«Και να μην ασχολείσαι με την πολιτική, ασχολείται εκείνη μαζί σου» λέει σήμερα στην «Espresso» για τη ζωή του ο πολιτικός Μάριος Κάτσης, που μπήκε στο Κοινοβούλιο το 2015, σε ηλικία μόλις 29 ετών, ως ο νεότερος βουλευτής Θεσπρωτίας του ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα, στα 37 του, είναι κοσμήτορας της Βουλής και τομεάρχης Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
- Από τη Βίβιαν Μπενέκου
Μάλιστα προ ημερών πέτυχε άλλη μία προσωπική νίκη. Εγινε μπαμπάς στο πρώτο του παιδάκι, που είναι αγόρι και καρπός της αγάπης του για τη σύντροφό του Γιώτα, η οποία είναι πιστή συμπαραστάτριά του τα τελευταία δέκα χρόνια που είναι μαζί. Ο Μάριος έζησε για ένα φεγγάρι στο Κονγκό της Αφρικής, απολαμβάνει την αντροπαρέα, βλέπει συχνά ποδόσφαιρο, με προτίμηση στην ΑΕΚ και στον Θεσπρωτό, κολυμπά πολύ, ως Ηπειρώτης πίνει τσίπουρο συνδυαζόμενο με μεζέ, χορεύει στα κλαρίνα το «Καπέσοβο» και τον ξεσηκώνει σε ζεϊμπέκικο η «Ρόζα» του Μητροπάνου.
Ο βουλευτής Θεσπρωτίας είναι φίλος με τον Αλέξη Τσίπρα από το 2009 και ταυτίζεται με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στο γεγονός ότι, ενώ δεν είναι γόνοι πολιτικών οικογενειών, εντούτοις κατάφεραν να πρωταγωνιστούν στην πολιτική. Μοιράζονται επίσης το ηπειρώτικο, περιπαικτικό χιούμορ, όπως μας αποκαλύπτει ο Μάριος.
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έχει φίλους από όλους τους πολιτικούς χώρους. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει τους Σάββα Χιονίδη από τη Ν.Δ., Χάρη Καστανίδη από το ΠΑΣΟΚ, Κλέωνα Γρηγοριάδη από το ΜέΡΑ25, Κωνσταντίνο Χήτα από την Ελληνική Λύση και την ανεξάρτητη βουλευτή Αγγελική Αδαμοπούλου.
Δύο θητείες βουλευτής. Σχεδόν «μεγάλωσες» μέσα στη Βουλή. Ηταν όπως το φανταζόσουν όταν το διεκδικούσες;
Πράγματι, σύντομα συμπληρώνεται η δεύτερη θητεία μου ως εκλεγμένος στην εθνική αντιπροσωπία. Δεν μεγάλωσα μόνο ηλικιακά, αλλά και ως προσωπικότητα. Τα πυκνά γεγονότα από το 2015 έως σήμερα αλλά και το βάρος της ευθύνης με ωρίμασαν και μου δίδαξαν πολλά. Σίγουρα αυτό που είχα στο μυαλό μου απέχει από την πραγματικότητα. Αυτό που με γεμίζει όμως με χαρά είναι όταν βλέπω ότι μπορώ με τη δράση μου να επηρεάζω τα πράγματα προς μια κατεύθυνση που μπορεί να κάνει έστω και λίγο καλύτερη τη ζωή της κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι απογοητεύσεις είναι συχνές, ειδικά όταν ασκείται άδικη κριτική με ψέματα ή όταν πρέπει να πάρεις μια απόφαση που δεν είναι δική σου επιλογή, αλλά την επιβάλλουν οι συνθήκες. Οπως και να έχει, οι βουλευτές κρίνονται κάθε μέρα από τη δουλειά τους. Στο τέλος της θητείας περιμένεις με αγωνία την τελική ετυμηγορία του ελληνικού λαού για το αν θα επιβραβεύσει ή θα αποδοκιμάσει την προσπάθεια αυτή. Πάντως φροντίζω πριν «βγω στον τάκο» να έχω τη συνείδησή μου ήσυχη ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα.
