Η Τένια Μακρή γεννήθηκε στον Βόλο, ενώ κατάγεται από το Πήλιο. Εχει σπουδάσει Κοινωνική Εργασία και Εφαρμοσμένη Ψυχολογία στην Ελλάδα και την Αμερική και είναι κάτοχος M.Sc. στην Επαγγελματική Αποκατάσταση Ατόμων με Αναπηρία.
- Από τον Βαγγέλη Καράλη
Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστή μέσα από τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις σε πάνελ σχολιάζοντας θέματα ψυχολογίας. Μιλώντας στην «Espresso» θυμάται τα χρόνια που έζησε στην Αμερική και τη δεύτερή της οικογένεια που βρήκε εκεί και, συγκινημένη, αναφέρεται στον σύζυγό της που έφυγε από τη ζωή, λέγοντας ότι μετά τον θάνατό του δεν ερωτεύτηκε ξανά άλλον άνδρα, καθώς το κενό του ήταν αναντικατάστατο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η γνωστή ψυχολόγος και συγγραφέας πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το νέο της βιβλίο με τίτλο «Τα σημάδια μένουν…» από τις εκδόσεις Κάκτος.
Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια στο Πήλιο και πώς αποφασίσατε να σπουδάσετε ψυχολογία;
Μεγάλωσα στον Βόλο, αλλά το δημοτικό σχολείο το τελείωσα στο Πήλιο όπου η μητέρα μου είχε ελαιώνες. Δεν αποφάσισα να σπουδάσω ψυχολογία, είχα πάρει υποτροφία για να σπουδάσω οικονομικά στην Αμερική, αλλά επειδή στις θετικές επιστήμες δεν τα πήγαινα καλά, με επαγγελματικό προσανατολισμό που κάναμε στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο βρήκαν ότι είμαι σε τελείως διαφορετικό δρόμο και αυτό που μου ταίριαζε ήταν είτε το θέατρο είτε οι ανθρωπιστικές επιστήμες. Το να πήγαινα στην Αμερική και να γίνω ηθοποιός ο πατέρας μου δεν θα το ενέκρινε, οπότε ακολούθησα την ψυχολογία.
Πώς θυμάστε τα χρόνια σας στην Αμερική όπου πήγατε για σπουδές και για την οικογένεια που βρήκατε εκεί;
Πήγα στην ηλικία των 17 και ήταν θαυμάσια χρόνια. Για να μείνω στην εστία έπρεπε να είμαι 18 ετών, οπότε θα έπρεπε να επιστρέψω στην Ελλάδα, και έτσι προσφέρθηκε η βιβλιοθηκάριος του πανεπιστημίου να με φιλοξενήσει. Με πήραν για να μείνω έξι μήνες και τελικά έγινα μέλος της οικογένειάς τους μένοντας τέσσερα χρόνια. Μέχρι να φύγουν από τη ζωή τούς επισκεπτόμουν κάθε χρόνο, ήταν η δεύτερη οικογένειά μου και μέχρι σήμερα έχω σχέσεις με τα εγγόνια τους. Ηταν μια πολύ εύπορη οικογένεια, ο πατέρας ήταν πρόεδρος της εταιρίας Boeing και με γαλούχησαν με αρχές και αξίες που στάθηκαν κομβικές στην εξέλιξη της ζωής μου.
Πώς άρχισε η τηλεοπτική σας πορεία; Ποια ήταν η πρώτη εκπομπή που συνεργαστήκατε;
Η τηλεοπτική μου «καριέρα» άρχισε από την ΥΕΝΕΔ στην εκπομπή του Ομηρου Αθηναίου το 1980. Οταν άρχισε η ιδιωτική τηλεόραση το 1990, η πρώτη εκπομπή που ήμουν ήταν στο πρωινό με τη Ρούλα Κορομηλά μιλώντας για θέματα ψυχολογίας και μετά κατέληξα στην Ελένη Μενεγάκη που ήμουν οκτώ χρόνια στην εκπομπή της.
Από τους παρουσιαστές με τους οποίους συνεργαστήκατε με ποιον ήσασταν πιο κοντά;
Υπάρχει με όλους μια αμοιβαία εκτίμηση. Ο άνθρωπος με τον οποίο ήρθα πιο κοντά ήταν ο Ανδρέας Μικρούτσικος, που είχαμε μια πορεία από το 1995 και μετά. Δουλεύαμε πολλές ώρες μαζί και ταιριάξαμε πολύ ως άνθρωποι, και δημιουργήθηκε μια οικογενειακή σχέση ανάμεσά μας.
Επίσης ήσασταν μαζί με τη Φαίη Σκορδά στα πρώτα της βήματα στην τηλεόραση στο Alter, περιμένατε ότι θα είχε τέτοια εξέλιξη;
Οταν ήρθε η Φαίη από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και ήμουν στο πάνελ της εκπομπής της είδα ότι ήταν ένα πολύ λαμπερό και γλυκό παιδί, πολύ ανθρώπινη, όπως είναι και τώρα. Εχει πολύ έντονα συναισθήματα και την αγαπώ πολύ, έχω μια μητρική αγάπη προς αυτήν. Δικαίως κατάφερε και έχει ξεχωρίσει.
