Συνεργαζόταν με ξένες κυβερνήσεις για να τους κάνει εκδουλεύσεις, δίχασε τον λαό και οδήγησε το έθνος στον γκρεμό
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Ο «εθνάρχης», που δοξάζεται από αλληλοδιάδοχες κυβερνήσεις εδώ και δεκαετίες, είναι ο βασικός υπαίτιος της μεγαλύτερης συμφοράς που έχει χτυπήσει ποτέ το ελληνικό έθνος.
Στο ζήτημα της Μικρασιατικής Καταστροφής, όλες οι ιστορικές «σχολές» ομονοούν στο κάτωθι: Ο Διχασμός είναι το σπίρτο που άναψε τη φωτιά η οποία κατέκαψε τον Μικρασιατικό Ελληνισμό.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έχει αναλάβει επίσημα την ευθύνη για τον Εθνικό Διχασμό: «Αναγνωρίζω μόνο ότι εγώ, καλώς ή κακώς, είμαι εκείνος ο οποίος επροκάλεσε τον διχασμόν αυτόν. Και πρέπει να γνωρίζετε ότι και τώρα, που είμαι στην Ελλάδα, και όταν έλειπα μακράν αυτής, εκείνο το οποίο με απησχόλησε και με απασχολεί και αποτελεί τον διάπυρον πόθον μου και θα με κάνει ευτυχή είναι, πριν κλείσω τα μάτια μου, να ιδώ ότι αυτό το χάσμα εγεφυρώθη και ότι η διαίρεσις την οποίαν η πολιτική μου επροκάλεσε διά μεγάλους λόγους, τους οποίους θα εκτιμήσει η Ιστορία, εξηλείφθη». (Απόσπασμα από την αγόρευση του Ελευθέριου Βενιζέλου στη Βουλή, στις 17 Δεκεμβρίου 1929.)
Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι η Συνθήκη των Σεβρών, για την οποία τόσο κομπάζουν οι οπαδοί του, δεν κυρώθηκε σε κανένα Κοινοβούλιο (ούτε στο ελληνικό) και οι εκλογές του 1920 (που προκήρυξε εν μέσω πολέμου) έγιναν για να τις χάσει και να αποδράσει εγκαίρως, αφού έβλεπε την καταστροφή να έρχεται. Σε αυτές τις εκλογές μάλιστα πήρε περισσότερες ψήφους αλλά λιγότερες έδρες, λόγω του εκλογικού συστήματος που ο ίδιος ενέκρινε!
Στη σειρά των δημοσιευμάτων που γίνονται στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ήδη από τις αρχές του έτους και έχουν γενικό τίτλο «Η αλήθεια για τον Ελευθέριο Βενιζέλο» έχουν αποδειχθεί η προδοτική, υπέρ των Τούρκων, στάση του στην Κρήτη, την περίοδο που ξεκινούσε τη δικηγορία, ο χρηματισμός του από ξένες κυβερνήσεις, η συνέργειά του στο στήσιμο παρακρατικού-προπαγανδιστικού δικτύου υπέρ της Αντάντ με χρήματα του μεγαλεμπόρου όπλου Ζαχάροφ, το αίτημά του στους Αγγλογάλλους να πεινάσει ο λαός για να διώξει τον βασιλιά Κωνσταντίνο και έτσι να εισέλθει η Ελλάδα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το αντιδημοκρατικό πνεύμα της διοίκησής του.
Για τέτοιον «εθνάρχη» Εφιάλτη στήνονται ανδριάντες και γίνονται ονοματοδοσίες οδών, λεωφόρων και εγκαταστάσεων…
