Πριν από λίγα σχετικά χρόνια, η παράνομη είσοδος σε μια χώρα χωρίς τα νομιμοποιητικά έγγραφα, από μη νόμιμες εισόδους, ήταν αιτία φυλάκισης και απέλασης.
- Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Με τη μαζική εισβολή Αφροασιατών την τελευταία δεκαετία και την αλλαγή πολιτικής σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, η λαθρομετανάστευση τείνει να μην είναι πια παράνομη, αλλά νομιμότατη, αμειβόμενη και πυλώνας της οικονομίας.
Οι Ευρωπαίοι είχαν σχετικά αυστηρές νομοθεσίες όσον αφορά την είσοδο, τη διαμονή και την εργασία υπηκόων τρίτων χωρών, οι οποίοι για να πάρουν την πολυπόθητη άδεια διαμονής μικρής διάρκειας στο παρελθόν έπρεπε να έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα, εργασία και νόμιμο τόπο διαμονής. Για τον λόγο αυτόν και η Ευρώπη δεν αποτελούσε πόλο έλξης κάθε πικραμένου, αλλά του ανθρώπου που ήθελε να εργαστεί νόμιμα, προσφέροντας στην κοινωνία.
Με τον καιρό, η Ευρωπαϊκή Ένωση άλλαξε. Και άλλαξε γιατί η υπογεννητικότητα δεν απειλούσε το ασφαλιστικό της σύστημα, όπως είχε ειπωθεί, αλλά μείωνε την κατανάλωση. Μικρότεροι πληθυσμοί σημαίνει λιγότεροι καταναλωτές, οι οποίοι, ακόμη κι αν έχουν εισόδημα που τους επιτρέπει μεγάλη κατανάλωση, αυτή δεν παύει να είναι πεπερασμένη. Πόσο να φάει ή να πιει, πόσα ρούχα να αγοράσει ένας Ευρωπαίος;
Μπροστά στον κίνδυνο να καταρρεύσει το αναπτυξιακό ευρωπαϊκό μοντέλο, που βασίζεται στην κατανάλωση, επινοήθηκε η αθρόα είσοδος ανθρώπων από χώρες με υπερπληθυσμό, οι οποίοι θα ανέβαζαν τους δείκτες κατανάλωσης.
Για να μπορέσουν να λειτουργήσουν ως μια σταθερά στην οικονομία, οι πληθυσμοί αυτοί έπρεπε να εγκατασταθούν. Ως εκ τούτου, η Ε.Ε. δημιούργησε μια σειρά οδηγιών και χρηματοδότησε μια σειρά προγραμμάτων που θα επέτρεπαν μια δήθεν «ένταξη», δηλαδή την εγκατάσταση πολυάριθμων νέων καταναλωτών στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Η Eurostat αναφέρει ότι 2.400.000 μετανάστες μπήκαν στην Ε.Ε. μόνο το 2017, μιλώντας πάντα για τις διεθνείς ροές, ενώ 22.300.000 άτομα του ευρωπαϊκού πληθυσμού ήταν πολίτες τρίτων χωρών το 2018. Και αυτά είναι τα καταμετρημένα. Η Ευρώπη έχει προσθέσει με τον τρόπο αυτόν δύο χώρες σαν την Ελλάδα στον πληθυσμό της, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών, την ανάπτυξη της οικοδομής λόγω των υποδομών που αυτοί χρειάζονται, την αύξηση των θέσεων εργασίας σε φορείς που διαχειρίζονται το λαθρομεταναστευτικό κ.λπ.
Κάπως έτσι, από εκεί που ήταν παράνομο να προσφέρεις κατοικία σε λαθρομετανάστη, αυτό έγινε νόμιμο, και μάλιστα σε πληρώνει το κράτος για να το κάνεις. Ενώ ήταν παράνομη η εγγραφή στο σχολείο παιδιών χωρίς εμβόλια και έγγραφα, αυτό έγινε νόμιμο, όπως νόμιμη έγινε και η παροχή θεραπείας και νοσηλείας.
Αυτό, ωστόσο, που δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί όλοι αυτοί που έχουν νομιμοποιήσει το παράνομο είναι ότι ο κόσμος έχει θυμώσει πλέον. Και δεν ανέχεται ούτε άλλη κοροϊδία ούτε να πληρώνει αέργους για να έχουν παροχές που δεν έχει ο ίδιος ως νόμιμος και φορολογούμενος πολίτης.
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne
Nouvelle