Τα τελευταία χρόνια οι τηλεοπτικές σας εμφανίσεις είναι πιο σπάνιες. Αποτελεί επιλογή σας;
Καταρχάς δεν είχα προτάσεις που να ήταν ιδιαίτερα θελκτικές για να πάω, με καλούν για να σχολιάσω διάφορα κοινωνικά θέματα. Δεν χρειάζεται να είμαι μόνιμα σε ένα πάνελ για να κουβεντιάζω θέματα που δεν είναι του χώρου μου.
Πώς σχολιάζετε τις δολοφονίες και τις γυναικοκτονίες που, δυστυχώς, αποτελούν καθημερινότητα στη χώρα μας; Τι φταίει;
Περάσαμε μια έντονη οικονομική κρίση που μας γέμισε θλίψη, μετά ήρθε η πανδημία και ο άνθρωπος κλείστηκε μέσα στο σπίτι του, ο εγκλεισμός, λοιπόν, είχε ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε παθολογία υπήρχε μέσα στην οικογένεια να γιγαντωθεί. Η βία, λοιπόν, που υπήρχε μέσα στην οικογένεια και υπήρχε πάντα, μέσα στην πανδημία φάνηκε περισσότερο. Τα προβλήματα έγιναν πολύ μεγαλύτερα γιατί ο κόσμος δεν μπορούσε να εκτονωθεί έξω, να βγει για να διασκεδάσει. Η βία υποκινείται από τον φόβο και με όλα αυτά που έχουν συμβεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια υπάρχει έλλειψη ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.
Επίσης θα ήθελα και τη γνώμη σας αναφορικά με το κίνημα #ΜeΤoo και τις αποκαλύψεις στον χώρο του θεάτρου.
Δεν είναι μόνο ο καλλιτεχνικός χώρος, υπάρχει και στον αθλητισμό, υπάρχει παντού και σιγά σιγά μην αρχίσει και το #ΜeΤoo στην τηλεόραση, γιατί τότε μας πήρε και μας σήκωσε. Είναι ένας χώρος όπου υπάρχει η εξουσία και όπου υπάρχει επιβολή της κυριαρχίας υπάρχει και το #ΜeΤoo. Θεωρώ ότι είναι θέμα χρόνου να γίνουν αποκαλύψεις για τον χώρο της τηλεόρασης. Ηρθε ο καιρός να μιλήσουμε ελεύθεροι και να μην ντρεπόμαστε για αυτό που μας συμβαίνει σε οποιοδήποτε επάγγελμα.
Αλλάζοντας κλίμα, πώς είναι η Τένια Μακρή στην προσωπική της ζωή, υπάρχει ο έρωτας στη ζωή σας;
Μου αρέσει να ταξιδεύω πολύ και να γνωρίζω τον κόσμο, μου αρέσει πολύ να γράφω βιβλία, μέχρι στιγμής έχω γράψει 14, περνάω χρόνο με τους φίλους μου, μου αρέσει να διαβάζω πολύ, να κάνω παρουσιάσεις βιβλίων και να στηρίζω νέους συγγραφείς. Αναφορικά με τον έρωτα, δεν υπάρχει στη ζωή μου. Από τότε που πέθανε ο άνδρας μου δεν ερωτεύτηκα ξανά. Δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος που να με συγκινήσει τόσο που να βάλω στην άκρη τη ζωή που έζησα με τον άνδρα μου και να αρχίσω κάτι καινούργιο, δεν υπήρξε κάτι το συνταρακτικό που θα μπορούσε να ξεπεράσει τον άνδρα μου. Είμαι πολύ καλά με εμένα, κάνω παρέα με την κόρη μου και είμαι μια χαρά!
Κλείνοντας, πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το νέο σας βιβλίο με τίτλο «Τα σημάδια μένουν…» από τις εκδόσεις Κάκτος. Τι πραγματεύεται;
Το κύριο θέμα είναι η συναισθηματική βία στην οικογένεια και στη σχέση, διότι αυτή είναι καθημερινή και επειδή δεν της έχουμε δώσει τη σημασία που πρέπει, πιστεύουμε ότι δεν δημιουργεί σημάδια. Η συναισθηματική, η λεκτική και η ψυχολογική βία δημιουργούν πολύ περισσότερα και πιο βαθιά σημάδια απ’ ό,τι η σεξουαλική ή η σωματική βία. Αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό το θέμα που αφορά, δυστυχώς, πάρα πολλές οικογένειες. Αναφέρεται, εκτός των άλλων, στο πώς αναγνωρίζουμε τους κακοποιητικούς ανθρώπους, τι μας οδηγεί ώστε να παντρευτούμε έναν κακοποιητικό άνθρωπο, δίνονται οδηγίες για το πώς μπορείς να φύγεις από μια τέτοια σχέση και να βρεις τον εαυτό σου, επίσης δίνονται οδηγίες για το πώς να βρεις έναν σωστό ή σωστή σύντροφο. Πρόκειται για ένα βιβλίο πολυποίκιλο.
