Είναι γεγονός πως σε κάθε εποχή η οποιαδήποτε εξουσία φρόντιζε να παρακολουθεί και να συλλέγει πληροφορίες από πρόσωπα και φορείς που έκρινε ότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή κινδύνου γι᾽ αυτήν.
- Από τον Γιάννη Χ. Κουριαννίδη*
Στην εποχή μας οι πάσης φύσεως «κοριοί» υποκαθιστούν συνήθως την ανθρωπογενή πηγή πληροφόρησης, ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι δημοκρατικοί θεσμοί υποτίθεται πως διασφαλίζουν την κατά το γράμμα του νόμου χρήση και την τυπική επάρκεια της εντολής για την παρακολούθηση των πολιτών!
Πληροφορηθήκαμε, λοιπόν, με το πρόσφατο πρωθυπουργικό διάγγελμα ότι όλα έγιναν νομότυπα στην περίπτωση Ανδρουλάκη. Ότι, δηλαδή, «η διαδικασία είχε έγκριση ανώτατης εισαγγελέως» και ότι η ΕΥΠ «είχε προβεί σε νόμιμη επισύνδεση» στο κινητό του τηλέφωνο! Το μόνο πρόβλημα ήταν, κατά τον πρωθυπουργό, ότι η ΕΥΠ είχε «υποτιμήσει την πολιτική διάσταση της συγκεκριμένης ενέργειας»!
Υπήρξε, όμως, και η αναφορά του ίδιου, ότι «η υπηρεσία αυτή είναι επιφορτισμένη με την εθνική ασφάλεια και την προστασία της πατρίδας από γεωπολιτικές κινήσεις, αλλά και από ασύμμετρες και υβριδικές απειλές», με την οποία προσπάθησε να αναδείξει τον σημαντικό ρόλο της υπηρεσίας αυτής.
Προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσει κανείς τα παραπάνω, οδηγείται στα εξής συμπεράσματα, αλλά και ερωτήματα:
Η παρακολούθηση του Ν. Ανδρουλάκη, μέσω του κινητού τηλεφώνου του, ήταν απολύτως νόμιμη («και με την άδεια της εισαγγελέως»!), ήταν λάθος όμως η μη αποτίμηση της πολιτικής σημασίας της! Δηλαδή, αν ο πρωθυπουργός γνώριζε για την παρακολούθηση θα την απαγόρευε, ακόμη κι αν υπήρχε θέμα εθνικής ασφάλειας και προστασίας της πατρίδας;
Αν υποθέσουμε ότι αγνοούσε την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, τώρα που το έμαθε, γιατί δεν ενημερώνει τον ελληνικό λαό για ποιον λόγο παρακολουθούνταν; Υπήρχαν λόγοι εθνικής ασφάλειας και προστασίας της πατρίδας; Αν ναι, ας μας το πει, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Αλλιώς, θα έχει κάθε δίκιο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να απαιτεί εξηγήσεις, αφού ο πρωθυπουργός με τη στάση του επιτρέπει να αιωρούνται υποψίες για την εντιμότητα και την ακεραιότητα του ίδιου και ό,τι αυτός εκπροσωπεί.Το όλο γεγονός θα αποτελούσε μια πολύ καλή ευκαιρία για να μάθουμε πόσοι άλλοι παράγοντες της πολιτικής και της δημόσιας ζωής (λ.χ. δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες κ.ά.) παρακολουθούνται σήμερα.
Έχει, όμως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον η υπόθεση, αν αναλογιστεί κανείς για το ποιος τελικά ωφελείται από όλη αυτή την ιστορία. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ από την αξιωματική αντιπολίτευση έγινε προς στιγμήν έντονη προσπάθεια εκμετάλλευσης του όλου θέματος, στη συνέχεια έδειξε να πέφτουν οι τόνοι. Κι αυτό γιατί έγινε αντιληπτό ότι ο ουσιαστικός ωφελημένος δείχνει να είναι το «θύμα» αυτής της ιστορίας, δηλαδή ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Αυτό είναι κάτι που πιθανότατα θα αποτυπωθεί σε δημοσκοπήσεις που θα δουν το φως της δημοσιότητας τις επόμενες ημέρες. Κι αυτό θα συμβεί γιατί, εκτός από τη λαϊκή συμπάθεια που αναπτύσσεται στις περιπτώσεις αυτές προς ένα θύμα της κρατικής εξουσίας, παράλληλα αναβαθμίζεται ως βασικός αντίπαλος του πρωθυπουργού ο κ. Ανδρουλάκης και όχι ο κ. Τσίπρας, παρότι μέχρι σήμερα οι δημοσκοπήσεις δίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.
Μια έμμεση, λοιπόν, ώθηση των δημοσκοπικών ποσοστών του ΠΑΣΟΚ ίσως καταφέρει να το οδηγήσει στη δεύτερη θέση των προτιμήσεων των πολιτών στις επερχόμενες εκλογές, κάτι που θα επαναφέρει τον γνωστό διπολισμό στο πολιτικό σκηνικό και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ακόμη μεγαλύτερη πόλωση σε πιθανές επαναληπτικές εκλογές, αλλά και για μια δοκιμασμένη και στο παρελθόν μετεκλογική συνεργασία.
Εν αναμονή των δημοσκοπήσεων, λοιπόν…
*Δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης «Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική» [email protected]