Δύσκολη περιφέρεια η Θεσπρωτία; Τι ρουσφέτια ζητούν οι ψηφοφόροι σου;
Θα έλεγα πως η Θεσπρωτία είναι μια πολιτικά δύσκολη περιφέρεια, γιατί οι συντοπίτες μου γνωρίζουν και ασχολούνται με την πολιτική. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο νομός έχει τροφοδοτήσει τα κόμματα εξουσίας με πολλούς υπουργούς εν σχέσει με το μέγεθος του νομού, οπότε οι απαιτήσεις είναι μεγάλες. Δεν θα έλεγα ότι ζητούν ρουσφέτια, παρά να προωθηθούν συλλογικά τα αιτήματα που τους αφορούν. Ατομικά αιτήματα υπάρχουν επίσης, ειδικά όταν το κράτος αδυνατεί να κάνει το καθήκον του, όπως, για παράδειγμα, η έκδοση των συντάξεων. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έταξε ότι θα έβγαζε τις συντάξεις «με ένα κλικ» και κατέληξε να γεμίσει τα βουλευτικά γραφεία από απελπισμένους πολίτες που ζητούν το αυτονόητο.
Ως κοσμήτορας της Βουλής πώς θα χαρακτήριζες τη Βουλή που ζεις; Τι θα άλλαζες, εάν είχες τη δυνατότητα;
Το κτίριο της Βουλής είναι ένα σήμα κατατεθέν της συλλογικής και ιστορικής μας μνήμης. Θα ήθελα αυτό το δέος που νιώθεις όταν βρίσκεσαι σε έναν ιστορικό χώρο, να είναι κάτι που αξίζει να το ζήσει και να το δει κανείς διά ζώσης. Θα προτιμούσα μια Βουλή ακόμα πιο ανοιχτή στην κοινωνία και στον κόσμο, με εξωστρεφείς δράσεις, ώστε να γνωρίσουν όλοι τον ναό της δημοκρατίας και τον τεράστιο πλούτο της βιβλιοθήκης και των εκθεμάτων της.
Ερχονται εκλογές. Θεωρείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε τα προβλήματά του, γιατί δημοσκοπικά φαίνεται να έχει προβληματάκια. Εχει καινούργια πρόταση διακυβέρνησης;
Ο ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές του 2019 με σταθερά βήματα μετασχηματίζεται, διευρύνεται καιαλλάζει. Οι πραγματικές δημοσκοπήσεις για εμάς είναι η επαφή μας με τον κόσμο που δεν αντέχει άλλο την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η πρότασή μας είναι επικαιροποιημένη στις ανάγκες των καιρών με την αντιμετώπιση της ακρίβειας, της ενεργειακής κρίσης, το στεγαστικό πρόβλημα των νέων αλλά και το να ξαναστήσουμε την Παιδεία και την Υγεία στα πόδια τους.
Πώς θα χαρακτήριζες την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό στα χρόνια αυτά που κυβέρνησε;
Δυστυχώς έχουμε τη χειρότερη κυβέρνηση τη χειρότερη δυνατή στιγμή. Ενώ οι κρίσεις είναι εξωγενείς, και του κορονοϊού και της ακρίβειας, εντούτοις η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι μακράν η χειρότερη σε όλη την Ευρώπη και στους θανάτους από την πανδημία, και στην ακρίβεια, σε σχέση με το διαθέσιμο εισόδημα. Αφήνει την ιδιωτική κερδοσκοπία να καλπάζει και κάνει την κρίση ακόμη χειρότερη. Ο κ. Μητσοτάκης είναι ένα μείγμα αυταρχικού συντηρητισμού με υπερεξουσίες στο πρόσωπό του, που υπηρετεί μια χούφτα πολύ πλούσιων ανθρώπων και επιθετικών συμφερόντων που τον στηρίζουν. Για να κρυφτεί αυτό, έχει επιστρατεύσει «τόνους» επικοινωνίας και πολιτικού μάρκετινγκ, μπας και γίνει πιο συμπαθής στις λαϊκές μάζες, με τις οποίες δεν έχει καμία απολύτως επαφή.
Κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ θα επιθυμούσες; Μπορούν αυτοί οι δύο να τα βρουν;
Οι πολιτικές μας διαφορές είναι τεράστιες για να συμβεί κάτι τέτοιο. Είμαστε δύο διαφορετικοί κόσμοι. Η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη νοιάζεται μόνο για το πιο πλούσιο 10% της κοινωνίας, ενώ εμείς έχουμε στραμμένο το βλέμμα μας στο υπόλοιπο 90%. Το μόνο πεδίο συνεννόησης που παραδοσιακά υπήρχε μεταξύ των μεγάλων κομμάτων είναι τα εθνικά θέματα. Δυστυχώς και σε αυτό με ευθύνη του κ. Μητσοτάκη έχει ανατραπεί πλήρως. Κι αυτό γιατί έχει αλλάξει όλα τα πάγια δόγματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μόνος του, χωρίς να ρωτήσει κανέναν.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ μπορούν να γίνουν επικίνδυνοι για τον ΣΥΡΙΖΑ;
Εμείς αντίπαλο έχουμε μόνο τη Νέα Δημοκρατία και τον κ. Μητσοτάκη, που πρέπει να φύγει πριν ξαναχρεοκοπήσει τη χώρα και δεύτερη φορά. Ελπίζουμε το ίδιο να ισχύει και για τον κ. Ανδρουλάκη. Δεν φοβόμαστε κανέναν. Θέλω να πιστεύω ότι η ψήφος του ελληνικού λαού θα ξεκαθαρίσει και την πορεία αυτού του χώρου.
Τι εισπράττεις από την πολιτική σε προσωπικό επίπεδο; Τι προσθέτει και τι αφαιρεί από σένα;
Η πολιτική είναι η ανώτερη ανθρώπινη επινόηση. Και να μην ασχολείσαι με την πολιτική, ασχολείται εκείνη μαζί σου σε κάθε πτυχή της ζωής σου.
Εχεις φίλους από άλλα κόμματα και ποιους;
Εχω αρκετούς συναδέλφους από όλα τα κόμματα που τους εκτιμώ για το ποιόν τους και την πολιτική τους συγκρότηση ή για το χιούμορ και την αμεσότητά τους, όπως τον Σάββα Χιονίδη από τη Ν.Δ., τον Χάρη Καστανίδη από το ΚΙΝ.ΑΛ., τον Κλέωνα Γρηγοριάδη από το ΜέΡΑ25, τον Κωνσταντίνο Χήτα από την Ελληνική Λύση και την ανεξάρτητη βουλεύτρια Αγγελική Αδαμοπούλου.
Ποια η σχέση σου με τον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα, με τον οποίο είστε συντοπίτες;
Με τον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα γνωρίστηκα πρώτη φορά όταν εκείνος είχε γίνει πρόεδρος του Συνασπισμού, το 2009, και εγώ σπούδαζα στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στα Χανιά, και δραστηριοποιούμουν στη Νεολαία του Συνασπισμού. Θα έλεγα ότι οι πορείες μας είναι παράλληλες, καθώς όσο αδιανόητο ήταν που εκλέχθηκε ο Αλ. Τσίπρας πρωθυπουργός τόσο νέος και χωρίς να είναι γόνος πρώην πρωθυπουργού ή να κατάγεται από πολιτικό τζάκι, άλλο τόσο αδιανόητο ήταν και μια νέα γενιά βουλευτών, εμού συμπεριλαμβανομένου, που βγήκαμε στο προσκήνιο από τα σπλάχνα της κοινωνίας που διψούσε για αλλαγή και όχι γιατί είχαμε ισχυρές πλάτες ή στηριζόμασταν σε συμφέροντα. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας άνθρωπος που μας συνέχει όλους στο πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και ένας ηγέτης που μας εμπνέει να ανοίγουμε δρόμους εκεί που δεν υπάρχουν. Εχουμε φυσικά τη θεσμική σχέση προέδρου – τομεάρχη, όπου είναι πολύ απαιτητικός, ωστόσο σε χαλαρές στιγμές, λίγες είναι η αλήθεια, ή σε φιλικό κλίμα μοιραζόμαστε το ίδιο ηπειρώτικο περιπαικτικό χιούμορ.
