Είναι φορές που στενοχωριέσαι γιατί δεν υπάρχει κάπου ένας Λάκης Λαζόπουλος της καλής εποχής. Όπως για παράδειγμα, με την καταιγίδα των φθινοπωρινών δημοσκοπήσεων. Γιατί, ό,τι και να πείς, μόνο ένας Λαζόπουλος θα μπορούσε να αποτυπώσει με χιούμορ τον σουρεαλισμό που παρακολουθούμε άναυδοι.
Ένα καρδιογράφημα νεκρού θυμίζουν οι δημοσκοπήσεις. Η χώρα μπορεί να διέρχεται τα «πάνω-κάτω», ο Μητσοτάκης να περνά την χειρότερη πολιτική του φάση, οι δημοσκόποι παραμένουν ακλόνητοι. Μπετόν-αρμέ. Όλα τριγύρω αλλάζουνε, αλλά οι «αριθμοί» όλο τα ίδια λένε.
Πάνω από 6 στους 10 Έλληνες απαντούν ότι ο Μητσοτάκης γνώριζε τα πάντα για τις υποκλοπές. Ότι έχει την κύρια ευθύνη. Σιγά τον πολυέλαιο. Στην πρόθεση -αλλά καλύτερα στην εκτίμηση ψήφου- ξεπηδάει ένα κύμα λατρείας. Μητσοτάκη δαγκωτό, κι ας έχει μια αδυναμία στον κοριό!
Ξεπερνούν το 50% οι αρνητικές γνώμες για την κυβέρνηση. Σιγά… Όλοι τρέχουν να την ξαναψηφίσουν. Οκτώ στους 10 εμφανίζονται τρελαμένοι για το οικονομικό τους μέλλον και την ακρίβεια, αλλά στην κάλπη ψηφίζουν τον «πανάκριβο».
Ό,τι και να γίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ χαροπαλεύει, δίνοντας την αφορμή στους φιλοκυβερνητικούς μουτζαχεντίν να γράφουν τις ίδιες κουραστικές και ανυπόφορα πλέον boring ανοησίες. Τι έγραψε ένα αστέρι; Ότι η κοινή γνώμη δεν πολυενδιαφέρεται για τις υποκλοπές και -ΕΥΤΥΧΩΣ για την κυβέρνηση- την απασχολούν άλλα θέματα, όπως η ακρίβεια. Στο οποίο ως γνωστόν η κυβέρνηση σκίζει. Ότι του λαλεί του λολοστεφανή, το ανάγνωσμα.
Γι΄αυτό επαναλαμβάνουμε. Επειγόντως Λάκης Λαζόπουλος. Τουλάχιστον να γελάσουμε.
