Πίσω από τη διαδήλωση των οδηγών ταξί στις Βρυξέλλες υπήρχε η απογοήτευση των ανθρώπων που βλέπουν το εργασιακό τους μέλλον να συνθλίβεται. Η πρωτοβουλία των ταξί να στοχοποιήσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ανοχή της και τη συνενοχή της στην καθιέρωση ενός εργασιακού μοντέλου που υποδείχθηκε από τις πολυεθνικές εταιρίες, είναι μια προσπάθεια να αφυπνίσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και να καταδείξει τον κίνδυνο που ελλοχεύει.
Από τον Θύμιο Λυμπερόπουλο*
Η «ουμπεροποίηση» είναι η σύγχρονη εκδοχή της φτωχοποίησης των κοινωνιών.
Οσο η κοινοτική οδηγία για την εργασία στις ψηφιακές πλατφόρμες παραμένει ένα κείμενο που γράφεται και ξαναγράφεται για να χωρέσει στα «θέλω» των εταιριών, υπάρχει χρόνος αντίδρασης για τους εργαζομένους. Αρκεί να μην πάει χαμένος.
Η ρίζα που φυτεύτηκε στις 8 Σεπτεμβρίου στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα πρέπει να γίνει δέντρο, να βγάλει καρπούς και να θρέψει τις σημερινές και μελλοντικές γενιές εργαζομένων σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Τα συνδικάτα των ταξί που βιώνουν εδώ και μια δεκαετία τη δυσαναλογία προσφοράς εργασίας – αποδοτικότητας προέτρεψαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει μέτρα για να αποτρέψει τον εργασιακό μεσαίωνα που θέλουν να καθιερώσουν οι ψηφιακές πλατφόρμες.
Ο κόσμος αλλάζει. Η τεχνολογία δημιούργησε προϊόντα που κάνουν την καθημερινότητα του ανθρώπου πιο εύκολη αλλά, αν δεν είναι «κοινωνικό αγαθό», πολύ σύντομα θα μετατραπεί σε ένα πυρηνικό όπλο που θα εξοντώνει πρώτα ανθρώπινες αξίες και μετά ανθρώπινες ζωές. Σ’ αυτό το σημείο είμαστε σήμερα. Στο σημείο που οι κυβερνήσεις πρέπει να πάρουν γενναίες αποφάσεις και να δώσουν στον κόσμο όραμα και ελπίδα. Την τελευταία δεκαετία οι επιχειρήσεις της ψηφιακής οικονομίας κυριάρχησαν χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα.
Οι αποκαλύψεις των «Uber Files» αφορούν κυρίως το ταξί. Είναι, όμως, χαρακτηριστικό δείγμα το πώς ασκούν επιρροές οι συγκεκριμένες εταιρίες και με ποιον τρόπο επιβάλλονται στο εργασιακό και επιχειρηματικό περιβάλλον κάθε χώρας. Στην Ελλάδα ο τρόπος που η Uber μπήκε στην αγορά παραμένει αδιευκρίνιστος. Σχεδόν για μια τριετία λειτούργησε σε καθεστώς ανομίας, χρησιμοποιώντας μη επαγγελματίες οδηγούς που εκτελούσαν μεταφορικό έργο που ανήκει στο ταξί. Ο νόμος 4530/2018 έβαλε φρένο σε αυτή την ανομία, αναγκάζοντας την αμερικανική πολυεθνική να σταματήσει τη συγκεκριμένη δραστηριότητα με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα με οδηγό.
Τεράστια η πίεση που ασκεί το λόμπι των πολυεθνικών
Η πίεση που ασκεί το λόμπι των πολυεθνικών τόσο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όσο και στις κυβερνήσεις των χωρών είναι τεράστια. Οι κατευθυντήριες γραμμές για την αγορά των ταξί και των ενοικιαζόμενων αυτοκινήτων με οδηγό, που πρότεινε η Επιτροπή σε ανακοίνωσή της τον Φεβρουάριο του 2022, ναι μεν δεν είναι δεσμευτικές και δεν αποτελούν κοινοτική οδηγία, είναι όμως αποτύπωση του νεοφιλελεύθερου πνεύματος που έχει υιοθετηθεί από το κυβερνείο των Βρυξελλών. Αντίστοιχη πίεση πρέπει να ασκήσει και ο κλάδος των ταξί, ενώνοντας τις δυνάμεις του σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ταξί είναι μια ιδέα που γεννήθηκε από την ανάγκη να έχει το ταξί τη δική του φωνή στα κέντρα αποφάσεων. Συνδικάτα ταξί από 28 διαφορετικές χώρες είναι έτοιμα να φτιάξουν το «δικό τους λόμπι» και να παλέψουν για να κρατήσουν ζωντανό ένα επάγγελμα που προσφέρει υπηρεσίες στις κοινωνίες της Ευρώπης για περισσότερο από τρεις αιώνες.
Το Συνδικάτο της Αθήνας συμμετέχει με όλες του τις δυνάμεις σ’ αυτή την προσπάθεια και θα είναι στην πρώτη γραμμή κάθε φορά που ο κλάδος καλείται να δώσει μια νέα μάχη σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
*Πρόεδρο του ΣΑΤΑ
