήσεις πάνω από ακατοίκητα και κατοικημένα νησιά, ενώ έκαναν απαξιωτικές-προσβλητικές δηλώσεις εναντίον του Ελληνα πρωθυπουργού και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων, ενώ ο ίδιος ο Ερντογάν απείλησε τον ελληνικό λαό ότι θα τον πνίξει στα νερά του Αιγαίου, όπως έγινε με τους προγόνους μας το 1922, ενώ έκαναν μια άσκηση μεγάλης κλίμακας, με τη συμμετοχή 10.000 στρατιωτών, πολεμικών πλοίων, μαχητικών αεροσκαφών, ελικοπτέρων, μη επανδρωμένων αεροσκαφών, αποβατικών και λέμβων εφόδου -άσκηση που είχε στόχο καταφανώς ελληνικό νησί-, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος των Γκρίζων Λύκων Ντεβλέτ Μπαχτσελί, με τον οποίο συγκυβερνά ο Ερντογάν, αφού πρώτα μας απείλησε ότι θα μας πνίξει, όπως έπνιξε τους παππούδες μας στο Αιγαίο, μας αποκάλυψε τα σχέδιο της Τουρκίας για την προσάρτηση δεκάδων ελληνικών νησιών σε τρεις φάσεις, αφού έγιναν όλα αυτά τα ανήκουστα, τώρα μας γυρίζουν την… πλάκα και μας μιλούν για ήρεμα νερά και για ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και διαλόγου με την Ελλάδα.
Το παράλογο της όλης υπόθεσης είναι ότι, όπως ανακάλυψε η τουρκική πλευρά τη ρητορική των ήρεμων νερών και της ανάγκης διαλόγου, το ίδιο ακριβώς, και μάλιστα την ίδια χρονική περίοδο, την ανακάλυψε και η ελληνική πλευρά.
Μάλιστα, έχουμε και τους γνωστούς «παπαγάλους» -ζητώ συγγνώμη από τα συμπαθέστατα πουλιά, γιατί αυτά ό,τι κάνουν το κάνουν χωρίς σκοπιμότητα-, οι οποίοι επίσης αναμασούν στα ΜΜΕ την ανάγκη ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας, ξεχνώντας να τονίσουν ποιοι είναι εκείνοι που τορπίλισαν αυτούς τους διαύλους, ξεχνώντας να τονίσουν ότι η τουρκική πλευρά, που μιλά για την ανάγκη διαλόγου, υπογράμμισε με επίσημη ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας μετά τη συνάντηση των πέντε στο Βερολίνο -για εμάς, αλλά χωρίς εμάς- ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να κάνει πίσω και ότι θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τα δικαιώματά της στο Αιγαίο.
Πρόκειται για τη συνάντηση των συμβούλων Ασφαλείας των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Βρετανίας και της Τουρκίας, όπου μεταξύ άλλων συζητήθηκαν τα ζητήματα της Αν. Μεσογείου και του Αιγαίου.
Δηλαδή, συζήτησαν για το Αιγαίο, για την καρδιά και τον πνεύμονα του Ελληνισμού, χωρίς να είναι παρούσα η Ελλάδα. Αυτά, για όσους δίνουν μεγαλύτερη σημασία από εκείνη που πρέπει στις συμμαχίες. Αυτά, για όσους δεν πρόσεξαν την επισήμανση που έκανε ο αποχωρών πρεσβευτής του Ισραήλ στην Αθήνα Γιόσι Αρμάνι, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε ελληνική εφημερίδα. Για εκείνους που πιθανόν δεν πρόσεξαν την επισήμανσή του, την παραθέτουμε αυτούσια:
«Καμιά χώρα δεν πρέπει να βασίζεται στον έναν ή στον άλλον φίλο για να την υπερασπιστεί σε μια περίοδο κρίσης, ακόμα κι αν πρόκειται μόνο για αποτροπή».
Τους αναγνώστες μας που πιθανόν έχουν ξεχάσει ποια είναι τα δικαιώματα που διεκδικούν οι Τούρκοι στο Αιγαίο τούς καλώ να ρίξουν μια ματιά στον χάρτη της «Γαλάζιας Πατρίδας» και να ξαναδιαβάσουν το άρθρο μας της περασμένης Παρασκευής, με το σχέδιο προσάρτησης «των νησιών του Αιγαίου που δεν δόθηκαν ονομαστικά σε τρίτη χώρα με κάποια διεθνή συνθήκη», το οποίο είχε την καλοσύνη να μας αποκαλύψει ο κύριος Μπαχτσελί.
Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, να είμαστε τόσο αφελείς και να επαναλαμβάνουμε ακριβώς την ίδια ρητορική με τους Τούρκους, για έναν απλούστατο λόγο:
Οι Τούρκοι, για άλλη μια φορά, έβαλαν καινούργια πράγματα στο τραπέζι, «εμπλουτίζοντας» τον κατάλογο των διεκδικήσεών τους εις βάρος της Ελλάδας, και αμέσως μετά, υπακούοντας πιθανόν σε παραινέσεις των κοινών συμμάχων και των «συμμάχων» μας, μιλούν εκ του ασφαλούς για την ανάγκη διαλόγου, χωρίς να παραλείψουν μάλιστα ότι ο διάλογος, διάλογος και οι διεκδικήσεις, διεκδικήσεις.
Δηλαδή, αυτοί που επαναλαμβάνουν την ίδια ρητορική με τους Τούρκους δεν αντιλαμβάνονται ότι σ’ αυτόν τον καινούργιο «κύκλο εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων» η ελληνική θέση έχει επιδεινωθεί και ότι ο κατάλογος των τουρκικών διεκδικήσεων έχει γίνει πιο μακρύς και ιδιαίτερα επικίνδυνος;
Δεν μπορεί να είμαστε τόσο αφελείς. Εκτός αν συμβαίνει κάτι άλλο…