Τα πάντα μπορεί να βρει κάποιος σε οργανωμένες παραλίες της επικράτειας – μόνο η ελληνικότητα λείπει…
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Οι λόγχες και τα ξίφη των βαρβάρων δεν είναι ορατά στις αρχές του 21ου μεταχριστιανικού αιώνα. Η κατάληψη της χώρας κατέστη εφικτή με πιο βαθύ και αποτελεσματικό τρόπο. Με την έγχυση τεραστίων ποσοτήτων αποβλακίνης, ξενομανιαζόλ, αμερικανόλης και γυφτοζίνης στις συνειδήσεις των ιθαγενών. Μόνοι τους οι πολιορκούμενοι θεώρησαν εμπόδιο τα υλικά και άυλα τείχη που τους προστάτευαν από εξωτερικές απειλές και επιθέσεις. Μόνοι τους παρέδωσαν τα κλειδιά του πνευματικού τους θησαυροφυλακίου σε εκλεγμένα τρωκτικά που μετέδωσαν την ψυχική πανώλη όπου ακούμπησαν. Μόνοι τους κατέθεσαν όπλα και ασπίδες στα πόδια των εχθρών που ντύθηκαν φίλοι και «στρατηγικοί σύμμαχοι».
Κι απομένουν λίγοι, που επιμένουν να σκέφτονται ή να αισθάνονται ή να πράττουν ελληνικά (και κάποιοι, ακόμα λιγότεροι, όλα τα παραπάνω μαζί), να αναζητούν με φανό, μέσα στο θερινό ηλιοκαμένο καταμεσήμερο, ίχνη από τον πολιτισμό που κάποτε άνθησε εδώ. Κι αν κάνουν το σφάλμα να αναμειχθούν με τους πολλούς ανθρώπους του συρμού, με τα πλήθη που συσχηματίζονται με τον αιώνα τούτο, απελπίζονται.
Και στην παραλία να πάνε (και σε οργανωμένη, αλλά και σε πολλές ημιανοργάνωτες ή ακόμα «ελεύθερες»), η βαρβαρότητα θα τους δείξει την εντυπωσιακά μεγάλη και ολόσαπια οδοντοστοιχία της, υπό τη μορφή των διαβόητων «μπιτσόμπαρων» – μια λέξη ικανά κακόηχη ώστε να δείξει τις συνέπειες της λειτουργίας όσων απ’ αυτά παίζουν «μουσική» πουλώντας ταυτόχρονα κλαμπ σάντουιτς, κοκτέιλ μοχίτο και σάιντερ.
Μπορεί κάποια από τα «μπιτσόμπαρα» να λειτουργούν δίχως να προκαλούν ηχητική μόλυνση στο περιβάλλον, αλλά είναι τόσο λίγα αυτά, ώστε απαιτείται εξαντλητική έρευνα για να εντοπιστούν – κι ίσως τελικά να χρειαστεί κάποιος να αφιερώσει δεκαετίες μάταιων προσπαθειών για να βρει έστω ένα. Τα πολλά, όμως, αυτά που βάζουν μεσημεριάτικα στη διαπασών Μαράια Κάρεϊ, επιτυχίες τραπ που εξυμνούν την πώληση ναρκωτικών, την εκπόρνευση των γυναικών καθώς και τη μαφιοζοποίηση των νέων, εντοπίζονται εύκολα. Τα ακούς και από το απέναντι νησί, αρκεί ο άνεμος να ταξιδεύει από εκεί προς τη μεριά σου…
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