Τι παιδικά χρόνια είχες; Τι έχεις πάρει από τους γονείς σου ως συστατικό σου στοιχείο;
Είχα όμορφα παιδικά και ήσυχα χρόνια, μεγαλώνοντας σε μια οικογένεια με αποδοχή και ζεστασιά. Μεγάλωσα στην Ηγουμενίτσα κυρίως, αλλά για μια πενταετία, μεταξύ 1992-1997, έζησα ως έφηβος στην Αφρική, στο Κονγκό συγκεκριμένα, καθότι μετατέθηκε ο πατέρας μου ως καθηγητής σε ελληνικό σχολείο της ομογένειας. Από τους γονείς μου έχω πάρει τις βασικές αρχές να βοηθάω τους γύρω μου χωρίς αντάλλαγμα, να είμαι ταπεινός και να μην ανέχομαι την αδικία, όπως επίσης και την αγάπη για τη γνώση.
Μίλησέ μου λιγάκι για τη σύντροφό σου. Ποιο είναι το τυχερό κορίτσι; Τι σου βρήκε, τι της βρήκες και τη διάλεξες για μητέρα του παιδιού σου;
Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχει καθόλου με τα φώτα της δημοσιότητας, οπότε δεν θα ήθελα να την εκθέσω σε αυτά. Είμαστε μαζί πολλά χρόνια, πάνω από μια δεκαετία και πολύ πριν ασχοληθώ με την πολιτική γνωριστήκαμε, ερωτευτήκαμε, περάσαμε πολλά και παραμένουμε μαζί. Δεν είμαι σίγουρος τι μου βρήκε, πάντως εγώ την εκτιμώ πολύ και για το γεγονός ότι με ανέχεται.
Εγινες μπαμπάς πριν από λίγες εβδομάδες. Τι άλλαξε στη ζωή σου με τον ερχομό του παιδιού;
Ναι, πράγματι, πριν από λίγες μέρες έγινα για πρώτη φορά πατέρας, καθώς ήρθε στη ζωή μας ο μικρός! Είναι από τις καλύτερες στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου, κυρίως γιατί έρχεσαι σε επαφή με το θαύμα της δημιουργίας της ζωής! Αλλάξανε πολλά, κυρίως όμως οι ώρες του ύπνου.
Τι αγαπάς να κάνεις όταν είσαι με αντροπαρέα;
Απολαμβάνω την αντροπαρέα και την επιζητώ με ένα καλό φαΐ ή ένα χαλαρό ποτό. Λέμε τα νέα μας, ιστορίες από τα παλιά ή συζητάμε για ταινίες και μουσική. Μου αρέσει επίσης, όποτε έχω χρόνο, να βλέπουμε ποδόσφαιρο, είτε στο γήπεδο την ΑΕΚ και τον Θεσπρωτό, είτε στην τηλεόραση βλέποντας Premier League. Επίσης μου αρέσουν πολύ οι εκδρομές, κυρίως όπου κυριαρχεί το υγρό στοιχείο.
Τσίπουρο, κρασί ή άλλο; Με ποιο τραγούδι σηκώνεσαι για χορό;
Σαν Ηπειρώτης, προτιμώ τσίπουρο με μεζέ! Για χορό, σε κάποια παραδοσιακή γιορτή με κλαρίνα, μου αρέσει το «Καπέσοβο». Σε σπάνιες περιπτώσεις η «Ρόζα» του Μητροπάνου με έχει παρασύρει σε ζεϊμπέκικο.
