Εξ αφορμής της ΔΕΘ, παραθέτω το εξής: «Θεμελιώδης όρος επιτυχίας μίας προπαγάνδας είναι μια συστηματικώς μονόπλευρη στάσις απέναντι σε κάθε πρόβλημα», Χίτλερ.
Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*
Η προπαγάνδα και εν ταυτώ οι πρακτικές της αντιπροπαγάνδας υπό του κυβερνώντος κόμματος συνιστούν προσφιλείς διαβουκολικές πρακτικές παρελκύσεως της κοινής γνώμης και ασκήσεως πειθούς προς αυτήν, διά χαλκευμένων στοιχείων, με κοινή συνισταμένη, αφενός, την απόκρυψη της αλήθειας και, αφετέρου την εκ των προτέρων εξουδετέρωση τυχόν δριμείας και στοιχειοθετημένης κριτικής υπό των πολιτικών του αντιπάλων περί της ακηδίας και της αβελτηρίας του, διαρκούσης της πηδαλιουχήσεως της εξουσίας.
Τα διαχρονικά και προσφυή τούτα στρατηγήματα άρχονται εκ της αρχαίας Ελλάδος και εξικνούνται τελεσφόρα άχρι και σήμερον, αρθρωμένα προς μία κλίμακα αναλόγως τον βαθμό εκπλήρωσης του στόχου.
Εν άλλοις λόγοις υφίσταται η φαιά προπαγάνδα, η μαύρη προπαγάνδα, το πολιτικό «σαμποτάζ» εν ευρεία και στενή εννοία του όρου, προσέτι, συναφής έννοια εκ της ιδίας μήτρας καθίσταται η επίκαιρη κατά τα λοιπά επί των ημερών μας κατασκοπία, η οποία αποτελείται από μείζονες και ελάσσονες εκφάνσεις, όπως η διείσδυσις, η διάβρωσις, η μυστική διπλωματία και η μυστική πολιτική.
Εις επίρρωσιν των ως άνω τεχνικών του πολιτικού πολέμου σταχυολογώ ενδεικτικώς τα εξής: Ο ιατρός και συγγραφέας Λε Μπον αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι η μαζοψυχή είναι προϊόν της υποβολής την οποία ασκεί ο αρχηγός, καθώς και της αμοιβαίας υποβολής.
Ωσαύτως αναφέρει εις το σύγγραμά του η ψυχολογία των όχλων: «Πρέπει να λυπόμαστε που η λογική δεν είναι καθοδηγητής των όχλων; Δεν θα τολμήσουμε να το είπωμεν. Η ανθρώπινη λογική δεν κατόρθωσε να παρασύρει την ανθρωπότητα εις τους δρόμους του πολιτισμού… Ας αφήσωμεν λοιπόν την λογική εις τους φιλόσοφους και ας μην ζητούμε να παρεμβαίνει πολύ εις την διακυβέρνηση των ανθρώπων. Τα συναισθήματα, όπως η τιμή, η αυταπάρνηση, η θρησκευτική πίστη και η αγάπη διά την δόξαν και την πατρίδα, τα οποία έως τώρα ήσαν τα μεγάλα κίνητρα του πολιτισμού, δεν εδημιουργήθησαν με την λογική, αλλά συχνά εναντίον της».
Περαιτέρω, ο Παυλόφ μεταξύ άλλων υπεστήριξε εις την εφημερίδα «journal de psychologie», 1926, ότι η όλη αντίστασις εις την υποβολή -πλην των παθολογικών περιπτώσεων- εξαρτάται από τον βαθμόν πνευματικής αναπτύξεως των ατόμων».
Είναι πρόδηλο λοιπόν και βάσει των ανωτέρω ότι η αγεληδόν σκεπτόμενη μάζα ποδηγετείται διά διαφόρων ετερόκλητων μέσων και τρόπων υπό των κομμάτων, ούτως ώστε να πειθαναγκασθεί περί της αληθοφάνειας των λεγομένων τους, επί σκοπώ να εξακολουθεί (η μάζα) να καταφάσκει το χαλκευμένο αφήγημα των πολύφερνων εθνοσωτήριων κομμάτων εις το διηνεκές.
Εν κατακλείδι, ας αναλογιστούμε ποια θα ήτο η επόμενη ημέρα για το κόμμα της Ν.Δ., εάν οι επαΐοντες της πολιτικής επικοινωνίας δεν εξωράιζαν την αντικειμενική πραγματικότητα περί του νεοπαγούς ολοκληρωτισμού του υποχρεωτικού εμβολιασμού και του εκμαυλισμού της ελλαδικής κοινωνίας με την αήθη ατζέντα της παγκοσμιοποιήσεως περί της αμαυρώσεως και οντολογικής αλλοιώσεως του ανθρώπινου προσώπου.
*Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
